Celem niniejszej pracy było zbadanie, w jaki sposób ludzkie ciało przystosowuje się do środowiska wraz ze zmianą temperatury, oraz opisanie zależności pomiędzy obiektywną temperaturą skóry a subiektywną oceną termiczną. Wpływ krótkoterminowych doświadczeń termicznych, opartych na skali minut i godzin, może być brany pod uwagę przy przewidywaniu odczuć termicznych. Zazwyczaj temperatura zadana w pomieszczeniach jest zbliżona do neutralnej, w którym to stanie wymiana ciepła pomiędzy środowiskiem a ciałem człowieka jest na niskim poziomie. Dlatego też skupiliśmy się głównie na zmianach temperatury z neutralnej na neutralną, aby zaobserwować efekty doznań cieplnych w środowisku neutralnym. Przeprowadzono eksperyment komorowy z udziałem 20 osób, w którym zastosowano pięć warunków. Grupa kontrolna była utrzymywana w temperaturze 26°C. Pozostałe warunki składały się z dwóch faz, w których badani byli wystawieni na działanie gorącej lub zimnej temperatury przez pewien okres czasu, a następnie przechodzili do pomieszczenia o temperaturze 26 °C, która jest uważana za środowisko neutralne. Mierzyliśmy temperaturę skóry na klatce piersiowej, ramieniu górnym i kończynie dolnej. Osoby badane poproszono o wypełnienie kwestionariuszy oceny termicznej dotyczących odczuć termicznych, komfortu termicznego i akceptacji termicznej. Temperatura skóry osób badanych była różna w różnych warunkach. Stwierdzono, że nawet przy niewielkiej poprawie warunków termicznych, satysfakcja termiczna osób badanych znacznie wzrastała. Badanie to opisuje dwie metody przewidywania odczuć termicznych, a jego wyniki przyczyniają się do lepszego zrozumienia mechanizmu adaptacyjnego komfortu termicznego.