Wyniki randomizowanego, kontrolowanego badania klinicznego z udziałem pacjentów skolonizowanych metycylinoopornym Staphylococcus aureus (MRSA) wskazują, że rutyna dekolonizacji dwa razy w miesiącu po wypisie ze szpitala może znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia MRSA i innych rodzajów infekcji bakteryjnych.
W badaniu opublikowanym wczoraj w New England Journal of Medicine, naukowcy z University of California Irvine (UCI) School of Medicine i inni donieśli, że w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymali tylko edukację na temat MRSA, pacjenci, którzy otrzymali edukację i przeszli dekolonizację znacznie zmniejszyli swoje wskaźniki MRSA.
Pacjenci otrzymywali schemat dekolonizacji co drugi tydzień przez 6 miesięcy po wypisie i mieli o 30% niższe ryzyko kolejnego zakażenia MRSA, niższe ryzyko zakażenia z jakiejkolwiek przyczyny oraz niższe ryzyko hospitalizacji związanej z zakażeniem. Wyniki były jeszcze lepsze wśród tych, którzy w pełni przestrzegali schematu.
Wyniki sugerują, że strategia dekolonizacji może pomóc w zmniejszeniu obciążenia zakażeniami MRSA wśród 5% pacjentów hospitalizowanych (1,8 miliona), którzy przenoszą patogen do domu na skórze lub w nosie po opuszczeniu szpitala. Ryzyko zakażenia MRSA, który powoduje ponad 80 000 inwazyjnych zakażeń rocznie w Stanach Zjednoczonych, niektóre poważne, jest wyższe wśród skolonizowanych pacjentów, którzy są wypisywani.
„Obecnie pacjenci, którzy mają MRSA gdzieś na swoim ciele mają 1 na 4 ryzyko rozwoju poważnej infekcji w ciągu roku po wypisie, a 1 na 10 będzie rozwijać nową infekcję MRSA,” główny autor badania Susan Huang, MD, MPH, profesor w dziale chorób zakaźnych w UCI School of Medicine, powiedział w komunikacie prasowym uniwersytetu. „Prawie wszystkie z tych infekcji wymagają ponownej hospitalizacji. Znaleźliśmy sposób, aby im zapobiec.”
Zmniejszone ryzyko infekcji, hospitalizacji
W badaniu Project CLEAR (Changing Lives by Eradicating Antibiotic Resistance) wzięło udział 2121 dorosłych pacjentów ze szpitali i domów opieki w południowej Kalifornii, u których stwierdzono dodatni wynik testu hodowlanego na obecność MRSA. Pacjentów zapisano w stosunku 1:1 do grupy edukacyjnej, która otrzymała segregator edukacyjny na temat MRSA oraz zalecenia dotyczące higieny osobistej, prania i sprzątania domu po opuszczeniu szpitala, oraz do grupy, która otrzymała segregator edukacyjny plus dekolonizację.
Sposób dekolonizacji, który pacjenci mieli przestrzegać przez 5 dni w tygodniu dwa razy w miesiącu przez 6 miesięcy, obejmował stosowanie 4% chlorheksydyny spłukiwanej do kąpieli lub prysznica, 0,12% chlorheksydyny do płukania ust dwa razy dziennie i wacika do nosa zawierającego 2% mupirocyny do czyszczenia nozdrzy dwa razy dziennie. Wszystkie produkty dostarczono uczestnikom bezpłatnie.
Pacjentów obserwowano przez 12 miesięcy po opuszczeniu szpitala, przy czym wizyty osobiste odbywały się w miesiącach 1, 3, 6 i 9. Pierwszorzędowym wynikiem było zakażenie MRSA zgodnie z kryteriami Centers for Disease Control and Prevention (CDC), a drugorzędowe wyniki obejmowały zakażenie z jakiejkolwiek przyczyny i hospitalizację związaną z zakażeniem.
W populacji objętej protokołem, zakażenie MRSA wystąpiło u 98 z 1 063 pacjentów zapisanych do grupy edukacyjnej (9,2%) i u 67 z 1 058 zapisanych do grupy edukacyjnej plus dekolonizacja (6,3%). W obu tych grupach 84,8% zakażeń MRSA skutkowało hospitalizacją, przy czym powszechnie zgłaszano zapalenie płuc oraz zakażenia skóry i innych tkanek miękkich. Zakażenia krwi wywołane przez MRSA wystąpiły u 28,5% zakażonych pacjentów. Zakażenie z jakiejkolwiek przyczyny wystąpiło u 23,7% pacjentów (252 z 1 063) w grupie edukacyjnej i u 19,6% pacjentów (207 z 1 058) w grupie edukacyjnej plus dekolonizacja.
Gdy badacze ocenili wpływ przestrzegania rutyny dekolonizacji, stwierdzili, że pacjenci, którzy w pełni przestrzegali schematu, byli o 44% mniej narażeni na rozwój zakażenia MRSA niż pacjenci w grupie edukacyjnej (HR, 0.56; 95% CI, 0,36 do 0,86) i o 40% mniej prawdopodobne, że rozwinie się jakikolwiek rodzaj zakażenia (HR, 0,60; 95% CI, 0,46 do 0,78).
Ogółem, szacowane liczby potrzebne do leczenia, aby zapobiec jednemu zakażeniu MRSA i jednej hospitalizacji związanej z MRSA wynosiły odpowiednio 30 (95% CI, 18 do 230) i 34 (95% CI, 20 do 336). Wśród pacjentów, którzy w pełni przestrzegali schematu dekolonizacji, liczby konieczne do leczenia w celu zapobieżenia zakażeniu MRSA i związanej z nim hospitalizacji wynosiły 26 (95% CI, 18 do 83) i 27 (95% CI, 20 do 46).
Zdarzenia niepożądane wystąpiły u 44 pacjentów poddanych dekolonizacji, ale dotyczyły one głównie niewielkiego podrażnienia skóry.
Charakterystyka pełnego przestrzegania zaleceń
Huang i jej współpracownicy zauważają, że uczestnicy, którzy w pełni przestrzegali zaleceń, mieli mniej współistniejących schorzeń, mniej urządzeń, wymagali mniejszej pomocy przy kąpieli i byli bardziej narażeni na zakażenie MRSA (a nie na kolonizację) w momencie rejestracji niż pacjenci w grupie edukacyjnej lub w grupie edukacyjnej plus dekolonizacja z mniejszym przestrzeganiem zaleceń.
„Różnice te stanowią ważne praktyczne rozróżnienie” – piszą autorzy. „W zakresie, w jakim lekarze mogą zidentyfikować pacjentów, którzy są w stanie przestrzegać interwencji, pacjenci ci odnieśliby większe korzyści z zalecenia dekolonizacji.”
Ograniczenia badania obejmują znaczny spadek liczebności w ciągu 12 miesięcy obserwacji (36%) oraz wykorzystanie raportów uczestników do oceny przestrzegania zaleceń. Ponadto autorzy zauważają, że chociaż oporność na chlorheksydynę i mupirocynę nie pojawiła się podczas badania, może się ona rozwinąć w dłuższych okresach stosowania.
Zobacz także:
Przypis z 14 lutego N Engl J Med
Przypis z 13 lutego UCI