East Indian Rosewood może różnić się znacznie w kolorze, chociaż jego kolor bazowy jest najczęściej brązowy; odcienie mogą wahać się od złotego brązu, do purpurowego lub ciemnego czerwonawego brązu. Kolory drugorzędne są często obecne. Kolory drewna będą ciemnieć z ciągłą ekspozycją na promieniowanie UV. EI Rw jest generalnie mniej gęste niż większość innych gatunków palisandru. Jego słoje są zazwyczaj splecione (choć mogą być nieregularne lub proste), co może utrudniać obróbkę. Należy zachować ostrożność przy wykańczaniu drewna, ponieważ nierzadko zdarza się, że naturalne żywice drewna mogą się odcisnąć, jeśli nie zostanie ono wcześniej zabezpieczone. Ma średnią teksturę.
Od czasu zakazu eksportu brazylijskiego palisandru, ponad dwadzieścia lat temu, stał się on popularnym substytutem wśród korporacyjnych producentów gitar (elektrycznych i akustycznych) – w dużej mierze dzięki jego historycznie stałej podaży i stosunkowo niskim kosztom (w porównaniu do innych Dalbergii). W porównaniu do Braz Rw, jego pory są mniejsze, ale jest to również bardzo trwałe drewno, które nie jest zbyt podatne na uszkodzenia / inwazję insektów i jest uważane za stabilne po wysuszeniu.
*Dzięki ograniczeniom, nie jesteśmy w stanie wysyłać palisandru wschodnioindyjskiego na skalę międzynarodową.
—————–
Zrównoważony rozwój: Wymieniony w załączniku II CITES – część światowego zakazu eksportu Dalbergia -genus – i jest sklasyfikowany jako „Vulenerable” na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN.
Wspólne zastosowania: Instrumenty muzyczne (w szczególności, akustyczne & gitary elektryczne), meble, szafy, fornir, boazerie strukturalne, toczenie i specjalne przedmioty z drewna.
Komentarze: Najbardziej istotny, z naszej perspektywy, jest fakt, że wiele osób odnosi się do tego drewna jako „Indian Rosewood,” co jest niedokładne; Sissoo (Dalbergia Sissoo) jest również znany poprzez swój naturalny region jako „Indian Rosewood.”
Warto również wspomnieć o Sonokeling: prawdziwa Dalbergia rdzennie Indonezji – gdzie jest również znany jako „Jacaranda.” Wiele źródeł uważa to drewno i East Indian Rosewood za należące do tego samego gatunku (Dalbergia Latifolia), jednak hodowcy drzew w Indonezji nie zgadzają się z tą oceną. Nasze badania nad Indonezją i tamtejszą uprawą drzew różanych ujawniły, że już w latach 1700, kiedy wyspy indonezyjskie były uważane za kolonię Holandii, holenderscy koloniści-kupcy przeszczepili do Indonezji dwie główne odmiany Dalbergii: Dalbergia Nigra (Brazilian Rosewood), z Brazylii, oraz; Dalbergia Sissoo (Indian Rosewood), z Indii.
Przeglądamy Indonesian Rosewood jako zupełnie inny gatunek Dalbergii, i widzimy ten temat jako z pewnością godny dalszego botanicznego dochodzenia.
.