„To nie jest twoja wina” – mówię zdenerwowanej miłośniczce psów, która wyjaśnia mi, że jej pies boi się ludzi. Zrobiła wszystko, co należy – ciągłe próby socjalizacji i uczęszczanie na zajęcia dla szczeniąt. Ale mimo to jej pies nadal ma wątpliwości w stosunku do obcych.
Tak jak ludzie, psy rodzą się z unikalnymi osobowościami. Mają swoje mocne i słabe strony, które możemy nauczyć się wykorzystywać i kompensować, ale rzadko udaje nam się je całkowicie zmienić. Temu psu brakuje podstawowego elementu, aby być łatwym zwierzakiem: on po prostu nie jest kochający ludzi. Razem możemy to poprawić, ale on nigdy nie będzie psem, który naturalnie i natychmiast podbiega do gości merdając nogami.
Myśląc o tym psie i wielu innych, postanowiłam napisać bloga na ten temat. Oto moja krótka lista idealnych cech psów domowych:
Kochający ludzi
Wczoraj byłam z 5-miesięcznym szczeniakiem, który uwielbia wszystkich, merdając non stop do ludzi w każdym wieku, każdego rozmiaru i rasy. To nie jest reakcja wywołana tylko przez socjalizację. Socjalizacja pomaga psu być tak stabilnym i społecznym, jak tylko może być, ale nie stworzyłaby tego. Ten poziom towarzyskości jest zawarty w pakiecie osobowościowym szczeniaka. Przy wyborze towarzysza – zwłaszcza towarzysza dla dzieci – wybierz psa urodzonego z nastawieniem „Cześć, miło cię poznać, już cię kocham”. Są one tam – w każdym kształcie, rozmiarze, kolorze, rasie i mieszance.
Samokalibracja
Samokalibrujące się szczeniaki płaczą w swoich klatkach przez 10-20 minut za pierwszym razem, a potem zasypiają. Psy samouspokajające się skomlą za bramą lub szczekają na jakiś hałas na podwórku, a potem same z siebie przestają. Witają się z gośćmi, po czym kładą się.
Psy, które nie potrafią się samouspokoić, ciągle chodzą i chodzą. Zanim to zrozumiałam, próbowałam przeczekać jedno z moich własnych szczeniąt, wierząc w to, co mówiły mi ówczesne książki, że samo się zatrzyma. Wiele godzin później miałam tylko wyczerpanego, szczekającego szczeniaka i poważnie nadszarpnięte ludzkie nerwy. Ona po prostu nie potrafiła się sama uspokoić. Nauczyłam ją więc spokojnego załatwiania się w klatce i była zadowolona z tej pomocy. Nie cieszyła się szczekaniem, po prostu nie mogła się powstrzymać.
Odporność na życie
Oglądając lata temu testy temperamentu szczeniąt przeprowadzane przez ekspertów z Guiding Eyes for the Blind, dowiedziałam się o odporności na życie. W tamtym czasie wystawiali oni szczenięta na nowe rzeczy nawet trzy razy, ponieważ chcieli zobaczyć, czy szczenię staje się spokojniejsze lub bardziej zaniepokojone z każdym powtórzeniem. Fascynujące było obserwowanie, jak szczenięta, które przestraszyły się, gdy usłyszały hałas za pierwszym razem, szybko się adaptują, a inne, które stały się bardziej zaniepokojone (jeśli okazywały takie zaniepokojenie, testy były przerywane). Podkreśliło to dla mnie to, co już wiedziałem z mojej pracy jako trener psów: reakcja na stres jest wrodzona. Można nad nią pracować i ją poprawić, ale nie można jej wiarygodnie lub całkowicie zmienić.
Pies tolerancyjny
Dobry pies nie musi kochać każdego innego psa, ale musi go tolerować. Posiadanie psa, który chce atakować inne psy to poziom stresu, który można znieść tylko w najbardziej wiejskich sytuacjach. Wahałam się, czy dodać tę kwestię, ponieważ jest to zwykle najłatwiejszy do opanowania problem u większości zwierząt domowych. Zmiana sprzętu treningowego
Kiedy już żyłeś z psem posiadającym wszystkie te piękne cechy, wiesz, jakim są darem. Tacy towarzysze są łatwi do życia, całkowicie uwielbiani i mogą sprawić, że poczujesz się jak niesamowity miłośnik psów. A kiedy już żyjesz z psem, któremu brakuje którejś z tych cech, wiesz, jakie to może być uciążliwe i może sprawić, że poczujesz się jak niekompetentny, ułomny miłośnik psów.
Jeśli taka jest twoja sytuacja, nie rozpaczaj, możesz zrobić wiele, aby pomóc tej sytuacji – wiele – ale bardzo niewiele możesz zrobić, aby całkowicie, w 100%, na zawsze ją zmienić.
Jeśli podobają ci się moje blogi, pokochasz moje książki: My Smart Puppy & Childproofing Your Dog.
.