Przewodnik po meksykańskiej pan dulce

.

Chleb i pan dulce po raz pierwszy pojawiły się w Meksyku po tym, jak pszenica została wprowadzona do kraju przez hiszpańskich konkwistadorów na początku XVI wieku. Jednak meksykańskie pan dulce, jakie znamy dzisiaj, zyskały na popularności podczas francuskiej okupacji w połowie XIX wieku.

Francuski wpływ na gastronomię Meksyku wzrósł gwałtownie od czasu Porfirio Díaza, frankofila, który przejął kontrolę jako prezydent w 1880 r. i rozkwitł we wczesnych latach 1900. I chociaż francuska okupacja Meksyku zakończyła się w połowie lat sześćdziesiątych XIX wieku, pozostawiła po sobie niezatarte wrażenie, jeśli chodzi o podniebienie Meksykanów w kwestii słodkich chlebów i technik pieczenia.

Francuskie ciastka i słodkie chleby przyjęte przez Meksyk przekształciły się w niepowtarzalne meksykańskie kreacje, o różnych kształtach, teksturach i kreatywnych nazwach – niektóre z nich istnieją do dziś. W rzeczywistości, naukowcy szacują, że może istnieć aż 2000 różnych rodzajów pan dulce w Meksyku.

Poniżej znajdziesz alfabetyczną listę powszechnych rodzajów meksykańskich pan dulce, jak również niektóre, które występują tylko regionalnie. Lista ta nie jest wyczerpująca w żaden sposób (istnieją setki rodzajów pan dulce w całym Meksyku, a niektóre z nich są znane pod różnymi nazwami w różnych regionach). Jeśli na mojej liście brakuje jakiegoś rodzaju pan dulce, o którym chcielibyście wiedzieć więcej, prosimy o komentarz tutaj na blogu, a ja z przyjemnością zbadam i dodam wasze ulubione pan dulce do listy!

Meksykańskie pan dulce od A do Z

A

Abanico: Podobne do oreja lub palmera, abanico jest ciastem francuskim pokrytym warstwą cukru i uformowanym w formie wachlarza. Czasami może być nazywane „pata de elefante”, co oznacza stopę słonia. Niektóre piekarnie maczają końce w czekoladzie, podczas gdy inne pozostawiają je bez dodatków.

B

Beso: Wykonane z wyrośniętego ciasta, piekarz robi z nim dwie kule, piecze, łączy je za pomocą dżemu lub galaretki i pokrywa masłem i cukrem pudrem. Swoją nazwę zawdzięcza symbolicznemu pocałunkowi pomiędzy dwoma kawałkami lub kulami. Można go znaleźć głównie w środkowej części Meksyku. Wersja przedstawiona tutaj jest walcowane w drobno rozdrobnionym coconut.

Banderilla: Wykonane z maślanego ciasta francuskiego, to chrupiące, płatki traktować bierze swoją nazwę od sztyletów używanych podczas drugiej trzeciej części walki byków. To jest zakończone z białek jaj i cukru, które karmelizują podczas pieczenia.

Bigote: Bardzo bliski kuzyn croissanta. Jego główną różnicą w stosunku do jego francuskiego krewnego jest liberalne wykorzystanie cukru jako powłoki. Podczas gdy francuski croissant jest bardzo łuszczący się z powodu użycia ciasta laminowanego, bigote ma bardziej chlebową konsystencję. Są one często posypywane drobnym cukrem, ale mogą być również zwykłe.

Bisquet: Znacznie gęstszy od podpłomyka i nie różniący się zbytnio od muffina maślanego, ten całodzienny przysmak można łatwo rozpoznać po okrągłym wgłębieniu na jego wierzchu, które maluje się białkami jaj i cukrem.

Borrachito: Bardzo powszechny w Mexico City, ten chleb ma kształt shot glass. Ma rodzynki i jest pokryty ciężkim syropem z rumem lub brandy. W stanie Oaxaca, ciasto może być czerwonawe, a syrop będzie miał mezcal.

Broca: Wykonane z ciasta francuskiego, ten chrupiący smakołyk bierze swoją nazwę od wiertła, ponieważ wygląda właśnie jak jeden.

Buñuelo de viento: Chrupiący fritter wykonany z najbardziej powietrznego z ciast i głęboko smażony przy użyciu żeliwnej formy. Zazwyczaj jest on pokryty cukrem i cynamonem. Ulubieniec Bożego Narodzenia w całym kraju, buñuelos są również podstawą produkcji przemysłowej od dziesięcioleci.

C

Calvo: Pomyśl o concha, chleb w kształcie kopuły, ale zanurzone w czekoladzie i posypane suszonym kokosem na jego krawędzi, wykonane, aby przypominać łysy, głowa starego człowieka.

Campechana: Wykonane z ciasta nie zbyt daleko od ciasta, ale czasami zastępując masło smalcem, ten chrupiący chleb jest podstawą stołów śniadaniowych w całym kraju. Pochodzi ze stanu Campeche, stąd jego nazwa, campechanas mogą przybierać różne kształty i rozmiary, ale zawsze są bardzo chrupiące, słodki smakołyk.

Cartera: Jest to w zasadzie francuski pain au chocolat: to samo ciasto i ten sam kształt. To może lub nie może zawierać półsłodki kawałek czekolady wewnątrz.

Churros: Pochodzący z Hiszpanii, churros są wykonane z podstawowego ciasta choux z mąki, soli i wody (choć niektórzy dodają jajka, cukier, a nawet smalec), wyciśnięty przez wytłaczarkę i głęboko smażone. W Meksyku normą jest obtaczanie ich w cukrze i nigdy nie są nadziewane.

Colchón de naranja: Puszysty, ciastowaty chleb z nutą pomarańczy i jajka w posmaku, nieco podobny do hawajskiego chleba King’s, który spożywamy w Stanach Zjednoczonych.

Concha: Najbardziej popularny i powszechnie znany meksykański pan dulce. Ma kształt kopuły i jest ozdobiony unikalnym czterech i pasty cukrowej przypominającej muszli, co daje jej nazwę. Tradycyjnie polewa z pasty może być biała lub brązowa, ta ostatnia wykonana z kakao w proszku. Obecnie pojawiły się bardziej kolorowe polewy z pasty cukrowej, w tym różowe, żółte, a nawet niebieskie. W stanie Veracruz, conchas znany również jako bombas.

Cono de crema: Przysmak deserowy wykonany z ciasta francuskiego, wypełniony kremem cukierniczym lub custardem i posypany cukrem pudrem.

Corbata (lub moño): Riff na bigote, ale z dosłownym skrętem w środku, aby przypominać muszkę, a tym samym jego nazwę.

Chilindrina: Podobny do concha w swoim kształcie, wielkości i ciasta, ten chleb ma grudkowatą skórkę z cukru. W Oaxaca, jest on używany do zagęszczania rodzaju gulaszu zwanego manchamanteles.

Cubilete: To ciasto jest sernikiem z trzema kęsami, z bardziej maślaną skórką i z satysfakcjonującym, miękkim, kremowym środkiem zwykle zrobionym ze świeżego sera, a nie z serka śmietankowego. Może być oblany w likierze w ciężkim syropie i czasami ma ananasa.

Cuernito: Nie całkiem dosłownie rogalik, ponieważ ciasto zazwyczaj ma znacznie mniej masła lub nawet nie ma masła, które jest zastąpione smalcem, dając mu inny, bardziej pillow konsystencji. Jednak kształt croissant pozostaje.

D

Dona: Pączki w Meksyku zazwyczaj nie są drożdżowe i rzadko są smażone, co dla niektórych osób może być ogromnym rozczarowaniem. Meksykańskie pączki, ogólnie rzecz biorąc, są posypane cukrem. W Stanach Zjednoczonych, częściej można spotkać drożdżowe i smażone pączki z polewą o smaku meksykańskim, takie jak meksykańskie pączki z polewą czekoladową czy pączki z polewą hibiskusową. Dough Doughnuts od meksykańskiego szefa kuchni Fany Gerson w Nowym Jorku i Trejo’s Coffee and Donuts od meksykańsko-amerykańskiego aktora Danny Trejo w Los Angeles są świetnymi przykładami tych bardziej amerykańskich pączków o meksykańskim smaku.

E

Elote: To ciasteczko bierze swoją nazwę od kształtu i wykończenia nadanego ciastu zewnętrznemu, a także od barwnika roślinnego używanego do wypełnienia oddzielnego kawałka ciasta, który wypełnia zewnętrzną skorupę. Ciasto zawiera smalec i drożdże, dzięki czemu jest kruche, ale przewiewne. Nie należy mylić z pan de elote.

Empanada de fruta: Ciasto ręczne z owocami, które może być wykonane z ciasta podobnego do ciasta francuskiego, płatków ciasta francuskiego lub mniej maślanego ciasta wykonanego ze smalcem. Może być również posypany cukrem lub pomalowany zmywaczem do jaj w celu uzyskania błyszczącego wykończenia.

F

G

Galleta con grageas: Ciasteczko z cukru pokryte kolorowymi nonpareilami.

Garibaldi: Spopularyzowane przez sieć piekarni El Globo, garibaldi są teraz podstawą każdego śniadania w Meksyku. Jest to indywidualny rozmiar pound cake szczotkowane z dżemem morelowym i toczone w białych nonpareils. Istnieje również wersja o smaku czekoladowym z dżemem malinowym, bardzo popularna jako deser po obiedzie.

Gordita de nata: Korzystanie z mąki, cukru, drożdży, mleka, jaj i, co najważniejsze, nata, grube, naleśnikowe-jak dysk jest utworzony, podany czas do wzrostu, i gotowane na ruszcie. W całym kraju istnieje wiele form tego przysmaku, różniących się głównie wielkością i ilością użytego nata. Nata to śmietana, która gęstnieje i zestala się podczas gotowania surowego mleka, znana również w języku angielskim jako clotted cream.

Gusano: Ponownie, figuratywna nazwa na podstawie kształtu ciasteczka, ale tym razem, jeden, który może dać ci dreszcze. A także, podobnie jak jego brat, elote, gusano jest wykonane z ciasta drożdżowego ze smalcem i jajami, ale z dodatkiem cynamonu. To jest zakończone z cynamonowo-cukrowym coating.

H

Hojarasca: Ciasteczka z kruchego ciasta typowe dla stanu Coahuila, zwykle umieszczone na stołach gości na weselach jako przekąska. Tradycja mówi, że rodzina lub przyjaciele panny młodej są odpowiedzialni za ich przygotowanie i ułożenie kilka dni wcześniej. W stanie Michoacán i w pozostałej części regionu centralnego robi się je z mąki, żółtek, masła, smalcu i syropu piloncillo nasączonego goździkami, cynamonem i anyżem.

I

J

K

L

Lima: Tradycyjny chleb z Oaxaca, który przypomina kształtem owoce, a także ich kolor, dzięki zastosowaniu barwników roślinnych. Ciasto jest bardzo podobne do ciasta concha, a skorupka, która obejmuje cały kawałek, wykonana jest z cukru, skórki cytrynowej i wspomnianego barwnika.

M

Mantecada: Synonim panqué, czyli maślanego ciasta biszkoptowego. Czasami mylone z babeczkami ze względu na ich kształt i papierowe opakowanie.

Marranito de piloncillo (lub puerquito lub cochinitos): Ciasteczko w kształcie świnki – stąd nazwa – zrobione z piloncillo. Bardzo typowe dla zachodniego Veracruz i wschodniego Puebla. Można go znaleźć w całym kraju i przepis może się nieco różnić, ale jego główne składniki to mąka, jajka, piloncillo, cynamon, proszek do pieczenia i jajko do mycia dla jego błyszczące wykończenie. Wypróbuj ten przepis na marranitos z Chicano Eats.

N

Novia: Bardzo podobne do bigotes lub corbatas, ale w kształcie spirali podobnej do bułki cynamonowej. Również robione z ciasta drożdżowego i oblane dużą ilością cukru.

Nube: Concha z bardziej fantazyjną, delikatniejszą skorupką i posypką z cukru, która wygląda jak małe chmurki.

O

Ojo de buey: Kawałek chleba lub ciasta wypełniony lub zwieńczony pastą cukrową podobną do tej używanej na szczycie concha, zwykle w kształcie kuli i przypominającą oko. W niektórych regionach, pan dulce wymieniony powyżej jako „beso” jest również nazywany ojo de buey. Dosłownie oznacza „oko wołu.”

Orejas: Ciastka z ciasta francuskiego pochodzenia, są one również znane jako palmeras w Hiszpanii. Są one posypane cukrem i cynamonem, lub samym cukrem, pomiędzy warstwami i zwinięte tak, aby przypominały kształtem ucho. Jest to jeden z najpopularniejszych rodzajów meksykańskich pan dulce wraz z concha.

P

Palmera: Patrz orejas. Większe niż orejas i uformowane w kształcie koła, aby przypominały liść palmy.

Pan de anis: Puszysty, zwiewny, a jednocześnie ciastowaty chleb z dużą ilością anyżu i posypany cukrem. Te anyżowe bułeczki są obowiązkowe, jeśli odwiedzisz słynną restaurację El Cardenal w Mexico City w godzinach śniadaniowych.

Pan de elote: Cornbread. Słodkie ziarna kukurydzy, jajka, masło, proszek do pieczenia, cukier i mąka. Występuje w całym kraju (i na kontynencie).

Pan de muerto: Ciasto drożdżowe, skórka pomarańczowa i woda z kwiatu pomarańczy z kawałkami ciasta skrzyżowanymi na wierzchu, tak aby przypominały kości. Jest to typowe dla całego kraju w tygodniach przed dniem Wszystkich Świętych i Dniem Zmarłych na początku listopada.

Panqué: Pound cake. Wykonane z mąki, masła, jaj i cukru.

Peine: Ciasto francuskie wypełnione dżemem lub galaretką i wycięte w kształcie grzebienia. Wygląda podobnie do ciasta z pazurów niedźwiedzia.

Picón: Chleb w kształcie stożka z trzema wierzchołkami na jednym z końców, pokryty kremem na bazie jaj, cukru i smalcu.

Pollo: Chleb typu brioszka wypełniony kremem lub śmietaną i posypany cukrem pudrem.

Polvorón de naranja: Kruche ciasteczko o smaku pomarańczowym.

Polvorones, znane również jako meksykańskie ciasteczka weselne: Maślane, kruche ciasteczka z kruchego pieczywa z cukrem pudrem i orzechami, które mogą się różnić w zależności od regionu. Ciasteczka te mogły otrzymać swoją nazwę, ponieważ są czasami podawane jako deser na wiejskich weselach. Chociaż technicznie nie są chlebem, nadal są uważane przez wielu za rodzaj pan dulce i są dostępne w większości meksykańskich piekarni.

R

Rebanada: Gruba kromka białego chleba bochenkowego, posmarowana z jednej strony grubą warstwą pasty cukrowej i ponownie upieczona.

Rehilete: Podobne do danish, ale wykonane w kształcie koła, lub rehilete w języku hiszpańskim.

Rieles de fruta: Mogą być zrobione z ciasta francuskiego lub ciasteczkowego, ale tak czy inaczej, są nadziewane dżemem lub galaretką.

Roles de canela: Bułeczki cynamonowe. Meksykanie często lubią dodawać rodzynki i orzechy używają dużo, dużo mniej lukru.

Rosca de Reyes: Drożdżowy słodki chleb wykonany w kształcie pierścienia lub owalu, ozdobiony skrystalizowanymi w cukrze owocami i acitrón (skrystalizowany kaktus biznaga). Wewnątrz ciasta ukryte są małe figurki Dzieciątka Jezus. Rosca jest tradycyjnym przysmakiem podawanym na Święto Trzech Króli (6 stycznia), a zgodnie ze zwyczajem ten, kto znajdzie figurki wewnątrz swojego kawałka, musi zaprosić pozostałych gości na tamales i atole 2 lutego, w dniu Candlemas. Istnieją również nowoczesne wersje, które odbiegają od tradycyjnych polew, takie jak Sugar Crunch Rosca de Reyes.

Rosquilla de canela: suche, płaskie, kruche ciastko w kształcie pączka i pokryte mieszanką cynamonu i cukru.

S

T

Trenza de hojaldre: Plecione ciasto francuskie, czasami z lukrem, podobne do ciasta kawowego.

V

Volcán: Rodzaj concha zrobiony z tych samych składników, ale ze skorupą zrobioną tak, aby przypominała wulkan, który właśnie wypluł skały.

.