Protokół wstępnych ustawień oddechowych dla wentylacji mechanicznej niemowląt

Jonathan M. Klein, MD
Stan przeglądu: Internally Peer Reviewed

RDS

Po wstępnej resuscytacji i stabilizacji należy zastosować następujące ustawienia respiratora:

  • Rędkość: 30-40/minutę
  • Szczytowe ciśnienie wdechowe (PIP) – określane na podstawie odpowiedniego ruchu ścian klatki piersiowej.
    • Niemowlę ważące mniej niż 1500 gramów: 16-28 cm H2O.
    • Niemowlę ważące więcej niż 1500 gramów: 20-30 cm H2O.
  • Dodatnie ciśnienie końcowo-wydechowe (PEEP): 4 cm H2O LUB 5-6 cm, jeśli FiO2 > 0,90.
  • FiO2: 0,4 do 1,0, w zależności od sytuacji klinicznej.
  • Czas oddychania: 0,3-0,5 s.

Po 15 do 30 minutach sprawdzić gazy krwi tętniczej i pH.

  • Jeśli PaO2 lub nasycenie O2 jest poniżej przyjętych norm, FiO2 można zwiększyć do maksymalnie 1,0. Jeśli PaO2 lub nasycenie O2 jest nadal nieodpowiednie, średnie ciśnienie w drogach oddechowych można podnieść poprzez zwiększenie PIP, PEEP, czasu wdechu lub szybkości, pozostawiając czas wdechu na stałym poziomie.
  • Jeśli PaCO2 jest podwyższone, można zwiększyć szybkość lub szczytowe ciśnienie wdechowe.

Gazometria krwi tętniczej i pH muszą być sprawdzane 15 do 30 minut po zmianie jakiegokolwiek ustawienia respiratora: szybkości, ciśnienia szczytowego lub czasu wdechu. Zmiany FiO2 można monitorować za pomocą pulsoksymetrii lub przezskórnego monitora tlenu.

Przy obniżaniu częstości oddechów bez jednoczesnego zmniejszenia stosunku I:E, czas wdechu może ulec znacznemu wydłużeniu. Całkowity czas wdechu nie powinien przekraczać 0,6 sekundy.

Podczas zwiększania częstości oddechów powyżej 60/minutę, stosunek I:E powinien wynosić 1:1.

Inne stany oddechowe

Zalecenia dotyczące początkowych ustawień oddechowych dla innych stanów noworodków znajdują się w poniższej tabeli. Stosowane ciśnienie szczytowe jest odzwierciedleniem przewidywanej podatności płuc. Późniejsze zmiany ustawień będą zależały od gazów we krwi tętniczej i wartości pH oraz przebiegu klinicznego. Podczas ostrej fazy procesu chorobowego, gazy we krwi tętniczej i pH MUSZĄ być mierzone 15 do 30 minut po zmianie ustawień wentylacji.

Podejmując wentylację mechaniczną u noworodka, w zleceniu należy podać:

Konwencjonalna wentylacja mechaniczna

  • Tryb (IMV lub konwencjonalne oddechy z westchnieniem, gdy stosuje się HFV)
  • Rędkość (oddechy na minutę)
  • FiO2
  • Czas wdechu (sekundy) lub stosunek I:E ratio
  • Peak inspiratory pressure (cm H2O)
  • PEEP (cm H2O)

High Frequency Ventilation (HFV)

  • Frequency (HZ)
  • Amplitude lub moc
  • PEEP lub MAP (cm H2O)

Synchronized Intermittent Mandatory Ventilation (SIMV)

  • Rate (użyj do 40 uderzeń na minutę, gdy na Servo 300, do 60 przy Star Synch)
  • PC (kontrola ciśnienia); ustawić ciśnienie szczytowe, w oparciu o odpowiedni ruch ściany klatki piersiowej
  • PS (podtrzymywanie ciśnienia); liczba cm H2O ciśnienia powyżej PEEP, zwykle zaczyna się od PS = (PIP-PEEP)/2, minimalne PS = 4-6 cm
  • VC (kontrola objętości) ustawić objętość oddechową zwykle 5-7 cc/kg dla wcześniaków i 7-10 cc/kg dla noworodków donoszonych:

Każda zmiana powyższych parametrów musi być zapisana jako zlecenie.

W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zapoznać się z poniższą tabelą Zastosowanie wentylacji mechanicznej u noworodka.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.