Wprowadzenie Sąd po raz pierwszy zajął się kwestią prawa do śmierci w sprawie Cruzan v.Director,Missouri Department of Health z 1990 roku. W sprawie Cruzan, Trybunał rozważał, czy Missouri może wymagać dowodu w postaci „jasnych i przekonujących dowodów” na to, że pacjentka w śpiączce chce zakończyć życie, zanim zezwoli rodzinie na odłączenie rurki do karmienia. Chociaż dziewięciu sędziów – tylko Scalia nie zgodził się z tą opinią – uznało, że prawo do śmierci jest wolnością chronioną przez Klauzulę Należytego Procesu, zdecydowana większość Sądu podtrzymała nacisk stanu na wyraźne i konkretne dowody na to, że pacjentka życzy sobie przerwania żywienia dożylnego. Decyzja Cruzan pobudziła znaczną ilość dowodów w „testamentach życia”, które jasno wyrażają indywidualne pragnienie zaprzestania leczenia lub karmienia w określonych okolicznościach. (Później, dodatkowe dowodyNancy’s życzenia zostały odkryte i karmienie zostało przerwane, co doprowadziło do jej śmierci).
W 2006 r., w sprawie Gonzales przeciwko Oregonowi, Trybunał rozstrzygnął kolejną sprawę dotyczącą prawa do śmierci, chociaż w tym przypadku głównie na gruncie prawa administracyjnego, a nie konstytucyjnego. Głosując 6 do 3, Trybunał orzekł, że Prokurator Generalny Ashcroft przekroczył swoje uprawnienia wynikające z Controlled Substances Act, kiedy zagroził ściganiem lekarzy z Oregonu przepisujących śmiertelne leki zgodnie z tamtejszą ustawą Death with Dignity Act. Pisząc dla większości, sędzia Kennedy stwierdził, że regulacja praktyk medycznych była przede wszystkim zadaniem dla stanów i że Ashcroft nie uznał „podstawowych zasad naszego systemu federalnego.”
Nancy Cruzan
 |
Bill Colby, który reprezentował rodzinę Cruzan w staraniach o przerwanie karmienia Nancy, napisał znakomitą książkę Long Goodbye:TheDeaths of Nancy Cruzan, o tej smutnej sprawie–i jej tragicznych następstwach. |