Despite an FDA approval of growth hormone treatment for children with idiopathic short stature (ISS), the mean cost burden to patients and their families has increased over time, according to findings from researchers at Children’s Hospital of Philadelphia (CHOP) and the Leonard Davis Institute of Health Economics (LDI) of the University of Pennsylvania. Ustalenia zostały przedstawione podczas ENDO 2019 w Nowym Orleanie, LA.
Wyniki badań wskazują, że zwiększony udział pacjentów w kosztach i ograniczenia zasięgu są odpowiedzialne za większe obciążenie kosztami, które jest umieszczane na rodzinach, a niekoniecznie firmach ubezpieczeniowych, które widziały zmniejszone koszty hormonu wzrostu na pacjenta w tym samym okresie czasu.
Hormon wzrostu został zatwierdzony przez U.S. Food and Drug Administration (FDA) do leczenia ISS w 2003 roku. Zwiększyło to potencjalną dostępność hormonu wzrostu z 1 na 3500 dzieci z niedoborem hormonu wzrostu do najkrótszego 1,2 procent populacji Stanów Zjednoczonych. Jednak w ciągu ostatniej dekady, firmy ubezpieczeniowe wprowadziły stopniowe ograniczenia w pokryciu hormonu wzrostu, w tym przyjęcie strategii preferencji formuły i bardziej rygorystyczne kryteria specyficzne dla planu na pokrycie, jak również odmawiając jakiegokolwiek pokrycia hormonu wzrostu do leczenia ISS.
„Ponieważ hormon wzrostu jest bardzo drogim lekiem, który wymaga lat codziennych zastrzyków, wysiłki w zakresie ograniczania kosztów przez ubezpieczycieli coraz bardziej wkraczają i eroded pacjenta-lekarza autonomii podejmowania decyzji i opieki klinicznej,” powiedział Adda Grimberg, MD, endokrynolog dziecięcy i dyrektor naukowy Centrum Wzrostu w CHOP, profesor pediatrii w Perelman School of Medicine, University of Pennsylvania, i główny autor badania. „Ważne było dla nas, aby zrozumieć zakres, w jaki sposób te ograniczenia przez firmy ubezpieczeniowe wpływały na rodziny i ogólne wykorzystanie hormonu wzrostu.”
Używając danych administracyjnych roszczeń w latach 2001-2016, badanie wykazało, że liczba recept na hormon wzrostu wzrosła z 5,1 pacjentów na 10 000 beneficjentów w 2001 r. Do 14,6 na 10 000 w 2016 r., Chociaż nie zaobserwowano dramatycznej zmiany w 2003 r., Kiedy hormon wzrostu otrzymał zatwierdzenie FDA dla ISS. Podczas gdy całkowite wydatki na hormon wzrostu na pacjenta zmniejszyły się, podobnie jak szacowana kwota opłacana przez ubezpieczenie, średnie copayments, deductibles i całkowite obciążenie finansowe dla rodzin pacjentów wzrosły o 234 procent w nominalnych i 161 procent w realnych dolarach. Dane ubezpieczeniowe wykazały również wzrost częstotliwości przełączania między markami hormonu wzrostu.
„Ponieważ różne marki hormonu wzrostu używać różnych urządzeń do podawania iniekcji, przełączanie marki stanowi dodatkowe obciążenie pacjenta-rodziny. Stres i niepokój o przełącznik i potencjalne przerwy w leczeniu wymagane przekwalifikowanie się na nowym urządzeniu lub urządzeniach, a także potencjalne błędy dawkowania,” Grimberg powiedział. „Podczas gdy postępujące ograniczenia pokrycia i formuły obniżyły całkowity koszt i obciążenie ubezpieczyciela leczenia hormonem wzrostu, te oszczędności nie zostały przekazane pacjentom.”
Grimberg i Kanter, „Growth Hormone Utilization by U.S. Youth: Trends as Insurance Pushes Back After FDA-approved Expansion.” Przedstawione na ENDO 2019, Nowy Orlean, Luizjana, 23-26 marca 2019 r.
.