Discussion
Pentobarbital jest krótko działającym barbituranem, obecnie rzadko stosowanym w próbach samobójczych, ponieważ nie jest już przepisywany do celów medycznych w większości krajów. Tylko kilka przypadków zostało opublikowanych w ostatniej dekadzie, głównie wśród weterynarzy, ponieważ lek ten jest używany jako środek do eutanazji. Pentobarbital jest rzeczywiście lekiem z wyboru do wspomaganego samobójstwa. Pentobarbital jest słabym kwasem o wysokiej rozpuszczalności w lipidach. Po podaniu doustnym jest łatwo wchłaniany, a początek działania wynosi od 10 do 60 minut. Stopień wiązania z białkami wynosi około 45 do 70%, a objętość dystrybucji 0,5 do 1L/Kg. Okres półtrwania pentobarbitalu w osoczu wynosi od 15 do 50 godzin i wydaje się być zależny od dawki. Wydalanie nerkowe jest nieznaczne (< 1%). Pentobarbital jest metabolizowany przez wątrobę i wydalany z moczem w postaci nieaktywnych metabolitów. Upośledzenie świadomości, depresja oddechowa i krążeniowa to główne skutki ostrego zatrucia. W najgorszym przypadku, ciężkie zatrucie może naśladować kliniczne i EEG cechy śmierci mózgu. Stężenia terapeutyczne we krwi wynoszą 1-3 μg/mL; stężenia uważa się za toksyczne przy 5 μg/mL lub więcej, a zgłaszane śmiertelne stężenia we krwi wynoszą od 10 do 169 μg/mL. Postępowanie w przypadku zatrucia pentobarbitalem opiera się głównie na opiece wspomagającej. W większości ciężkich przypadków wymagana jest inwazyjna wentylacja mechaniczna, podawanie płynów i wazopresorów. Opisano kilka procedur mających na celu zwiększenie eliminacji. Wymuszona diureza z alkalizacją moczu nie jest skuteczna w przypadku krótko działających barbituranów. Hemodializa, hemoperfuzja lub ciągła żylna hemodiafiltracja były proponowane jako opcje terapeutyczne, ale poprawa w zakresie terapii wspomagających czyni te techniki przestarzałymi.
.