Rozległy kraj z długą linią brzegową i płaskowyżu centralnego, Angola rzuca się w głąb lądu w Afryce Południowej do granicy Namibii, Botswany, Zambii i Demokratycznej Republiki Konga. Jej główne miasta, w tym stolica Luanda, spoglądają na zachód przez południowy Atlantyk w kierunku Brazylii, innego portugalskojęzycznego kraju (jak Angola). Liczba ludności wynosi ponad 30 milionów (2018).
Przegląd gospodarczy
Pomimo znacznych postępów w zakresie stabilności makroekonomicznej i reform strukturalnych, Angola nadal odczuwa skutki niższych cen ropy naftowej i poziomów produkcji, z szacowanym skurczeniem się produktu krajowego brutto (PKB) o około 1,2% w 2018 r. Sektor naftowy odpowiada za jedną trzecią PKB i ponad 90 % eksportu. Przekształcenie gospodarki naftowej kierowanej przez państwo w model wzrostu kierowany przez sektor prywatny jest procesem złożonym i długoterminowym, a sektor naftowy będzie nadal odgrywał ważną rolę w tym okresie przejściowym.
Stabilność makroekonomiczna została przywrócona i utrzymana dzięki bardziej elastycznemu systemowi kursu walutowego, restrykcyjnej polityce monetarnej i konsolidacji fiskalnej. Rząd zrealizował kilka kluczowych reform od czasu objęcia urzędu w 2017 r., w tym nową ustawę o zapobieganiu i zwalczaniu prania pieniędzy, a także ustawę o prywatyzacji, ustanowienie jednego okienka dla inwestorów w celu poprawy klimatu biznesowego oraz ustanowienie rejestru ochrony socjalnej w celu ochrony najsłabszych przed reformami. Reformy te już przynoszą pewne pozytywne rezultaty, gdyż Angola ponownie sięgnęła na rynek euroobligacji w wysokości 3,0 mld USD, a MFW zatwierdził drugi przegląd programu EFF w grudniu 2019 r.
Banco Nacional de Angola (BNA) utrzymał restrykcyjne stanowisko w zakresie polityki pieniężnej, aby zakotwiczyć inflację i zrównoważyć wpływ dewaluacji kursu walutowego. BNA kontynuował wysiłki na rzecz osiągnięcia bardziej elastycznego kursu wymiany, zezwalając spółkom naftowym na sprzedaż walut obcych bezpośrednio do banków komercyjnych, co przyczyniło się do wzmocnienia zabezpieczeń przed wstrząsami zewnętrznymi. Inflacja pozostawała wysoka, ale nadal spadała z 18,6 % w 2018 r. do 16,9 % w 2019 r., odzwierciedlając słabą aktywność gospodarczą i wyciszone przenoszenie się kursu walutowego.
Władze aktywnie przeciwdziałają podatności sektora finansowego na zagrożenia. Krajowy organ regulacyjny zwiększył minimalne wymogi kapitałowe dla banków. Przy wsparciu MFW przeprowadzono ocenę jakości aktywów (AQR), która wykazała, że sektor finansowy jest zdrowy.
Oczekuje się, że w 2020 r. Angola pozostanie w recesji ze względu na niedawny spadek cen ropy naftowej i globalne spowolnienie wynikające ze skutków COVID-19. Wzrost w sektorze naftowym będzie silnie dotknięty ze względu na łączny efekt szoków podażowych i popytowych. Przewiduje się również spadek wzrostu w sektorze pozanaftowym ze względu na skutki uboczne niższych cen ropy naftowej, zmniejszenie ilości importowanych dóbr inwestycyjnych, zaostrzenie warunków finansowania, deprecjację waluty oraz ograniczenia w przepływie towarów i osób
Pandemia COVID-19 i spowodowane przez nią globalne zakłócenia gospodarcze zagrażają osiągnięciom Angoli w zakresie stabilizacji makroekonomicznej i przejścia na bardziej zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu model wzrostu.
Kontekst polityczny
Angola utrzymała stabilność polityczną od czasu zakończenia 27-letniej wojny domowej w 2002 roku. W 2010 r. konstytucja ustanowiła prezydencki system parlamentarny, w którym prezydent nie jest już wybierany w bezpośrednim głosowaniu powszechnym, ale jako szef partii, która zdobyła najwięcej miejsc.
Chociaż do tej pory nie wydano żadnego oficjalnego oświadczenia, planowane wybory lokalne zaplanowane na 2020 r. prawdopodobnie zostaną przełożone ze względu na kryzysy wywołane przez Covid-19 i niskie ceny ropy naftowej.
Międzynarodowo, Angola staje się bardziej asertywna i demonstruje bardziej niezłomne zaangażowanie na rzecz pokoju i stabilności w Afryce, zwłaszcza w regionie Wielkich Jezior. Bardzo niedawno ułatwiła zawarcie porozumienia w celu zakończenia narastających napięć między sąsiadami – Rwandą i Ugandą.
Wyzwania rozwojowe
Angola poczyniła znaczne postępy gospodarcze i polityczne od zakończenia wojny w 2002 roku. Jednak kraj nadal stoi przed ogromnymi wyzwaniami rozwojowymi, które obejmują zmniejszenie zależności od ropy naftowej i dywersyfikację gospodarki; odbudowę infrastruktury; oraz poprawę zdolności instytucjonalnych, zarządzania, systemów zarządzania finansami publicznymi, wskaźników rozwoju społecznego i warunków życia ludności.
Duże kieszenie ludności żyją w ubóstwie bez odpowiedniego dostępu do podstawowych usług, a kraj mógłby skorzystać z bardziej integracyjnej polityki rozwoju. Według badania wydatków i dochodów 2018/2019 z krajowego instytutu statystycznego, wskaźnik ubóstwa wynosił 40,6%. Program ochrony socjalnej został uruchomiony wraz z pilotażowym projektem transferu środków pieniężnych, z którego skorzysta ponad 1,6 mln rodzin w trudnej sytuacji do 2022 r. w całym kraju.
Ostatnia aktualizacja: Jul 01, 2020
.