Nadpobudliwość: Medyczna rzeczywistość czy wygodna wymówka?

Wizerunek ADHD

Jak wygląda ADHD u dzieci? Rozważmy Shawna, 11-latka, który był „problemowym dzieckiem” przez ponad pięć lat. Począwszy od 5 roku życia, Shawn miał problemy z usiedzeniem spokojnie w klasie. Nauczyciele skarżyli się, że Shawn wiercił się, wiercił na swoim miejscu, a nawet opuszczał swoje miejsce już po pół godzinie zajęć. Czasami biegał po klasie, pomimo stanowczych poleceń nauczyciela, aby usiadł. Shawn miał wielkie trudności ze zwróceniem uwagi na nauczyciela i wydawał się być „w chmurach” podczas zajęć. Prawie nigdy nie wywiązywał się z zadań domowych, prac i obowiązków, zarówno w szkole, jak i w domu. Każde zadanie, które wymagało więcej niż kilka minut ciągłej uwagi, było poza możliwościami Shawna. Łatwo rozpraszał go najmniejszy hałas i miał problemy z zapamiętywaniem nawet prostych instrukcji. Czasami Shawn wykrzykiwał odpowiedzi, zanim pytanie zostało dokończone i miał trudności z czekaniem na swoją kolej w kolejce. Czasami Shawn zakłócał zabawę innych dzieci, domagając się, by wpuszczono go do ich zajęć.

Choć ten obraz jest dość typowy dla chłopców z ADHD, zaburzenie to może ujawnić się w inny sposób. Chociaż wiele badań sugeruje, że ADHD jest bardziej powszechne u chłopców niż u dziewcząt, może to odzwierciedlać fakt, że dziewczęta mają tendencję do bycia mniej uciążliwe niż chłopcy, a tym samym spowodować mniej skarg od rodziców i nauczycieli. Tak więc poważne problemy z uwagą u dziewcząt mogą być spowodowane ADHD, nawet jeśli zewnętrzne zachowanie wydaje się normalne. Oczywiście, wiele innych problemów może powodować słabą uwagę u dzieci, począwszy od nudy do złego nauczania do depresji. Dlatego diagnoza dziecięcego ADHD musi być postawiona po dokładnej ocenie przez specjalistę zdrowia psychicznego i / lub pediatrę. U dorosłych, nieleczone ADHD może pojawić się pod postacią „zaburzeń osobowości”, nadużywania alkoholu, drażliwości lub zachowań antyspołecznych.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.