Miles Davis, trębacz, którego liryczna gra i ciągle zmieniający się styl uczyniły go kamieniem milowym muzyki XX wieku, został uznany za największego artystę jazzowego wszech czasów.
Muzyk pokonał takich artystów jak Louis Armstrong, Ella Fitzgerald i Billie Holiday – wszyscy z nich znaleźli się w pierwszej dziesiątce.
Głosy zostały oddane przez słuchaczy Radia BBC i Jazz FM, i ujawnione w pop-up stacji radiowej BBC Music Jazz.
Prezenterka Jazz FM Helen Mayhew nazwała Davisa „uosobieniem chłodu”.
„Miles był na czele kluczowych zmian w brzmieniu jazzu przez każdą dekadę swojej długiej kariery.
„Jest on również odpowiedzialny za nagranie najlepiej sprzedającego się i najbardziej powszechnie kochanego albumu jazzowego ze wszystkich, albumu Kind of Blue z 1959 roku.”
Pełne top 10 – wyłonione z krótkiej listy 50 – to:
- Miles Davis
- Louis Armstrong
- Duke Ellington
- John Coltrane
- Ella Fitzgerald
- Charlie Parker
- Billie Holiday
- Thelonious Monk (8=)
- Bill Evans (8=)
- Oscar Peterson
.
Opisując pierwszą dziesiątkę jako „najlepszych z najlepszych”, Geoffrey Smith z radiowej Trójki powiedział, że wszystkie trzy pierwsze pozycje zostały zajęte przez „nieśmiertelnych” muzyki jazzowej.
Opisał ich jako „Duke’a, mistrza orkiestry; Louisa, ojca nas wszystkich; i Milesa, esencję ciągle zmieniającego się współczesnego ducha.”
Wychowany w St Louis, Missouri, Davis był pionierem kilku stylów jazzu – w tym cool jazzu, hard-bopu, jazzu modalnego, jazz-rocka, jazz-funku i wykorzystania elektroniki.
„Aby być i pozostać wielkim muzykiem. musisz zawsze być otwarty na to, co nowe, co dzieje się w danej chwili” – napisał w swojej autobiografii.
„Musisz być w stanie to wchłonąć, jeśli masz zamiar nadal się rozwijać i przekazywać swoją muzykę.”
Pierwszy muzyk jazzowy, który włączył rytmy rock and rolla, stał się inspiracją dla pokoleń.
Wśród jego najlepiej sprzedających się albumów znalazły się eksperymentalny, improwizowany podwójny zestaw Bitches’ Brew oraz drobiazgowy, introspektywny Birth of the Cool, kompilacja, która nakreśliła jego rozwój brzmienia cool jazzu.
Kind of Blue jest znany jako płyta jazzowa, którą będą posiadać nawet fani nie-jazzu. Złamał nowe podstawy, ponieważ Davis zrezygnował z akordów jako podstawy improwizacji, zamiast tego faworyzując skale modalne i centra tonalne.
Kluczem do wszystkiego była jego ekspresyjna gra na trąbce, która miała głos tak charakterystyczny, jak każdy z piosenkarzy na BBC Music Top 10.
Saksofonista Dave Liebman, który grał z Davisem w latach 70-tych, powiedział, że muzyk był ” Scorsese i Coppola jazzu”.
„Wiedział, co trzeba zrobić, aby mieć świetną produkcję – światła, dźwięk, pozycja, scenariusz, itd.
„Większość z nas grała z Milesem w pewien sposób, którego nigdy więcej nie zagraliśmy. W jakiś sposób sprawiał, że robiłeś to, czego potrzebował… i to, czego chciałeś.”
Gwiazdor zmarł w 1991 roku na zapalenie płuc, niewydolność oddechową i udar mózgu.
Miles Ahead, film inspirowany jego życiem, w którym w roli Davisa wystąpił Don Cheadle, miał premierę na Nowojorskim Festiwalu Filmowym w zeszłym miesiącu.
- Przeczytaj wszystkie historie muzyczne
- Strona główna BBC Music
- Więcej o Milesie Davisie
- Posłuchaj playlisty wszystkich 50 artystów z krótkiej listy