Medyczna definicja napadu jacksonowskiego

Napad jacksonowski: Forma padaczki obejmująca krótkotrwałe zmiany w ruchu, czuciu lub funkcji nerwów, spowodowane nieprawidłową aktywnością elektryczną w zlokalizowanym obszarze mózgu. Napady Jacksonowskie są formą napadów prostych złożonych, w których nieprawidłowa aktywność elektryczna jest zlokalizowana w jednym regionie mózgu. Napady tego typu zazwyczaj nie powodują zmian w świadomości lub czujności. Są one przejściowe, ulotne i efemeryczne.

Napady jacksonowskie są bardzo zróżnicowane i mogą obejmować, na przykład, pozornie celowe ruchy, takie jak obracanie głowy, ruchy gałek ocznych, mlaskanie wargami, ruchy ust, ślinienie się, rytmiczne skurcze mięśni w części ciała, nietypowe drętwienie, mrowienie i uczucie pełzania po skórze.

Te napady są nazwane dla angielskiego neurologa, John Hughlings Jackson, który studiował wady mowy w zaburzeniach mózgu i potwierdził lokalizację w mózgu centrum mowy („centrum Broca”). Opisał to, co dziś nazywa się Jacksonian napady w 1863 roku, a w 1875 roku znalazł obszary w mózgu, które je spowodowały. Jackson był wśród czołowych postaci 19-wiecznej medycyny, jeden z „wielkich ludzi medycyny”. (W XIX wieku było niewiele, jeśli w ogóle, kobiet w medycynie.)

CONTINUE SCROLLING OR CLICK HERE FOR RELATED SLIDESHOW

QUESTION

Jeśli miałeś napad drgawek, oznacza to, że masz padaczkę. Zobacz odpowiedź

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.