Największy w Królestwie Niebieskim(A)
18 W owym czasie uczniowie przyszli do Jezusa i zapytali: „Kto więc jest największy w królestwie niebieskim?”
2 On zaś przywołał do siebie małe dziecko i umieścił je między nimi. 3 I rzekł: „Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak małe dzieci,(B) nigdy nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.(C) 4 Dlatego kto by przyjął pokorne stanowisko tego dziecka, ten jest największy w królestwie niebieskim.(D) 5 A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje.(E)
Powodowanie potknięcia
6 „Jeśliby kto z tych małych – tych, którzy wierzą we Mnie – spowodował potknięcie się któregoś z nich, byłoby dla niego lepiej, gdyby mu zawieszono u szyi wielki kamień młyński i żeby został utopiony w głębi morza.(F) 7 Biada światu z powodu rzeczy, które powodują potknięcie się ludzi! Takie rzeczy muszą przyjść, lecz biada temu, przez kogo one przychodzą!(G) 8 Jeśli twoja ręka lub twoja stopa jest ci powodem do potknięcia się,(H) odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie wejść w życie okaleczonym lub ułomnym, niż mieć dwie ręce lub dwie nogi i być wrzuconym w ogień wieczny. 9 A jeśli twoje oko sprawi, że się potkniesz,(I) wydłub je i wyrzuć. Lepiej bowiem jest dla ciebie wejść do życia z jednym okiem, niż mieć dwoje oczu i być wrzuconym w ogień piekielny.(J)
Przypowieść o błąkających się owcach(K)
10 „Patrzcie, żebyście nie gardzili jednym z tych małych. Albowiem powiadam wam, że aniołowie ich(L) w niebie zawsze oglądają oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
12 „Jak myślicie? Jeśli człowiek posiada sto owiec, a jedna z nich zabłąka się, czyż nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na wzgórzach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? 13 A jeśli ją znajdzie, zaprawdę powiadam wam, jest szczęśliwszy z powodu tej jednej owcy niż z powodu dziewięćdziesięciu dziewięciu, które nie pobłądziły. 14 Tak samo Ojciec wasz, który jest w niebie, nie chce, aby zginęło jedno z tych małych.
Radzenie sobie z grzechem w Kościele
15 „Jeśli twój brat lub twoja siostra zgrzeszy, idź i wskaż ich winę,(M) tylko między wami. Jeśli cię posłuchają, to znaczy, że ich pozyskałeś. 16 Jeśli jednak nie usłuchają, weźcie ze sobą jednego lub dwóch innych, aby „każda sprawa została stwierdzona świadectwem dwóch lub trzech świadków”(N).(N) 17 Jeśli nadal nie chcą słuchać, powiedzcie o tym Kościołowi,(O) a jeśli nie chcą słuchać nawet Kościoła, potraktujcie ich tak, jak potraktowalibyście poganina lub celnika.(P)
18 „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.(Q)
19 „I znowu zaprawdę powiadam wam, że jeśli dwaj z was na ziemi zgodzą się co do czegokolwiek, o co by prosili, to uczyni to dla nich(R) Ojciec mój, który jest w niebie. 20 Bo gdzie dwaj albo trzej gromadzą się w imię moje, tam Ja jestem z nimi.”(S)
Przypowieść o niemiłosiernym słudze
21 Wtedy Piotr przyszedł do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć bratu albo siostrze, którzy grzeszą przeciwko mnie?(T) Aż do siedmiu razy?”(U)
22 Jezus odpowiedział: „Powiadam ci, nie siedem razy, lecz siedemdziesiąt siedem razy.(V)
23 „Dlatego królestwo niebieskie podobne jest do(W) króla, który chciał wyrównać rachunki(X) ze swoimi sługami. 24 Gdy rozpoczął rozliczenie, przyprowadzono do niego człowieka, który był mu winien dziesięć tysięcy worków złota. 25 Ponieważ nie był on w stanie zapłacić,(Y) pan kazał sprzedać(Z) jego żonę, dzieci i wszystko, co miał, aby spłacić dług.
26 „Na to sługa padł przed nim na kolana.(AA) 'Bądź cierpliwy dla mnie’, błagał, 'a zwrócę wszystko’. 27 Pan sługi ulitował się nad nim, anulował dług i pozwolił mu odejść.
28 „Lecz gdy ów sługa wyszedł na zewnątrz, znalazł jednego ze swoich współsług, który był mu winien sto srebrnych monet. Chwycił go i zaczął go dusić. 'Oddaj mi to, co jesteś mi winien!’ zażądał.
29 „Jego współsługa upadł na kolana i błagał go: 'Bądź dla mnie cierpliwy, a oddam ci to.’
30 „Ale on odmówił. Zamiast tego odszedł i kazał wtrącić tego człowieka do więzienia, dopóki nie będzie mógł spłacić długu. 31 Gdy inni słudzy zobaczyli, co się stało, byli oburzeni, poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co się stało.
32 „Wtedy pan wezwał sługę do siebie. 'Ty niegodziwy sługo’, powiedział, 'anulowałem cały ten twój dług, bo mnie o to prosiłeś. 33 Czy nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, tak jak ja ulitowałem się nad tobą?” 34 W gniewie pan jego oddał go w ręce strażników, aby go torturowali, dopóki nie odda wszystkiego, co był winien.
35 „Tak Ojciec mój niebieski potraktuje każdego z was, jeśli nie przebaczycie z serca swemu bratu lub siostrze.”(AB)
.