Powięź podeszwowa, czyli ścięgno łuku, to grube pasmo tkanki łącznej, które biegnie od pięty do przodu stopy. Składa się ono z trzech odrębnych części: pasma przyśrodkowego, środkowego i bocznego. Środkowe pasmo jest najgrubsze i najmocniejsze i jest częścią najprawdopodobniej związaną z bólem plantar fasciitis.
W normalnej funkcji powięź podeszwowa działa jako amortyzator i mechanizm wsparcia dla łuku stopy. Podczas chodu, lub ruchu, powięź podeszwowa działa jak sprężyna, aby zachować energię i zapewnić napęd. Napięcie zwiększa się, gdy stopa jest na ziemi, aby przechowywać energię, a następnie jest zwolniony podczas toe-off, aby pomóc w przyspieszeniu.
Plantar Fasciitis dosłownie oznacza zapalenie powięzi podeszwowej, ale większość przypadków są bardziej zmiany zwyrodnieniowe niż zapalne. Nowym terminem używanym do dokładnego opisania tego stanu jest powięź podeszwowa. Stan ten stanowi około 10% urazów związanych z bieganiem i jest dwukrotnie częstszy u kobiet niż u mężczyzn. Ze względu na tak dużą częstość występowania u biegaczy, uważa się, że mikrourazy spowodowane powtarzającym się stresem są podstawową przyczyną podstawową.
Przyczyny są często wielopłaszczyznowe i mogą sięgać od biomechanicznych (zła forma) do komórkowych (zła dieta) i dowolnej kombinacji możliwości pomiędzy nimi. Czynności takie jak bieganie, noszenie znacznej ilości ciężaru przez długie okresy czasu, skakanie i taniec mogą powodować powtarzający się stres wzdłuż powięzi podeszwowej – szczególnie w miejscu połączenia z piętą. Osoby, które pronują (podwijają stopy podczas chodzenia i biegania), mają nadwagę, noszą źle dopasowane lub znoszone buty lub mają nieprawidłową budowę stopy, są bardziej narażone na rozwój plantar fasciitis. Ostrogi piętowe po stronie palców pięty są często wynikiem długotrwałego zapalenia powięzi podeszwowej, ale ostrogi piętowe z tyłu pięty są odrębnym schorzeniem.
Błędy w treningu są również podstawowymi przyczynami. Gwałtowny wzrost intensywności lub czasu trwania aktywności, nagłe dodanie ruchów eksplozywnych lub treningów na wzniesieniach, lub zmiana na bieganie po bardzo twardych powierzchniach mogą być błędami, które powodują zapalenie powięzi podeszwowej. Używanie odpowiedniego obuwia i dostosowanie treningu w czasie jest wysoce zalecane jako dodatek do sumiennego rozciągania powięzi podeszwowej i mięśni łydek podczas nowej aktywności. Buty sportowe tracą swoją amortyzację szybko przy intensywnej aktywności i powinny być często zmieniane, aby utrzymać zdrowy ruch.
Ciasnota w mięśniach łydki lub ścięgnie Achillesa może znacznie zaostrzyć lub promować zapalenie powięzi podeszwowej. Utrata ruchu w stawie skokowym, słabe lub niezrównoważone mięśnie nóg i stóp, jak również proces starzenia się mogą być dodatkowymi czynnikami.
Ból jest prawie zawsze odczuwany na spodzie pięty i najczęściej wzdłuż łuku stopy. Większość osób zgłasza, że ból jest najgorszy przy wykonywaniu kilku kroków rano lub po długich okresach bezczynności. Ból zazwyczaj nasila się podczas chodzenia boso po twardych powierzchniach, chodzenia po schodach, sprintu lub spędzania długich okresów czasu w pozycji stojącej. Często trudno jest się schylić lub przybliżyć palce do podudzia, a osoby długo pozostające aktywne bez leczenia często mają towarzyszące bóle kolan i bioder. Odciążenie stopy zazwyczaj łagodzi ból. Jednak objawy powracają, gdy tylko stopa ponownie znajdzie się pod obciążeniem.
Stosowanie taśmy KT Tape w przypadku tego schorzenia przyniosło wspaniałe rezultaty w łagodzeniu bólu i wspomaganiu procesu leczenia*. KT Tape zapewnia wygodne i elastyczne wsparcie dla łuku, co służy rozluźnieniu stopy i zmniejszeniu stanu zapalnego. Zmniejszona aktywność, rozciąganie łydek, masaż, utrata wagi u osób z nadwagą, wałkowanie pianą, lód i NLPZ mogą pomóc w łagodzeniu objawów i leczeniu plantar fasciitis. Rozciągaj łydki i powięź podeszwową przed pójściem do łóżka i przed wstaniem z łóżka.
Dodatkowe zalecenia obejmują:
– Noś odpowiednio dopasowane buty z odpowiednim wsparciem
– Rozciągaj się dobrze przed ćwiczeniami
– Unikaj twardych powierzchni
– Obkładaj lodem po aktywności
– Unikaj długich okresów stania w miejscu
– Wdrażaj wiele aktywności dla ćwiczeń sercowo-naczyniowych, takich jak pływanie, jazda na rowerze, wiosłowanie, itp.
– Szukaj konserwatywnej opieki zdrowotnej
.