Kryteria diagnostyczne piorunującego zapalenia wątroby w Japonii różnią się od kryteriów ostrej niewydolności wątroby w Europie i Stanach Zjednoczonych, zarówno w odniesieniu do cech histologicznych wątroby, jak i wartości odcięcia czasu protrombinowego. Dlatego Intractable Hepato-Biliary Disease Study Group ustaliła nowe kryteria diagnostyczne „ostrej niewydolności wątroby” w Japonii na podstawie cech demograficznych i klinicznych pacjentów. U pacjentów, u których w ciągu 8 tygodni od wystąpienia objawów stwierdzono wartości czasu protrombinowego wynoszące 40% lub mniej wartości znormalizowanych lub międzynarodowe współczynniki znormalizowane wynoszące 1,5 lub więcej, spowodowane ciężkim uszkodzeniem wątroby, rozpoznaje się „ostrą niewydolność wątroby”, przy czym czynność wątroby przed wystąpieniem aktualnego uszkodzenia wątroby ocenia się jako prawidłową. W zależności od stopnia nasilenia encefalopatii wątrobowej ostrą niewydolność wątroby klasyfikuje się jako „ostrą niewydolność wątroby bez śpiączki wątrobowej” i „ostrą niewydolność wątroby ze śpiączką wątrobową”; tę ostatnią klasyfikuje się dalej na dwa typy: „typ ostry” i „typ podostry”, w których w ciągu 10 dni i odpowiednio od 11 do 56 dni od wystąpienia objawów choroby dochodzi do rozwoju śpiączki wątrobowej stopnia II lub cięższego. Do jednostki chorobowej „ostra niewydolność wątroby” zaliczani są również pacjenci bez histologicznych objawów zapalenia wątroby, np. z uszkodzeniem wątroby spowodowanym toksycznym działaniem leków, zaburzeniami krążenia lub chorobami metabolicznymi, natomiast wykluczone są ostre i przewlekłe uszkodzenia wątroby, np. uszkodzenia wątroby spowodowane alkoholem. Proponuje się przeprowadzenie ogólnokrajowego badania „ostrej niewydolności wątroby” w Japonii w oparciu o nowe kryteria.