Co to jest krewetka solankowa?
Krewetki solankowe to skorupiaki, które zamieszkują słone wody na całym świecie, zarówno śródlądowe jak i przybrzeżne. Obecnie przyjmuje się, że jeden gatunek, Artemia franciscana, jest jedynym gatunkiem krewetki solankowej zamieszkującym Wielkie Jezioro Słone, ale trwają dyskusje na temat zmienności genetycznej i życiowej, która może doprowadzić do odkrycia większej liczby gatunków (patrz Partenogeneza i genetyka krewetek). Przeciętny dorosły samiec krewetki solankowej ma 0,3-0,4 cala długości, a przeciętna samica 0,4-0,5 cala długości. Krewetki odżywiają się, kierując pokarm do pyska za pomocą serii pofałdowanych wyrostków i trawią go za pomocą prostego przewodu pokarmowego. W procesie tym połykają dużo słonej wody, która musi być wydalana przez skrzela zwane „branchia”. Mogą przeżyć w wodzie o zasoleniu od 30-330 g/l (3% do 33% zasolenia).
Około 10 milionów ptaków, reprezentujących około 330 gatunków, korzysta rocznie z Wielkiego Jeziora Słonego. Wiele z tych ptaków żywi się krewetkami solankowymi, albo wyłącznie, albo oportunistycznie, by napędzać długie migracje. Perkozy dwuczube, falangi Wilsona i falangi czerwonodziobe żerują prawie wyłącznie na krewetkach solankowych podczas postoju lub przygotowań do migracji. Oba te ptaki przechodzą duży przyrost masy ciała w tym okresie; DWR stwierdził, że falangi Wilsona przybierają nawet 2 gramy dziennie, podwajając swoją wagę przed migracją, podczas gdy perkozy dwuczube zwiększają swoją masę ciała z 375 ± 50g do 575 ± 25g podczas okresu postoju. Bez tego źródła pokarmu ich długie migracje nie byłyby możliwe. Awokety, szczudłaki i ptactwo wodne oportunistycznie żywią się krewetkami solankowymi.
Waterboatman, rodzaj owadów wodnych, również żywią się krewetkami solankowymi. Jednak robaki te przeżywają tylko w słodkiej lub lekko słonawej wodzie i nie są znaczącym źródłem śmiertelności. Nie zidentyfikowano również żadnych naturalnych pasożytów ani patogenów, co oznacza, że wpływ człowieka jest największym zagrożeniem dla krewetek solankowych w Wielkim Słonym Jeziorze.
Geologiczne próbki rdzenia pokazują, że krewetki solankowe były obecne w obszarze Wielkiego Słonego Jeziora przez co najmniej 600 000 lat. Naukowcy uważają, że przybyły one jako cysty, embriony pokryte ochronną skorupą, na stopach migrujących ptaków (patrz cykl życiowy). Na podstawie cech fizjologicznych naukowcy uważają, że krewetki solankowe były pierwotnie gatunkiem słodkowodnym, który przystosował się do życia w słonej wodzie. Drapieżnictwo ryb ograniczyło okresy, w których krewetki solankowe występowały w jeziorze Bonneville. Dzisiejsze Wielkie Jezioro Słone jest zbyt słone dla ryb i stanowi optymalne siedlisko dla krewetek solankowych.
.