Konger europejski ma średnią długość dorosłego osobnika 1,5 m (5 stóp), maksymalną znaną długość około 2,133 m (7 stóp) (być może do 3 metrów (9,8 stóp) w przypadku największych okazów) i maksymalną wagę około 72 kg (159 funtów), co czyni je największymi węgorzami na świecie pod względem wagi. Mogą one być rywalizować lub nieznacznie przekroczone w długości przez największych gatunków mureny, ale te mają tendencję do być smuklejsze, a zatem ważyć mniej niż większe kongery. Przeciętne złowione osobniki ważą tylko od 2,5 do 25 kg (5,5 do 55,1 lb). Samice, o średniej długości w dojrzałości płciowej 2 m (6 ft 7 in), są znacznie większe niż samce, o średniej długości w dojrzałości płciowej 1,2 m (3 ft 11 in).
Ciało jest bardzo długie, anguilliform, bez łusek. Kolor jest zwykle szary, ale może być również czarniawy. Brzuch jest biały. Wzdłuż linii bocznej ustawiony jest rząd małych białych plamek. Głowa jest prawie stożkowata i lekko wgłębiona. Pysk jest zaokrąglony i wydatny, z bocznymi otworami węchowymi. Duże otwory skrzelowe znajdują się w pozycji bocznej. Stożkowate zęby są ułożone w rzędach na szczękach. Płetwy grzbietowa i odbytowa zbiegają się z płetwą ogonową. Płetwy piersiowe są obecne, podczas gdy płetwy brzuszne są nieobecne.
Węgorze konger mają zwyczaje podobne do muren. Zazwyczaj żyją wśród skał w norach lub „węgorzowych dołach”, czasami w jednej dziurze razem z murenami. Ze swoich nor wychodzą w nocy aby polować. Te nocne drapieżniki żywią się głównie rybami, głowonogami i skorupiakami, choć przypuszcza się, że mogą żerować na martwych i gnijących rybach, jak również aktywnie polować na żywe ryby. Kongery mogą być agresywne w stosunku do ludzi, a duże osobniki mogą stanowić zagrożenie dla nurków.