Jeleń szlachetny

Podstawy

Daniel (Dama dama) jest członkiem rodziny jeleniowatych, która obejmuje jelenie, łosie, renifery i gatunki pokrewne. Samiec daniela jest znany z dużego, łopatowatego poroża, a powszechna odmiana kolorystyczna obejmuje jasnobrązowy płaszcz pokryty białymi plamkami.

Jednakże daniele mają rozległy zasięg i istnieje dość duża zmienność genetyczna w całej populacji. Prowadzi to do powstania kilku innych wybitnych ubarwień, w tym Menil (jaśniejsze, bardziej wyraźne plamy), Melanistic (bardzo ciemne, bez plam) i Leucistic (płaszcz prawie czysto biały, z ciemnym nosem i oczami). Te odmiany barwne są związane z wieloma różnymi genami, więc ich wpływ na przetrwanie i reprodukcję zależy całkowicie od środowiska, w którym żyje każdy daniel.

Wczesnym latem samce zaczynają rozwijać poroże. Młode kozły wykształcają tylko dwa kolce, potrzebują około 4 lat, zanim powstanie pełne, dłoniaste poroże. Samce z największym porożem są w stanie bronić swojego leka – czyli terytorium lęgowego. W określonym okresie jesiennym, zwanym rutą, samce bronią swojego terytorium, aby przyciągnąć samice i wygrać szansę na kopulację. Pod koniec rutyny samce zrzucają swoje poroże – nagrodę, którą niektórzy twórcy wierzchowców doceniają w miejscach, gdzie ich zbieranie jest legalne.

Jeleń szlachetny ma ciekawą historię ewolucyjną w kontekście historii człowieka. Od czasów paleolitu, prawie 500 000 lat temu, poprzez Imperium Rzymskie, aż po dzień dzisiejszy, daniele były polowane w celach spożywczych i sportowych. Obecnie daniele zostały wprowadzone do Ameryki Północnej, Ameryki Południowej, Afryki i Australii, a ich dzikie populacje pojawiają się na każdym z tych obszarów. Chociaż daniel jest ceniony przez wielu myśliwych, często konkuruje z lokalnymi gatunkami i może stanowić zagrożenie.

Interesujące spostrzeżenia na temat danieli!

Daniel był częścią historii ludzkości prawdopodobnie od czasu, gdy ludzie byli „ludźmi”. Nic dziwnego, że daniel ma wiele lekcji na temat ważnych koncepcji biologicznych! Oto niektóre z najważniejszych rzeczy, których ten gatunek może nas nauczyć o biologii:

„Ruja” – strategia czasowa

Ruta jest terminem specyficznym dla niektórych zwierząt stadnych, które mają cykl godowy o określonym czasie. W przypadku wielu gatunków jeleni – w tym danieli – ruta zaczyna się jesienią, pozwalając samicom na ciążę przez zimę i urodzenie dziecka na wiosnę.

Dzieci urodzone wiosną mają największy dostęp do nowych roślin. Podczas gdy będą one karmić się mlekiem matki przez kilka miesięcy, dzieci będą szybko rozwijać przeżuwanie – zdolność do trawienia złożonych włókien roślinnych. Dzięki tej umiejętności nowe młode zaczną pożerać duże ilości zieleniny i szybko przybiorą na wielkości. Kobiety mogą stać się dojrzałe płciowo i rozmnażać się tak młodo, jak 16 miesięcy, podczas gdy mężczyźni zazwyczaj nie mają szansy na reprodukcję, dopóki nie są one około 4 years.

Kobiety estrous cykli ogólnie napędzać ruty, ponieważ samice tylko przyjść do estrous raz w roku. W ten sposób samce mają ograniczoną możliwość rozmnażania i muszą starać się zapłodnić jak najwięcej samic. Podczas rutyny samce danieli mogą stosować różne strategie przyciągania samców, w zależności od środowiska i wielkości lokalnej populacji.

Gatunki przeszczepione przez ludzi

Jeśli spojrzysz na poniższą mapę populacji danieli, może Cię zaskoczyć fakt, że daniele mają kilka odrębnych populacji rozsianych po całym świecie. W rzeczywistości różne kolory na tej mapie odpowiadają różnym rozszerzeniom zasięgu daniela w czasie.

Populacja historyczna w kolorze brązowym (1) reprezentuje najstarszą znaną populację daniela. Populacje te były polowane przez ludzi przez setki tysięcy lat. Czerwona populacja (2), prawdopodobnie reprezentuje ekspansję oryginalnej populacji przywiezionej do Grecji przez starożytne cywilizacje.

Fioletowa populacja (3) reprezentuje rzymską ekspansję populacji danieli, z historycznymi zapisami pokazującymi, że daniele zostały przywiezione wraz z rzymskimi armiami i były zachęcane do tworzenia dzikich populacji. Te wysiłki prawdopodobnie przeniosły daniele do wielu części Europy.

Ostatnia populacja, w kolorze teal (4), reprezentuje „nowoczesne” introdukcje danieli, które miały miejsce od wczesnych lat 1900. Daniel znalazł drogę do Ameryki Północnej, Ameryki Południowej, Afryki Południowej, Australii i Nowej Zelandii – w większości z importu żywych zwierząt do polowań.

W miejscach takich jak Teksas i Argentyna, daniele są często hodowane na ranczach. „Polowania” na te daniele są sprzedawane bogatym właścicielom broni, choć polowania na daniele na własne potrzeby od dawna już nie występują. Ekolodzy muszą uważnie obserwować te wprowadzone populacje, aby upewnić się, że nie spowodują one szkód jak ropucha szara, zeberka lub inne gatunki inwazyjne.

Poligyny in Different Ecosystems

Like many other cervids, fallow deer practice polygyny. „Poly-” oznacza wiele, podczas gdy „gyne” oznacza „wive” – razem, „wiele żon.”

Zwierzęta, które praktykują poligynie tworzą grupy z jednym samcem dla wielu samic. To jest w przeciwieństwie do poliandrii, gdzie jedna kobieta kontroluje grupę wielu samców (czasami widziane w rybach). Gatunek poligyniczny może działać według różnych zasad, w zależności od środowiska, zagęszczenia gatunków i lokalnych zachowań.

Jeleń szlachetny zaobserwowano praktykowanie dwóch rodzajów poligynii: Haremy i Lekking. Samce, które tworzą haremy pozostają z grupą, gdy ta się przemieszcza. Samiec zazwyczaj stara się utrzymać swoje samice w stadzie, więc żaden inny samiec nie może zakraść się, aby uzyskać dostęp. Natomiast samce lekking bronią cennego terytorium – lub lek – na które wędrują samice. Gdy są one na jego terytorium, tylko on może próbować kopulować.

Badania wykazały, że to, którą metodę wybierze populacja danieli, zależy w dużej mierze od lokalnego środowiska. Gdy samice przemieszczają się na duże odległości na obszarach ubogich w zasoby, samce mają tendencję do tworzenia haremów, aby je chronić. Gdy samice znajdują się na obszarze z wieloma zasobami, samce będą starały się chronić najlepsze miejsca, w których przebywa najwięcej samic. Nie jest to łatwe dla samców – naukowcy wykazali, że samce danieli mogą stracić do 17% masy ciała podczas rutyny, ponieważ próbują bronić samic lub terytorium.