Jak uprawiać agrest

Myślisz, że trochę przesadzam z ich sprzedażą? Pozwól mi poświęcić chwilę, aby podzielić się niektórymi z ich zalet i specjalnych cech:

Agrest cierpi na ułamek szkodników i chorób, które nękają borówkę amerykańską.

Jest wszechstronny i urodziwy w ogrodzie, ale w przeciwieństwie do niektórych innych roślin owocowych, jest dość łatwy w utrzymaniu i nie zajmuje zbyt wiele miejsca.

I na pewno nie wszystkie odmiany mają tę miodową słodycz, którą szczycą się inne owoce, ale mają cierpką ambrozję.

Jak już jesteśmy przy owocach, to nie gniją one tak szybko jak wiele innych po zbiorach, więc można je przechowywać trochę dłużej po zerwaniu do wykorzystania w deserach, jogurtach i dżemach.

Dodatkowo stanowią one ładny dodatek ozdobny do ogrodu. Można je trenować na ścianach lub wykorzystać jako naturalne ogrodzenie.

Kwiaty nie są zbyt efektowne, ale przyciągają pszczoły i motyle. Jesienią liście przybierają piękny, żywy czerwony kolor.

Czy jesteś przekonany, że potrzebujesz tego często niedocenianego wkładu w świat jadalnych krajobrazów? W takim razie zagłębmy się w temat.

Czym jest agrest?

Agrest należy do rodzaju Ribes, razem z porzeczkami.

Podczas gdy porzeczki mają małe jagody rosnące w gronach, agrest ma większe owoce, które rosną pojedynczo wzdłuż łodygi.

W przeciwieństwie do porzeczek, które są dość cierpkie, agrest może być od słodkiego do lekko cierpkiego.

Nie należy ich mylić z agrestem indyjskim, Phyllanthus emblica, który nie jest z nim spokrewniony.

Rośliny agrestu mają kolce, co sprawia, że ich zbieranie jest bolesne dla… dłoni.

Odmiany uprawne agrestu występują w dwóch głównych rodzajach: Amerykański (R. hirtellum) i Europejski (R. grossularia var. uva-crispa).

Gatunek europejski pochodzi z Afryki Północnej, Europy Wschodniej i Azji Zachodniej. Północnoamerykańską odmianę można znaleźć w północnych regionach USA i południowych obszarach Kanady.

Ogólnie uważa się, że europejskie odmiany smakują lepiej, mają silniejszy smak i większe owoce. Jednak niektóre nowoczesne odmiany podważają to przekonanie.

Odmiany północnoamerykańskie są bardziej odporne na choroby i zazwyczaj bardziej wydajne. Mogą również rosnąć w cieplejszych, bardziej nasłonecznionych miejscach niż odmiany europejskie.

Jagody obu typów mają od 1/2 cala do cala średnicy i występują w różnych kolorach, w tym jasnozielonym, żółtym, różowym, czerwonym, bordowym i głęboko fioletowym. Są one czasami pokryte drobnymi włoskami.

Rośliny europejskie mają głęboko klapowane, błyszczące, ciemnozielone liście. Typy amerykańskie mają bladozielone lub szarozielone liście.

Oba typy osiągają około pięciu stóp wysokości i sześciu stóp szerokości w wieku dojrzałym, a większość z nich ma ciernie.

Rośliny radzą sobie z intensywnym chłodem, a kilka odmian rośnie szczęśliwie nawet w 2. strefie mrozoodporności USDA. Większość odmian najlepiej rośnie w strefach 3-8.

Uprawa i historia

Agrest jest uprawiany w Wielkiej Brytanii od co najmniej 1400 roku, a w Stanach Zjednoczonych od 1800 roku.

Hodowcy w Stanach zaczęli od krzyżowania rodzimych roślin z odmianami europejskimi.

W niektórych częściach Anglii istniały kiedyś dziesiątki klubów, których celem było wyhodowanie największych i najsmaczniejszych jagód. Większość z tych starszych odmian zniknęła, ale kilka z nich przetrwało do dziś.

Częścią powodu, dla którego te jagody nie są zbyt popularne jako współczesny owoc jest to, że zostały one zakazane przez rząd federalny w 1911 roku, wraz z porzeczkami.

Obydwie rośliny mogą być gospodarzami rdzy pęcherzykowej sosny białej, która może wpływać na wszystkie rodzaje pięcioigielnych sosen. Przemysł drzewny lobbował na rzecz zakazu uprawy tych roślin, a zakaz obowiązywał do 1966 roku.

Teraz to poszczególne stany decydują, czy zezwolą na uprawę agrestu. Obecnie, kilka obszarów na północnym wschodzie ogranicza lub zakazuje ich uprawy. These areas include parts of New York, Massachusetts, Rhode Island, and Maine.

While you could serve gooseberries with a cooked goose, and this association may be the reason for its name, the name is also thought to come from the German word Krausebeere. Może również pochodzić od francuskiego słowa oznaczającego porzeczkę, groseille.

Rozmnażanie

Można je uprawiać w pojemnikach, trenować na kratce lub przy ścianie, lub sadzić je w ziemi w ogrodzie. Można również przycinać te małe krzewy do drzewek, aby zwiększyć ich atrakcyjność ozdobną.

Agrest wypuszcza pędy boczne, z których powstają owoce, co pozwala na przycinanie go do kratek lub wzdłuż ścian.

Prowadzenie treliażu może pomóc w zwiększeniu cyrkulacji powietrza, co zmniejsza prawdopodobieństwo zachorowania roślin na choroby grzybicze.

Dobrze sprawdzają się również jako ciernista bariera w ogrodzie lub u podstawy rynny, ponieważ uwielbiają wodę. Upewnij się tylko, że gleba jest dobrze zdrenowana. Nie radzą sobie dobrze z mokrymi stopami.

Rośliny są samopylne, więc nie potrzebujesz wielu w ogrodzie, chyba że chcesz dużo owoców. Uprawa wielu roślin zwiększa zbiory jagód.

Agrest może szczęśliwie rosnąć w półcieniu i preferuje chłodne, wilgotne miejsca.

Jeśli mieszkasz w ciepłym klimacie i chcesz wypełnić tę część ogrodu z północną ekspozycją, która dostaje tylko trzy godziny słońca dziennie, ta roślina jest dobrym kandydatem.

To powiedziawszy, jeśli się bliżej do sześciu godzin słońca dziennie, dostaniesz większe zbiory.

Wyzwanie jest to, że liście mogą dostać oparzenia słoneczne i upadek szybko, gdy temperatury wzrastają do ponad 85 ° F, więc może trzeba chronić je od południa ciepła, w zależności od tego, gdzie mieszkasz.

Możesz to zrobić, sadząc w miejscu, które dostaje trochę popołudniowego cienia i trochę ściółki, aby utrzymać korzenie chłodno. Wschodnia ekspozycja jest idealna, z odrobiną ochrony przed silnymi wiatrami.

Woda rozprzestrzenia choroby, więc pomaga utrzymać minimalną wilgotność na roślinach.

Należy również unikać sadzenia w potencjalnych kieszeniach mrozowych, takich jak te, które mogą tworzyć się u podstawy wzgórza.

Preferowana jest bogata w składniki organiczne, dobrze zdrenowana gleba.

Na jesieni, przed planowanym sadzeniem, usuń wszystkie chwasty i zmień glebę, jeśli to konieczne. Konieczne będzie wykonanie testu gleby w celu określenia rodzaju nawozu, korekty pH i innych rodzajów poprawek, które będą potrzebne.

Jakkolwiek agrest nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o glebę, w której rośnie, nie radzi sobie z glebą piaszczystą, ponieważ zbyt szybko wysycha.

Jeśli masz piaszczystą lub ciężką glebę gliniastą, w czasie sadzenia wprowadź do gleby kompost, torf lub obornik.

Rośliny potrzebują pH 5,5-7,0 i powinny być sadzone w odległości czterech do pięciu stóp od siebie, aby zapewnić wystarczającą ilość miejsca na ich dojrzałe rozprzestrzenianie się.

Przez przeszczep

Zaczynanie od przeszczepów z wiarygodnego źródła jest ważne, ponieważ pomaga uniknąć chorób, które mogą zlikwidować uprawę.

Jeśli mieszkasz w cieplejszym obszarze, możesz sadzić jesienią, zazwyczaj w październiku. W przeciwnym razie, są one najlepiej umieścić w ziemi na wiosnę.

Plant tak szybko, jak można pracować gleby. Nawet młode rośliny mogą poradzić sobie z silnym mrozem. Kluczem jest utrzymanie korzeni w stanie wilgotnym i chłodnym, dopóki nie znajdą się one w ziemi. Moczyć korzenie przez cztery godziny przed umieszczeniem ich w ziemi.

Luźnij bryłę korzeniową i odciąć wszystkie martwe korzenie. Przyciąć z powrotem wierzchołki roślin do około sześciu do 10 cali. To zachęca do nowego wzrostu.

Wykopać dziurę, która jest o cal głębsza i dwa razy szersza niż pojemnik, w którym przyszli.Celem ustawienia tych roślin nieco głębiej jest zachęcenie bazowego rozgałęzienia.

Możesz sprawdzić w lokalnym żłobku zalecenia dotyczące głębokości sadzenia, ponieważ różne odmiany mają różne wymagania głębokości.

Po posadzeniu nowej rośliny w ziemi należy ją dobrze podlać.

Z sadzonek

Jeśli masz dostęp do północnoamerykańskiego krzewu agrestu, późną jesienią zrób cięcie o długości stopy z laski, która ma co najmniej rok.

Dolne cięcie powinno być tuż poniżej pąka, a górne około cala powyżej pąka. Ustaw cięcia na zewnątrz w glebie – dolna strona cięcia w dół – z jednej trzeciej rośliny zakopane pod ziemią. Przykryj słomą tak, aby widoczny był tylko czubek rośliny.

Możesz również pobrać sadzonkę wczesną wiosną, zanim pojawią się pąki liściowe.

Odmiany europejskie nie radzą sobie tak dobrze, gdy są rozmnażane przez sadzonki. Zamiast tego, można je rozmnażać warstwowo.

Przez warstwowanie

Można również rozmnażać agrest przez warstwowanie. Wiosną należy zgiąć zdrową, nisko rosnącą gałąź.

Jeśli wiesz, że planujesz to zrobić podczas przycinania, możesz zostawić nisko rosnącą gałąź na miejscu tylko w tym celu.

Pokryj kilka centymetrów gałęzi ziemią i zabezpiecz ją w miejscu za pomocą kamienia lub cegły. Jesienią lub wiosną następnego roku, odetnij odsłoniętą gałąź i wykop nową roślinę, która powinna mieć kilka gałęzi, liści i korzeni.

Wykop około 8 cali głębokości i 12 cali szerokości, aby upewnić się, że otrzymujesz całą strukturę korzeniową. Następnie zasadzić tak jak w przypadku przeszczepu.

Z nasion

Jeśli nie możesz znaleźć rośliny w szkółce lub nie jesteś w stanie wziąć sadzonki od przyjaciela, możesz uprawiać agrest z nasion, choć wymaga to trochę czasu i wysiłku i nie rosną one prawdziwie.

Rozpoczęcie tych roślin z nasion nie jest zalecane, ponieważ hybrydy nie będą produkować zgodnie z rośliną macierzystą.

Jeśli zdecydujesz się wysiać nasiona, będziesz musiał wybrać nasiona z owoców za pomocą pęsety.

Zamocz nasiona w wodzie o temperaturze pokojowej na cztery godziny, a następnie wysusz je całkowicie.

Włóż je do bezglebowego podłoża do rozsiewania nasion i umieść w lodówce na trzy do czterech miesięcy, aby się rozwarstwiły. Nie pozwól, aby podłoże wyschło.

Na wiosnę posiej je w przygotowanym podłożu, robiąc otwory o głębokości 1/2 cala i przykryj ziemią.

Trzymaj je w wilgoci aż do pojawienia się siewek. Przerzedź rośliny na cztery do pięciu stóp od siebie, gdy rozwiną trzy lub cztery zestawy prawdziwych liści.

Jak uprawiać

W pierwszym roku nie pozwól roślinie kwitnąć ani produkować żadnych owoców. Zetrzyj lub zerwij wszystkie kwiaty, które widzisz na wiosnę.

W drugim roku, dostaniesz małe zbiory. W trzecim roku, powinieneś dostać pełną uprawę.

Dodaj rok do wszystkich tych przybliżonych czasów, jeśli uprawiałeś swoje rośliny z nasion.

Keep rośliny dobrze podlewane z cala wody w tygodniu. Jeśli lokalne opady tego nie zrobią, dodaj dodatkowe nawadnianie (w tym miejscu przydaje się deszczomierz!).

Nawozić zrównoważonym nawozem 10-10-10 (NPK) co trzy do czterech lat na wiosnę, zgodnie z instrukcjami zawartymi w opakowaniu. Należy unikać podawania roślinom zbyt dużej ilości azotu, ponieważ może to spowodować wzrost liści kosztem owoców.

Ten obfity wzrost może być również podatny na mączniaka, który jest wrogiem agrestu.

Mulczowanie słomą, ściętą trawą lub wiórami z kory. Należy położyć około dwóch lub trzech cali ściółki, aby pomóc w utrzymaniu wilgoci i zapobiec wzrostowi chwastów.

Agrest ma płytkie korzenie i nie radzi sobie dobrze, gdy musi konkurować z chwastami.

Wczesną wiosną drugiego roku, należy wybrać pięć lub sześć największych, najbardziej wytrzymałych pędów, aby zachować je na miejscu, a resztę wyciąć.

Jak wiele rodzajów jagód, rośliny te wymagają regularnego przycinania, jeśli chcesz, aby były tak produktywne, jak to możliwe. To dlatego, że dwu- i trzyletnie drewno daje najwięcej owoców.

Gdy przygotujesz się do tej pracy, powinieneś znaleźć sobie zbroję lub przynajmniej koszulę ze szlafrokiem, która sięga do nadgarstków.

Wszystkie żarty na bok, ciernie na tych roślinach nie są żartem i utrudniają przycinanie. Kiedy się zabrudzisz, musisz się upewnić, że twoje ręce i ramiona są zakryte.

Nie noś kurtki, którą cenisz, ponieważ szanse na dostanie rozdarcia lub dwóch… lub trzech lub czterech… są wysokie.

Późną zimą lub wczesną wiosną, gdy roślina jest jeszcze w stanie uśpienia, wyciągnij sekatory i rękawice.

W ustalonych roślinach należy usunąć wszystkie pędy, które mają ponad cztery lata. Usuń również wszystkie gałęzie rosnące zbyt blisko ziemi, aby zapobiec chorobom.

Usuń wszystkie pędy, które się krzyżują i wszystkie, które wyglądają na chore lub złamane.

Zachowaj w sumie około tuzina pędów w dowolnym momencie, z których połowa to nowe pędy, a druga połowa to mieszanka dwu- i trzyletnich pędów.

Aby usunąć pędy, należy przyciąć je u podstawy rośliny za pomocą ostrego sekatora.

Na koniec powinno pozostać około 12 pędów.

Ponieważ kwitną na początku roku, kwiaty mogą zostać uszkodzone przez późne przymrozki. Zrujnuje to tegoroczne zbiory.

Podczas kwitnienia należy śledzić prognozy pogody i w razie prognozowanych mrozów przykryć krzewy plandeką lub tkaniną, aby chronić kwiaty.

Porady dotyczące uprawy

• Utrzymuj wilgotność z calową warstwą wody tygodniowo
• Przycinaj corocznie
• Chroń rośliny przed późnymi przymrozkami lub temperaturami powyżej 85°F

Kultywaria do wyboru

W USA większość odmian uprawnych to gatunki amerykańskie skrzyżowane z odmianami europejskimi w celu poprawy rozmiaru i smaku jagód przy zachowaniu odporności na choroby.

Pierwszą linią ataku jest zakup z renomowanych źródeł, aby upewnić się, że otrzymujesz rośliny wolne od chorób.

Potem, jest to kwestia pilnowania roślin w celu monitorowania oznak złego stanu zdrowia lub porażenia oraz upewnienia się, że mają dobrą cyrkulację powietrza.

Zarazy

Wśród wszystkich szkodników, ptaki będą prawdopodobnie twoim największym wrogiem. Należy również uważać na niektóre rodzaje robaków i mszyc.

Ptaki

Ptaki uwielbiają świeży agrest i trudno je za to winić.

Najlepszym sposobem ochrony jest zastosowanie siatek przeciw ptakom w celu ochrony roślin. Ale jeśli chcesz zniechęcić ptaki i nie jesteś zbyt zaniepokojony, jeśli wymkną się z kilkoma jagodami, możesz spryskać swoje rośliny Grape Kool-Aid lub wodą z cukrem.

Możesz wierzyć lub nie, ten słodki fioletowy napój jest środkiem odstraszającym ptaki. Zawiera związek o nazwie antranilat metylu, że ptaki hate.

Możesz wymieszać cztery 0,14-ounce pakiety niesłodzone Kool-Aid z galonem wody i rozpylać go na rośliny, gdy jagody zaczynają dojrzewać.

Możesz również połączyć pięć funtów cukru stołowego w z kwartałów ciepłej wody i mieszać aż do rozpuszczenia. Następnie spryskaj rośliny, które zawiązały owoce.

Będziesz musiał ponownie zastosować oba te środki co kilka tygodni, lub w dowolnym momencie po deszczu. Należy również zaplanować użycie czegoś innego, takiego jak urządzenia odstraszające lub siatki jako dodatkowe środki odstraszające, jeśli duża populacja ptaków atakuje rośliny.

Mszyca porzeczkowa

Mszyce to dobrze znane owady o gruszkowatym kształcie, które lubią wisieć na spodniej stronie liści, dosłownie wysysając życie z roślin.

Mszyca porzeczkowa, Cryptomyzus ribis, atakuje agrest.

Zobacz, czy na liściach roślin nie pojawiają się pęknięcia, zniekształcenia i odbarwienia. Zobaczysz też, że mszyce zostawiają za sobą spadzię, która się gromadzi. Ta spadź może przyciągnąć pleśń.

Same mszyce są brązowe i bezskrzydłe dla pierwszych kilku pokoleń, które zaczynają się pojawiać wczesną wiosną, a następnie pokolenie ze skrzydłami zazwyczaj wykluwa się jesienią.

Madyszki są naturalnym drapieżnikiem. Można również spryskiwać rośliny silnym strumieniem wody z węża, aby je odepchnąć.

Utrzymuj mrówki pod kontrolą, ponieważ żywią się one spadzią i mogą chronić mszyce przed drapieżnikami, umożliwiając wzrost ich populacji.

W miarę możliwości należy unikać stosowania pestycydów, ponieważ mogą one niszczyć pożyteczne owady, a także mszyce. Jeśli musisz, używaj mydła owadobójczego zgodnie z zaleceniami producenta.

Dowiedz się więcej o ochronie upraw przed mszycami tutaj.

Porzeczka

Choć ten owad jest większym problemem dla roślin porzeczkowych, może również zaszkodzić agrestowi. Należy szukać osobników dorosłych, zwanych ćmami porzeczkowymi (Synanthedon tipuliformis).

Mają one półprzezroczyste skrzydła z czarnymi pasami. Ciało ćmy ma żółte paski.

Złożą jaja późną wiosną, a ich larwy pojawiają się wkrótce po tym, aby przeżuć drogę do pędów rośliny.

Pędy mogą obumrzeć lub mogą pojawić się późno w następnym roku i być zahamowane. Jeśli podejrzewasz, że masz tego szkodnika, wytnij ranny pęd. Zobaczysz ciemną dziurę, w której poruszają się nużeńce.

Przeciąganie jest najlepszą obroną przed tym szkodnikiem. Jeśli masz je, wyciąć cały zakład z powrotem przez stopę. Prawdopodobnie nie będziesz miał zbyt wielu zbiorów w tym roku, ale wyeliminujesz omacnicę.

Podczas corocznego przycinania usuń i zniszcz wszystkie pędy, w których znajdziesz ciemne dziury.

Mączniak owocowy agrestu

Te robaki są larwami ćmy agrestowej (Zophodia grossulariella). Powodują one, że owoce stają się wydrążone i odbarwione, a owoce przedwcześnie opadają z roślin.

Dorośli są cętkowani na szaro i brązowo z szeroką na cal rozpiętością skrzydeł. Jasnozielone larwy mają około 3/4 cala długości.

Powinieneś zebrać ręcznie wszystkie robaki, które widzisz i zastosować Bacillus thuringiensis do roślin zgodnie z zaleceniami producenta, gdy owoce zaczynają się formować. Ponownie zastosuj preparat po 12 dniach.

Więcej o stosowaniu Bt w ogrodzie tutaj.

Pasikoniki agrestowe

Pasikoniki agrestowe to larwy pasikonika agrestowego, Nematus ribesii.

Są to robaki podobne do gąsienic, z zielonkawożółtym ciałem i czarnymi plamkami, o długości od 6 do 12 milimetrów, które żerują na liściach. Wystarczająco duże populacje mogą zdefoliować całą roślinę .

Pierwsza partia tych szkodników zwykle pojawia się w połowie do późnej wiosny, i może być dwa pokolenia po tym, więc trzeba mieć oko na całe lato.

Dorośli mają błyszczące czarne ciała i brązowo-żółte nogi. Samica ma około 1/2 cala długości, podczas gdy samiec jest nieco mniejszy.

Zauważysz, że pędy rośliny zaczynają więdnąć i w końcu odpadają.

Dobrą wiadomością jest to, że ponieważ karczowniki drążą tylko tunel w dół około sześciu cali, możesz odciąć osiem cali od czubka każdego pędu, aby się ich pozbyć.

choroba

Rośliny R. hirtellum są odporne na mączniaka i plamistość liści. Rośliny R. uva-crispa są generalnie bardziej podatne na te choroby, ale można znaleźć odmiany odporne.

Plamica liści

Antraknoza, powodowana przez grzyb Drepanopeziza ribis, nie jest tak powszechna jak mączniak, ale jest bardziej niszczycielska.

Powoduje brązowe plamy na liściach, łodygach i jagodach, począwszy od wczesnego lata. Liście mogą w końcu zżółknąć i opaść, co ogranicza wzrost roślin, a także przyszłoroczne zbiory.

W przypadku silnej infekcji liście mogą zbrązowieć i opaść w połowie lata.

Choroba żyje na opadłych liściach przez całą zimę, więc należy uprzątnąć wszelkie resztki roślinne, które opadły wokół podstawy roślin jesienią.

Konserwuj rośliny dobrze nawodnione, aby pomóc im przetrwać lato i ograniczyć opadanie liści. Wybierz odmiany odporne, jeśli wiesz, że ta choroba jest powszechna w twoim regionie.

Mączniak rzekomy

Mączniak rzekomy, powodowany przez grzyby Podosphaera mors-uvae, jest najczęstszym problemem, z którym będziesz musiał się zmierzyć uprawiając agrest.

Mogą na niego zachorować zarówno odmiany amerykańskie, jak i europejskie, ale R. uva-crispa jest szczególnie wrażliwa.

Grzyb ten wygląda jak biała, proszkowata powłoka na liściach, gałęziach i jagodach, która w końcu staje się brązowa. Powoduje on zahamowanie wzrostu roślin i może zabić nowe przyrosty lub spowodować, że jagody będą małe lub popękane.

Lubi ciepłe, wilgotne warunki.

Odetnij wszystkie części rośliny, które są zainfekowane i upewnij się, że zapewniasz roślinie dużą cyrkulację powietrza poprzez regularne przycinanie.

Podlewaj u podstawy roślin i rób to rano, aby liście mogły wyschnąć w ciągu dnia, jeśli się zmoczą.

Możesz użyć fungicydu na bazie siarki, jeśli jesteś zdesperowany.

Rdza pęcherzykowa białej sosny

Ta choroba rozprzestrzenia się spędzając część roku na porzeczkach lub roślinach agrestu, a część roku na sosnach pięcioigielnych.

Nie sprawia kłopotów roślinom jagodowym, ale może uszkodzić podatne sosny.

Zachowaj agrest w odległości co najmniej 1000 stóp od cennych drzew sosnowych i nie sadzić w miejscach, gdzie jest to zabronione.

Zbiory

Wyciągnij rękawiczki i długie rękawy, idziemy na zbiory.

Jedna roślina może dać do czterech kwart jagód rocznie. W zależności od lokalizacji, czas zbiorów rozpoczyna się zwykle w dowolnym momencie od lipca do września.

Owoce nie dojrzewają wszystkie naraz – dzieje się to w okresie od czterech do sześciu tygodni, więc trzeba będzie wychodzić kilka razy, aby zebrać wszystko.

Można również pozostawić dojrzały agrest na krzaku przez tydzień lub dwa, ponieważ nie opadają lub nie stają się zbyt szybko dojrzałe.

Jednakże, jeśli nie możesz się doczekać, możesz zebrać kilka zielonych, niedojrzałych owoców, aby zrobić dżemy, sosy i placki.

Zbieranie około połowy niedojrzałych owoców ma tę dodatkową zaletę, że pozwala pozostałym jagodom stać się większymi i słodszymi niż w innym przypadku.

Nie zawsze można powiedzieć kiedy agrest jest dojrzały po jego kolorze, ponieważ różne odmiany mają różne kolory w momencie dojrzałości.

Mogą być jasnozielone, różowe, fioletowe, czerwone lub żółte kiedy są dojrzałe. Skórka jest półprzezroczysta, a owoce są puszyste i soczyste, gdy są gotowe.

Najbardziej niezawodny sposób sprawdzenia, czy nadszedł czas zbiorów, jest również moją ulubioną metodą: zerwij jedną z nich z krzaka i skosztuj.

Bądź ostrożny podczas zrywania, ponieważ bardzo dojrzałe jagody mogą pękać w dłoniach. Możesz również położyć plandekę pod krzewem i delikatnie potrząsać i strącać dojrzałe jagody. Pamiętaj też o założeniu rękawiczek, aby uniknąć przytrzaśnięcia przez ciernie!

Układaj jagody w płytkim pojemniku, a nie w głębokim wiadrze, lub używaj małych pojemników, ponieważ agrest może zostać zmiażdżony przez ciężar innych jagód.

Przy odpowiedniej pielęgnacji rośliny agrestu mogą owocować nawet przez 50 lat.

Zapoznaj się z naszym pełnym przewodnikiem na temat zbiorów agrestu tutaj.

Przechowywanie

Agrest przechowywany w pojemniku w lodówce zachowuje trwałość do dwóch tygodni. Nie myj ich przed odłożeniem.

Przed jedzeniem zrywaj małe, zaschnięte kwiatki, które czasami przyklejają się do kwiatowych końcówek jagód. Nie zaszkodzą Ci one, ale nie smakują dobrze. Należy również odciąć wszelkie fragmenty łodygi, które odpadają podczas zbierania jagód.

Aby przedłużyć zbiory, zamroź jagody. Umyj je i umieść na tacy w jednej warstwie. Zamroź je, a następnie umieść zamrożone owoce w szczelnej torbie lub pojemniku, aby przechowywać je w zamrażarce przez okres do dwóch lat.

Piklowany agrest to prawdziwa uczta. Potrzebny będzie biały ocet winny, cukier i umyte jagody.

Wypełnij wysterylizowany słoik filiżanką jagód i doprowadź 2/3 filiżanki octu i 1/3 filiżanki cukru do wrzenia, aż cukier się rozpuści.

Pozwól, aby mieszanina cukru ostygła przed zalaniem nią agrestu. Uszczelnij słoiki i przechowuj w lodówce. Po miesiącu marynaty są gotowe do użycia.

Ja również lubię wrzucić do mieszanki trochę świeżego imbiru, goździków i/lub laski cynamonu, ale są one pyszne również bez dodatkowych dodatków smakowych.

Możesz dowiedzieć się o robieniu dżemów i galaretek na naszej siostrzanej stronie, Foodal.

Przepisy i pomysły na gotowanie

Agrest jest bogaty w błonnik i ma smak, który jest czasami porównywany do rabarbaru, z mniejszą goryczą. Jednak niektóre odmiany są bardziej słodkie niż inne, a niektóre są wręcz słodkie, gdy są dojrzałe.

Ponieważ nie są tak uwielbiane w Stanach Zjednoczonych jak w Wielkiej Brytanii, przepisy są częściej spotykane w brytyjskich książkach kucharskich.

Zobaczysz agrest we wszystkich typowych miejscach: w ciastach i innych deserach, w jogurcie lub zrobiony z niego dżem.

Ale ja lubię być kreatywna. Ponieważ są nieco cierpkie, stanowią miły dodatek do dań pikantnych.

Każdego lata, gdy agrest jest gotowy, lubię łączyć go z odrobiną bourbonu i pokrojonym w kostkę ogórkiem, aby dodać go do grillowanego homara lub kraba.

.