IQ, wyjaśnione w 9 wykresach

Nikt nie chce być liczbą. Ale jest jedna liczba, która prawdopodobnie wiele o tobie mówi, czy o tym wiesz, czy nie: twoje IQ, czyli iloraz inteligencji. (Prezydent Donald Trump niedawno chwalił się Forbesowi, że „wygrałby”, gdyby jego wynik testu IQ został porównany z wynikiem jego sekretarza stanu, Rexa Tillersona.)

IQ jest często odrzucane jako przestarzałe, błędne lub mniej ważne niż cechy osobowości. Ale według Stuarta Ritchie, badacza inteligencji na Uniwersytecie w Edynburgu, istnieje ogromna ilość danych pokazujących, że jest to jeden z najlepszych predyktorów czyjejś długowieczności, zdrowia i dobrobytu. A psychologowie byli w stanie powtórzyć te odkrycia w kółko.

(Richie i ja zagłębiamy się w to, dlaczego badania IQ sprawiają, że niektórzy ludzie czują się niekomfortowo w Q&A tutaj.)

W nowej książce, Inteligencja: All that Matters, Ritchie przekonująco argumentuje, że IQ niekoniecznie wyznacza granicę tego, co możemy zrobić, ale daje nam punkt wyjścia. A prawda jest taka, że niektórzy ludzie zaczynają przed nami.

Oto dziewięć faktów, które pomagają wyjaśnić IQ i dlaczego ma ono znaczenie.

(Większość z tych wykresów została zaczerpnięta z Intelligence: All that Matters. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, przeczytaj ją szybko i bez zbędnych zawiłości.)

1) Większość ludzi ma przeciętną inteligencję

Pierwszą rzeczą, jaką należy wiedzieć o IQ, jest to, że jest to wynik złożony, na który składają się wyniki wielu różnych testów rozumowania, pamięci, nabytej wiedzy i szybkości przetwarzania umysłowego. Te wyniki cząstkowe są sumowane, a następnie porównywane z wynikami reszty populacji. Doskonale przeciętny wynik jest ustalony na 100.

Uwaga: Pełny test IQ jest procesem intensywnym, trwającym ponad godzinę. Musi być podawany przez wyszkolonego testera, a niektóre części są mierzone czasem. Te darmowe quizy, które widzisz online nie są legalnymi testami IQ.

Podobnie jak inne zmienne ludzkie cechy (wzrost, na przykład), zakres IQ jest na standardowej krzywej dzwonowej.

Większość ludzi, których spotykasz jest prawdopodobnie przeciętna, a kilku jest wyjątkowo inteligentnych. Zaledwie 2,2 procent ma IQ 130 lub większe.

Fascynujące jest to, że ludzie, którzy osiągają dobre wyniki w jednym z testów, mają tendencję do osiągania dobrych wyników w nich wszystkich. Tak więc Twój wynik w zadaniu dotyczącym szybkości wyłączania migającego światła (jeden z elementów niektórych testów inteligencji) jest skorelowany z Twoimi wynikami w rozumowaniu werbalnym i przestrzennym.

Psychologowie nazywają to nakładanie się wyników czynnikiem „G”, czyli inteligencji ogólnej.

„Klasycznym odkryciem – powiedziałbym, że jest to najczęściej powtarzane odkrycie w psychologii – jest to, że ludzie, którzy są dobrzy w jednym typie zadań umysłowych, mają tendencję do bycia dobrymi w nich wszystkich”, mówi Ritchie.

Gdzie lub jak „G” istnieje w mózgu nie jest dobrze rozumiane. Ale bez względu na to, jak powstaje, czynnik G jest prawdziwy w tym sensie, że może przewidzieć wyniki w naszym życiu – ile pieniędzy zarobisz, jak wydajnym pracownikiem możesz być i, co najbardziej mrożące krew w żyłach, jak prawdopodobne jest, że umrzesz wcześniej.

2) Posiadanie wyższego IQ chroni cię przed śmiercią

To jest niewygodne: Według badań, ludzie z wysokim IQ mają tendencję do bycia zdrowszymi i żyją dłużej niż reszta z nas. Ten wykres przedstawia badanie przeprowadzone na 1 milionie szwedzkich mężczyzn. Naukowcy znaleźli trzykrotną różnicę w ryzyku śmierci między tymi z najwyższym IQ a tymi z najniższym.

Istnieje kilka powiązanych ze sobą powodów, dla których tak może być. Jednym z nich jest fakt, że ludzie z wyższym IQ mają tendencję do zarabiania więcej pieniędzy niż ludzie z niższymi wynikami. Pieniądze są pomocne w utrzymaniu wagi, odżywiania i dostępu do dobrej opieki zdrowotnej.

Może to być również to, że ludzie z wyższym IQ są wystarczająco inteligentni, aby uniknąć wypadków i nieszczęść. W rzeczywistości istnieją pewne dowody na poparcie tej tezy: Osoby o wyższym IQ rzadziej giną w wypadkach drogowych.

3) IQ jest skorelowane z sukcesem zawodowym i bogactwem, ale niekoniecznie ze szczęściem

Podobnie jak w przypadku śmiertelności, związek między IQ a sukcesem zawodowym jest pozytywny. Ludzie z wyższym IQ są generalnie lepszymi pracownikami i zarabiają więcej pieniędzy.

Ale te korelacje nie są doskonałe.

Korelacje są mierzone od -1 do 1. Korelacja równa 1 oznaczałaby, że dla każdego przyrostowego wzrostu IQ gwarantowany byłby stały wzrost innej zmiennej (jak śmiertelność lub bogactwo).

Życie nie jest takie ładne. Wiele z tych korelacji jest mniejszych niż .5, co oznacza, że jest mnóstwo miejsca na różnice indywidualne. Więc tak, bardzo inteligentni ludzie, którzy są okropni w swojej pracy, istnieją. Jest po prostu mniej prawdopodobne, że się na nich natkniesz.

Wraz ze wszystkimi zaletami wysokiego IQ – bogactwem, zdrowiem, długowiecznością – można by pomyśleć, że osoby bardzo inteligentne byłyby z tego powodu szczęśliwsze. Ale niekoniecznie tak jest.

„Korelacja między IQ a szczęściem jest zazwyczaj dodatnia, ale również zazwyczaj mniejsza niż można by się spodziewać (a czasami nieistotna statystycznie)”, mówi Ritchie.

Wiemy również, że IQ, ogólnie rzecz biorąc, nie jest związane z czynnikami osobowości, które również mogą nas posunąć do przodu w życiu. Spośród „Wielkiej Piątki” cech osobowości, jedyną powiązaną z IQ jest otwartość na doświadczenie. „W pewnym stopniu mądrzejsi ludzie będą szukać więcej doświadczeń i myśleć o rzeczach bardziej i cieszyć się rozważając pomysły,” mówi Ritchie.

(IQ często bije osobowość, jeśli chodzi o przewidywanie wyników życiowych: Cechy osobowości, ostatnie badanie wykazało, może wyjaśnić około 4 procent wariancji w wynikach testu dla studentów poniżej 16 roku życia. IQ może wyjaśnić 25 procent, lub nawet więcej, w zależności od badania.)

4) Prawdopodobnie utknąłeś z tym, co masz

Badania wykazały, że jeśli jesteś bystrym dzieckiem, będziesz bystrą starszą osobą.

Ten wykres przedstawia szkockie badanie, w którym grupa 90-latków otrzymała test IQ, który wcześniej wykonali w wieku 11 lat.

Mimo że inteligencja ogólnie spada z wiekiem, ci, którzy mieli wysokie IQ jako dzieci, najprawdopodobniej zachowali swoje bystrości jako bardzo starzy ludzie.

5) Inteligencja osiąga szczyt w połowie lub pod koniec lat dwudziestych, a potem powoli spada

Mam 26 lat. I prawdopodobnie jestem tak bystry, jak nigdy w życiu nie będę.

Po dwudziestce twoja „inteligencja skrystalizowana” – tj. zgromadzona wiedza – osiąga poziom plateau, podczas gdy twoja „inteligencja płynna” – zdolność do rozwiązywania nowych problemów – zaczyna spadać. Twoja szybkość umysłowa jeszcze bardziej się obniża.

Ritchie mówi, że zrozumienie tych związanych z wiekiem spadków inteligencji jest jednym z najważniejszych powodów studiowania biologii IQ.

„Jeśli znamy geny związane z inteligencją – i wiemy, że te geny są związane z zaburzeniami funkcji poznawczych, jak również – wtedy możemy zacząć przewidywać, kto będzie miał najgorsze zaburzenia funkcji poznawczych, i poświęcić zasoby medyczne opieki zdrowotnej do nich,” mówi.

6) Około połowa wariancji w IQ może być wyjaśniona przez genetykę

Badania porównujące bliźnięta jednojajowe i dwujajowe stwierdzają, że około połowa IQ może być wyjaśniona przez genetykę.

Ale co dziwne, genetyka wydaje się być bardziej przewidywalna dla IQ wraz z wiekiem.

To znaczy, geny bliźniąt wydają się być mniej ważne dla IQ, gdy są dziećmi w porównaniu do wieku dorosłego. Powód tego nie jest całkowicie zrozumiały.

Badacze inteligencji Robert Plomin i Ian Deary sugerują, że może to być spowodowane tym, co jest znane jako „wzmocnienie genetyczne”, proces, w którym „małe różnice genetyczne są powiększane, gdy dzieci wybierają, modyfikują i tworzą środowiska skorelowane z ich skłonnościami genetycznymi”, piszą w przeglądzie literatury z 2015 roku.

Rozważ to: Dziecko z genetyczną skłonnością do bycia inteligentnym może zdecydować się na spędzanie większej ilości czasu w bibliotece. Malutki 6-latek może nie mieć prawa sam chodzić do biblioteki. Ale 16-latek może.

Pomysł jest taki, że w miarę jak się starzejemy, rośniemy bardziej kontrolując nasze środowiska. Te środowiska, które tworzymy, mogą następnie „wzmocnić” potencjał naszych genów.

7) Geny nie są jedyną rzeczą, która ma znaczenie w inteligencji

Genetyka nie pieczętuje twojego przeznaczenia, jeśli chodzi o IQ. Około połowa zmienności w IQ jest przypisywana środowisku. Dostęp do żywienia, edukacji i opieki zdrowotnej wydają się odgrywać dużą rolę.

Ale ogólnie rzecz biorąc, środowiskowe determinanty IQ nie są tak dobrze rozumiane jak biologia.

„Jeśli chodzi o środowisko, o wiele trudniej jest wszystko ustalić” – mówi Ritchie. „Życie ludzi jest naprawdę niechlujne, a środowiska, w których się znajdują, są niechlujne. Istnieje możliwość, że duża część wpływu środowiska na inteligencję danej osoby jest przypadkowa.”

8) Ludzie stają się mądrzejsi

Hurray! Średnie wyniki IQ wydają się być coraz między 2 i 3 punkty na decade.

To zjawisko jest znane jako efekt Flynna, i to jest prawdopodobnie wynikiem rosnącej jakości żywienia dzieci, opieki zdrowotnej i edukacji. (W swojej książce, Ritchie wyjaśnia, może to być również wynikiem zwiększonego nacisku na wiedzę jako silnik naszej gospodarki, która zachęciła rodzaj abstrakcyjnego myślenia egzaminów IQ test dla.)

9) IQ rośnie szybciej w krajach rozwijających się

Największe przyrosty IQ mają miejsce w krajach rozwijających się, gdzie wzrost odżywiania dzieci (mianowicie poprzez suplementy jodu) i dostęp do opieki zdrowotnej spowodowały największą różnicę w IQ.

Właściwie istnieją pewne dowody na to, że efekt Flynna może słabnąć w rozwiniętym świecie. „Może się okazać, że kończą nam się te nisko wiszące owoce, o których wiemy, że poprawiają IQ” – mówi Ritchie.

***

Jedna uwaga końcowa: Wiedz, że ludzie z wyższym IQ nie są lepsi we wszystkim. W rzeczywistości jest bardziej prawdopodobne, że będą potrzebować okularów do korekcji krótkowzroczności. Nerds!

Dowód ewolucji możesz znaleźć na własnym ciele