Koty, w przeciwieństwie do psów, są wymagające i mniej chętne do zadowalania swoich właścicieli. Kot prawdopodobnie nie przyjdzie na zawołanie i rzadko kiedy zareaguje nawet na swoje imię. I podczas gdy rzadka zapomniana wycieczka do kuwety lub miski z jedzeniem nie powinna być powodem do niepokoju, kiedy kot wydaje się niezwykle zdezorientowany, zdezorientowany lub nieskoordynowany, wizyta u weterynarza jest uzasadniona. Może to być ostra choroba, zaburzenia napadowe lub kontakt z toksyną środowiskową, która spowodowała tymczasowy zanik normalnego zachowania. Każde nietypowe zachowanie, które trwa dłużej niż 24 godziny lub kilka razy w tygodniu może być wynikiem poważnego problemu zdrowotnego. Anomalia neurologiczna może być zdiagnozowana tylko przez weterynarza.
Co to jest niewłaściwe myślenie?
Nieodpowiednia mentalność u kotów odnosi się do wielu zaburzeń, które mogą prowadzić do zakłócenia funkcjonowania poznawczego. Ten rodzaj zaburzeń pracy mózgu może skutkować utratą pamięci, brakiem koordynacji i podstawowymi nieprawidłowościami w codziennym życiu kota. Czasami problemy te są niewielkie i ostre, spowodowane tymczasowym urazem lub stanem zapalnym. Czasami zaburzenia pracy mózgu mogą być poważne, powodując obniżenie jakości życia. Ocena objawów i omówienie obaw z lekarzem weterynarii to pierwsze kroki w diagnostyce i leczeniu zaburzeń psychicznych u kotów.
Oznaki nieprawidłowej pracy mózgu
Koty uczą się poprzez zapamiętywanie. Jednak kociak, który we wczesnym okresie życia doznał urazu głowy, mógł uszkodzić tę część mózgu, która wpływa na pamięć krótkotrwałą. Uraz mózgu może być przyczyną trudności z zapamiętaniem lokalizacji misek z jedzeniem lub kuwet. Może to również tłumaczyć niestabilny chód, brak koordynacji i problemy z równowagą. Nowe zwierzę, które wydaje się być mniejsze w stosunku do swojego wieku i rasy, lub kociak, który nie rośnie, mógł wcześniej doznać urazu. Zaburzenia napadowe mogą również powodować dezorientację, przyspieszenie i dezorientację tuż po epizodzie. I starość może spowodować starość, prezentując jako zapomnienie, niepokój i nieskoordynowane zachowanie. Kiedy jest to obserwowane w kółko, może być mylone z poważniejszym urazem mózgu. Niektóre infekcje (np. zakaźne zapalenie otrzewnej kotów) powodują uszkodzenie tej części mózgu, która kontroluje równowagę i chodzenie. Uszkodzone kocięta wykazują poważne problemy z chodzeniem, ale poza tym mogą prowadzić normalne i szczęśliwe życie
Przyczyny
Wiele jest dyskusji na temat tego, czy kot może mieć chorobę psychiczną. Jeśli zachowanie twojego kota wydaje się wyłączone, może być chory lub może mieć poważniejszy problem z jego układem nerwowym. „Powolność” może być wynikiem uszkodzenia mózgu w wyniku urazu, infekcji, toksyn środowiskowych, zaburzeń napadowych, mutacji genetycznych, a nawet zaburzeń funkcji poznawczych u starszych kotów. W przypadku urazu mózgu lub infekcji, sprawny kot to szczęśliwy kot. Jeśli komplikacje nie przeszkadzają kotu w codziennym funkcjonowaniu, nie musisz wiele z tym robić. Postaw solidną diagnozę, abyś mógł podjąć odpowiednie kroki w celu zapobieżenia dalszym napadom i uszkodzeniom neurologicznym.
Dysfunkcja poznawcza (lub kocie otępienie) występuje najczęściej u kotów w wieku powyżej 9 lat. Jeśli adoptujesz starszego kota i masz wrażenie, że jego osobowość jest „wyłączona”, może on cierpieć na starość. Oprócz ogólnego nieskoordynowanego zachowania, koty z demencją mogą również wykazywać niepotrzebną agresję i mogą wykazywać nietrzymanie moczu.
Informacje dla lekarza weterynarii
Przed zabraniem kota do lekarza weterynarii, zanotuj swoje spostrzeżenia: Czy Fluffy zapomniał, gdzie znajduje się jego jedzenie? Jeśli tak, to ile razy? I czy nastąpiło to po zauważalnym urazie lub innym wydarzeniu wywołującym? Upewnij się, że ujawniłeś wiek swojego kota, wszelkie istniejące wcześniej problemy zdrowotne i zapisz nazwy wszelkich domowych środków chemicznych lub toksyn, na które kot mógł być narażony. Szczegółowa informacja o tym, kiedy zaczął się problem i jakie jest nasilenie objawów, skłoni lekarza weterynarii do przeprowadzenia odpowiednich badań przesiewowych, i określi, czy potrzebna jest tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny, badania krwi lub czy należy zastosować natychmiastowe leczenie wspomagające
Diagnoza
W gabinecie weterynaryjnym każdy potencjalny uraz mózgu jest traktowany jako nagły przypadek, zwłaszcza jeśli był wynikiem urazu głowy. Tak więc, oprócz stabilizacji swojego zwierzaka, weterynarz wykona egzamin specjalnie patrząc na system neurologiczny kota. Weterynarz może stwierdzić, że konieczne jest wykonanie rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej. W przypadku narażenia na działanie toksyn środowiskowych – zwłaszcza ołowiu (który może powodować szereg problemów neurologicznych) – lekarz weterynarii wykona badanie krwi. Jeśli u kota występują zaburzenia napadowe, zaleca się również badanie krwi w celu wykluczenia metabolicznych przyczyn napadów. Rezonans magnetyczny jest wykonywany w celu wykluczenia stanów zapalnych lub guzów. W ciężkich przypadkach napadów konieczne jest wykonanie badania EEG w celu zmierzenia aktywności elektrycznej w mózgu kota. W przypadku demencji kotów, lekarz weterynarii omówi pełną historię zdrowia kota i w razie potrzeby wykona badania krwi, aby wykluczyć inne schorzenia, takie jak choroby wątroby lub nerek.
Leczenie
Każdy kot, który doznał potencjalnego urazu głowy, musi zostać zbadany przez lekarza weterynarii. Weterynarz będzie najpierw ustabilizować rannego kotka za pomocą IV płynów i tlenu. Jednak pełne wyzdrowienie nie zawsze jest gwarantowane. Po urazie Twój kot może zachowywać się inaczej, stracić swoją ostrą jak laser koordynację lub zmienić osobowość. Jeśli tak się stanie, najlepsze, co możesz zrobić, to zapewnić mu kochające i wspierające środowisko, ograniczyć czynniki stresogenne i w miarę możliwości wyeliminować nieprzewidywalne zdarzenia. Obserwuj ograniczenia swojego kota i zapewnij mu taki styl życia, który będzie w stanie im sprostać. Twój lekarz weterynarii jest doskonałym źródłem informacji na temat dostępnych opcji.
Koty narażone na kontakt z toksynami środowiskowymi również muszą zostać zbadane przez lekarza weterynarii, ponieważ stopień narażenia może być śmiertelny. Leczenie przez weterynarza może obejmować wywoływanie wymiotów, karmienie kota węglem drzewnym w celu wchłonięcia toksyny, podawanie dożylne płynów i leków oraz czas na przetworzenie toksyny. Jeśli kot w pełni wyzdrowieje, wszelkie objawy neurologiczne powinny w końcu ustąpić.
W przypadku zaburzeń napadowych (spowodowanych warunkami genetycznymi lub innymi), lekarz weterynarii przepisze leki w celu kontroli napadów. Większość kotów kontynuuje szczęśliwe i zdrowe życie, a wszelkie zaburzenia temperamentu po ataku powinny zostać złagodzone.
Nie ma obecnie lekarstwa na kocią demencję. Utrzymanie dobrej rutyny, zapewnienie możliwości ćwiczeń fizycznych oraz karmienie kota wysokiej jakości karmą pomoże w leczeniu dalszego pogarszania się jego stanu. Suplementy takie jak kwasy tłuszczowe omega-3, SAMe i melatonina mogą poprawić funkcjonowanie mózgu u starszych kotów, a aromaterapia z wykorzystaniem olejków eterycznych może złagodzić niepokój. Jednak niektóre olejki mogą być toksyczne dla kotów, dlatego przed narażeniem kota na kontakt z tymi produktami należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii.
Zapobieganie
Pomimo, że nie możesz wyeliminować wszystkich możliwości odniesienia przez Twojego kota urazu, który mógłby spowodować uszkodzenie mózgu, możesz zrobić wszystko, aby uchronić kota przed wypadkami i zapewnić mu prawidłowe zdrowie mózgu w okresie rozwoju. Wczesne żywienie ma ogromny wpływ na rozwój kociaka, dlatego podawaj mu wysokiej jakości karmę. Zapewniaj mu również możliwość ćwiczenia i doskonalenia umiejętności, aby w przyszłości mógł lepiej koordynować swoje działania. I oczywiście, każdy kot potrzebuje socjalizacji, aby wypracować zachowania, które sprawdzą się w warunkach udomowienia.