Regulacje z National Archives and Records Administration w tym czasie wymagały, aby wszelkie e-maile wysyłane lub otrzymywane z kont osobistych były zachowane jako część dokumentacji agencji.
Ale pani Clinton i jej pomocnicy nie zrobili tego.
Ile e-maili było na koncie pani Clinton nie jest jasne, ani proces jej doradcy używali do określenia, które z nich odnoszą się do jej pracy w Departamencie Stanu przed ich zwróceniem.
„Szkoda, że nie odbyło się to automatycznie, gdy była sekretarzem stanu, tak jak powinno”, powiedział Thomas S. Blanton, dyrektor Archiwum Bezpieczeństwa Narodowego, grupy z siedzibą w George Washington University, która opowiada się za przejrzystością rządu. „Ktoś w Departamencie Stanu zasługuje na uznanie za podjęcie inicjatywy, aby poprosić o zwrot dokumentacji. Większość czasu wymaga groźby sporu sądowego i zakłopotania.”
Mr. Blanton powiedział, że urzędnicy wysokiego szczebla powinni działać tak, jak robi to prezydent Obama, wysyłając e-maile z bezpiecznego konta rządowego, z każdym zapisem zachowanym do celów historycznych.
„Prywatne e-maile nie są bezpieczne”, powiedział. „Wyżsi urzędnicy nie powinni ich używać.”
Kary za nieprzestrzeganie federalnych wymagań dotyczących przechowywania zapisów są rzadkie, ponieważ Archiwa Narodowe mają niewiele możliwości egzekwowania.
Pan Merrill, rzecznik pani Clinton, odmówił podania szczegółów, dlaczego zdecydowała się prowadzić sprawy Departamentu Stanu ze swojego osobistego konta. Powiedział, że ponieważ pani Clinton wysyłała e-maile do innych urzędników Departamentu Stanu na ich konta rządowe, miała „wszelkie oczekiwania, że zostaną one zachowane.” Nie odniósł się do e-maili, które pani Clinton mogła wysłać do zagranicznych przywódców, ludzi w sektorze prywatnym lub urzędników państwowych spoza Departamentu Stanu.
Rozprawa o prywatnym koncie e-mail echa długotrwałej krytyki skierowanej zarówno na byłego sekretarza i jej męża, byłego prezydenta Billa Clintona, za brak przejrzystości i skłonność do secrecy.
.