Ostrzeżenia
Stosowanie profilaktyczne: Safety and efficacy of prophylactic use of this drug has not been established.
Przewlekłe podawanie gryzeofulwiny, w stężeniach od 0,5-2,5% diety, powodowało rozwój guzów wątroby u kilku szczepów myszy, szczególnie u samców. Mniejsze rozmiary cząsteczek powodują wzmocnienie działania. Mniejsze dawki doustne nie były badane. Podskórne podawanie stosunkowo małych dawek gryzeofulwiny raz w tygodniu w ciągu pierwszych trzech tygodni życia również wywoływało guzy wątroby u myszy. Chociaż badania na innych gatunkach zwierząt nie przyniosły dowodów na działanie nowotworowe, badania te nie były odpowiednio zaprojektowane, aby mogły stanowić podstawę do wyciągania wniosków w tym zakresie.
W badaniach toksyczności podostrej, gryzeofulwina podawana doustnie powodowała martwicę komórek wątroby u myszy, ale nie zaobserwowano tego u innych gatunków. Zaburzenia metabolizmu porfiryn zgłaszano u zwierząt laboratoryjnych leczonych gryzeofulwiną. Zgłaszano, że gryzeofulwina ma podobny do kolchicyny wpływ na mitozę i działanie rakotwórcze z metylocholantrenem w indukcji guzów skórnych u zwierząt laboratoryjnych.
Przedstawienia badań na zwierzętach w literaturze radzieckiej podają, że preparat gryzeofulwiny okazał się embriotoksyczny i teratogenny po podaniu doustnym ciężarnym szczurom Wistar. Badania reprodukcji szczurów przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii były w tym względzie niejednoznaczne. W miotach kilku suk leczonych gryzeofulwiną odnotowano szczenięta z nieprawidłowościami. Ponieważ nie można wykluczyć możliwości szkodliwego działania na płód ludzki, należy podjąć dodatkowe środki antykoncepcyjne podczas leczenia gryzeofulwiną i przez miesiąc po zakończeniu leczenia. GRIFULVIN V (griseofulvin microsize) nie powinien być przepisywany kobietom, które zamierzają zajść w ciążę w ciągu jednego miesiąca po zaprzestaniu leczenia.
Zgłaszano występowanie upośledzenia spermatogenezy u szczurów, ale badania u ludzi nie potwierdziły tego. Gryzeofulwina zaburza dystrybucję chromosomów podczas podziału komórek, powodując aneuploidię w komórkach roślinnych i komórkach ssaków. Działanie to wykazano in vitro w stężeniach, które mogą być osiągnięte w surowicy przy zastosowaniu zalecanych dawek terapeutycznych.
Ponieważ gryzeofulwina wykazała szkodliwy wpływ in vitro na genotyp u bakterii, roślin i grzybów, mężczyźni powinni odczekać co najmniej sześć miesięcy po zakończeniu leczenia gryzeofulwiną przed spłodzeniem dziecka.
PREKTYWNOŚĆ
Pacjenci poddawani długotrwałemu leczeniu jakimkolwiek silnym lekiem powinni być pod ścisłą obserwacją. Należy okresowo monitorować czynność układów narządowych, w tym nerek, wątroby i układu krwiotwórczego.
Ponieważ gryzeofulwina pochodzi od gatunków penicylin, istnieje możliwość wystąpienia nadwrażliwości krzyżowej z penicylinami; jednak znani pacjenci wrażliwi na penicyliny byli leczeni bez trudności.
Ponieważ reakcja nadwrażliwości na światło jest sporadycznie związana z leczeniem gryzeofulwiną, pacjentów należy ostrzec, aby unikali ekspozycji na intensywne naturalne lub sztuczne światło słoneczne. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości na światło, może dojść do nasilenia tocznia rumieniowatego.
.