George V (1865 – 1936)

George V ©George V uosabiał pracowitość i obowiązek i starał się reprezentować swoich poddanych, a nie określać politykę rządu, jak jego poprzednicy Wiktoria i Edward.

George urodził się 3 czerwca 1865 roku w Londynie, jako drugi syn księcia Walii. Kiedy George miał 18 lat, wstąpił do Królewskiej Marynarki Wojennej, ale śmierć starszego brata w 1892 r. oznaczała, że musiał porzucić karierę, którą się cieszył, ponieważ był teraz następcą tronu. Ożenił się z narzeczoną swojego starszego brata, księżniczką Marią z Teck, z którą miał sześcioro dzieci. W 1901 r. ojciec Jerzego został królem, a w maju 1910 r. sam Jerzy został królem. Jego panowanie rozpoczęło się w czasie kryzysu konstytucyjnego związanego z próbą ograniczenia władzy Izby Lordów przez rząd. Po tym, jak rząd liberalny uzyskał od króla obietnicę utworzenia wystarczającej liczby lordów, by pokonać konserwatywną opozycję w Izbie Lordów (i wygrał drugie wybory w 1910 r.), ustawa o Parlamencie została przyjęta przez Lordów w 1911 r. bez masowego tworzenia lordów. Rok 1911 przyniósł również wizytę Jerzego w Indiach, jedynego króla-cesarza, który odbył tę podróż.

Publiczny szacunek dla króla wzrósł podczas pierwszej wojny światowej, kiedy to złożył wiele wizyt na linii frontu, w szpitalach, fabrykach i stoczniach. W 1917 roku antyniemieckie nastroje skłoniły go do przyjęcia nazwiska Windsor, zastępującego germańskie Saxe-Coburg-Gotha.

Po obaleniu rosyjskiego cara w 1917 roku, w powojennym świecie doszło do obalenia monarchii w całej Europie, z których wiele było związanych z brytyjską rodziną królewską. Zmieniły się też relacje króla z częściami Imperium Brytyjskiego. Powstanie Wielkanocne w Dublinie w 1916 r. i późniejsza wojna domowa doprowadziły do utworzenia w 1922 r. Wolnego Państwa Irlandzkiego, które stało się dominium, podczas gdy sześć północnych hrabstw pozostało częścią Zjednoczonego Królestwa. Statut Westminsterski z 1931 roku oznaczał, że parlamenty dominiów mogły teraz uchwalać ustawy bez odwoływania się do praw Zjednoczonego Królestwa. To paradoksalnie zwiększyło znaczenie monarchii, ponieważ dominia (nie podlegające już jednemu, najwyższemu parlamentowi w Westminsterze) były teraz połączone wspólną lojalnością wobec korony. Indie zyskał miarę samorządności w 1935.

W 1924, George łatwo zaakceptował pierwszy rząd Pracy. W 1931 the międzynarodowy ekonomiczny załamanie powodować polityczny kryzys w Brytania. Król promował ideę „narodowej koalicji” rządu laburzystów, konserwatystów i liberałów, która w końcu powstała.

W 1935 roku król obchodził swój Srebrny Jubileusz, który był okazją do wielkiej radości publicznej. Zmarł 20 stycznia 1936 roku i został zastąpiony przez swojego syna Edwarda.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.