Fullbacks są zazwyczaj znane mniej z szybkości i zwinności, a bardziej z muskulatury i zdolności do zrzucania tackli. W 2010s NFL, fullbacks, podczas gdy czasami rozmieszczone jako przewoźników piłki, są często przede wszystkim ołowiu bloker, aby umożliwić bieganie plecami, aby dostać się do drugiego z obrony drużyny przeciwnej. Na początku lat 2000, wiele zespołów NFL używane blokujących fullbacków, takich jak Tony Richardson i Lorenzo Neal, z wielkim sukcesem. Te plecy utorowały drogę dla niektórych z wielkich running backów dekady. Później, niektóre zespoły wycofały się z pozycji fullbacka z ich ofensywy, z tymi zespołami, które albo całkowicie zrezygnowały z formacji I-, albo zamiast tego wykorzystały tight end, h-back lub rezerwowego running-backa w tej roli.
Dzisiaj jest kilku fullbacków wciąż wyróżniających się w NFL, wśród nich C.J. Ham, Andy Janovich, Jamize Olawale, Patrick Ricard, Alec Ingold, Patrick DiMarco, Cullen Gillaspia, Anthony Sherman, Kyle Juszczyk i Keith Smith. Pomimo ich zazwyczaj rzadkich występów, niektórzy fullbacks prowadzili swoje drużyny w pędzie – wśród najbardziej godnych uwagi byli Le’Ron McClain, który był liderem pędu dla Baltimore Ravens w 2008 roku i Tony Richardson, który prowadził Kansas City Chiefs w pędzie w 2000 roku. Były Browns running back Peyton Hillis rozpoczął swoją karierę w NFL jako fullback, zanim został przekształcony w halfback.
BlockingEdit
Although technically running back, typically fullbacks are primarily valued for their blocking in most 21st century offenses. Najbardziej powszechne i proste biegi – dive i blast – wykorzystują fullbacka jako głównego blokującego dla halfbacka. W formacji flexbone, jednakże, fullback (czasami określany jako B-back) może być często używany jako główne zagrożenie w biegu.
W wielu innych schematach ofensywnych, fullback jest używany jako odbiornik, zwłaszcza gdy obrona atakuje. W wybranych grach, niektóre zespoły będą miały defensywnego liniowego zgłosić się jako uprawnionego odbiornika do linii jako fullback („Jumbo” lub „Heavy Jumbo”) lub jako tight end w pakiecie „Miami” w formacjach linii bramkowej. Gracze, którzy byli często używane jako sytuacyjne fullback obejmują Haloti Ngata, Dontari Poe, Jared Allen podczas gdy z Kansas City Chiefs, Richard Seymour podczas gdy z New England Patriots, i Isaac Sopoaga podczas gdy z San Francisco 49ers, podczas gdy Dan Klecko i Nikita Whitlock grał zarówno jako defensywny tackle i fullback. Defensive Tackle William „The Refrigerator” Perry zdobył przyłożenie w Super Bowl XX z pozycji fullback.
ZastępcyEdit
Większość drużyn w NFL nie ma zastępcy fullback, choć są wyjątki. Rola ta może być wypełniona przez rezerwowych lub numer trzy lub cztery tight ends lub większych i rzadziej używanych running backów. Sporadycznie na pozycji fullbacka występowali obrońcy (słynne przykłady to William „The Refrigerator” Perry i Kyle Williams); jest to najczęściej wykorzystywane w sytuacjach podbramkowych, gdzie rozmiar obrońcy i możliwość przebicia się przez ścianę zawodników staje się zaletą. W nowoczesnej ofensywy, fullback w I-formacji mogą być kierowane do 2-TE formacji lub H-back formacji, dzięki czemu bieganie z powrotem lub tight end dość dobrze nadaje się do roli.
kanadyjski futbolEdit
The fullback pozycja jest rzadziej używany w kanadyjskim futbolu, który koncentruje się bardziej na przekazywaniu niż prowadzenie piłki.
.