Znaczenie flagi
Flaga Norwegii przedstawia krzyż skandynawski. Krzyż jest umieszczony w taki sposób, że jego pionowa część jest zwrócona w stronę podniesienia, podobnie jak w przypadku flagi narodowej Danii.
Trójkolorowy projekt został przedstawiony w 1821b roku przez Fredrika Meltzera, norweskiego przedstawiciela i biznesmena. Kolory te zostały wybrane, ponieważ reprezentowały wolność na innych flagach w tym czasie, w tym Francji i Ameryki.
Krzyż nordycki jest reprezentacją chrześcijaństwa i jest używany w krajach nordyckich.
Kolory flagi
Flaga Norwegii ma trzy kolory, jak wcześniej wspomniano: czerwony, biały i niebieski. Na fladze znajduje się ciemnoniebieski i biały krzyż nordycki na czerwonym polu.
Historia flagi
Flaga Norwegii w obecnej formie została po raz pierwszy przyjęta w 1821 roku. Przed tym wydarzeniem używano kilku innych flag. Najwcześniejsza znana flaga Norwegii jest dziś używana jako sztandar królewski, przedstawiający złotego lwa z koroną i toporem. Projekt tej flagi opierał się na herbie i był początkowo używany dla władcy narodu. Później używano go na fortecach i okrętach.
Począwszy od XVI wieku, Norwegia używała flagi Danii. Obecna flaga została przyjęta i używana w 1821 roku, ale do 1838 roku była używana tylko na wodach północnych.
Fakty o fladze
Siły zbrojne Norwegii używają hejnału znanego jako „flaggappell” – lub „uwaga na flagę” 00 podczas podnoszenia i opuszczania flagi narodowej.
Podczas gdy większość narodów składa swoje flagi, tradycja norweska obejmuje zwijanie flagi i wiązanie jej po opuszczeniu.
Flaga norweska nigdy nie powinna dotykać ziemi, ponieważ jest to postrzegane jako brak szacunku dla flagi.