Dostępność surowców Na przykład, dostępność może ograniczać ilość złota, które może być produkowane w danym kraju niezależnie od ceny. Podobnie, cena obrazów Van Gogha prawdopodobnie nie będzie miała wpływu na ich podaż. Długość i złożoność produkcji Wiele zależy od złożoności procesu produkcyjnego. Produkcja tekstyliów jest stosunkowo prosta. Praca jest w dużej mierze niewykwalifikowana, a zakłady produkcyjne to niewiele więcej niż budynki – nie są potrzebne żadne specjalne konstrukcje. Dlatego też PS w przypadku wyrobów włókienniczych są elastyczne. Z drugiej strony, PS dla określonych typów pojazdów silnikowych są stosunkowo nieelastyczne. Produkcja samochodów jest procesem wieloetapowym, który wymaga specjalistycznego sprzętu, wykwalifikowanej siły roboczej, rozbudowanej sieci dostawców i dużych kosztów B+R. Mobilność czynników produkcji Jeżeli czynniki produkcji są łatwo dostępne i jeżeli producent wytwarzający jedno dobro może przestawić swoje zasoby i przeznaczyć je na wytworzenie produktu, na który jest popyt, to można powiedzieć, że PS jest względnie elastyczne. Odwrotność tego stwierdzenia oznacza, że jest ono względnie nieelastyczne. Czas na reakcję Im więcej czasu ma producent na reakcję na zmiany cen, tym bardziej elastyczna jest podaż. Podaż jest zazwyczaj bardziej elastyczna w długim okresie niż w krótkim okresie w przypadku dóbr produkowanych, ponieważ ogólnie przyjmuje się, że w długim okresie wszystkie czynniki produkcji mogą być wykorzystane do zwiększenia podaży, podczas gdy w krótkim okresie można zwiększyć tylko siłę roboczą, a nawet wtedy zmiany mogą być nadmiernie kosztowne. Na przykład producent bawełny nie może natychmiast (tj. w krótkim okresie) zareagować na wzrost ceny soi ze względu na czas, jaki zajęłoby mu pozyskanie niezbędnego gruntu. Zapasy Producent, który posiada zapas towarów lub dostępne możliwości magazynowania, może szybko zwiększyć dostawy na rynek. Wolne lub nadmierne moce produkcyjne Producent, który ma niewykorzystane moce produkcyjne, może (i będzie) szybko reagować na zmiany cen na swoim rynku, zakładając, że czynniki zmienne są łatwo dostępne. Istnienie wolnych mocy produkcyjnych w przedsiębiorstwie wskazywałoby na bardziej proporcjonalną reakcję ilości dostarczanych produktów na zmiany cen (sugerując tym samym elastyczność cenową). Wskazuje to, że producent byłby w stanie wykorzystać wolne rynki czynników produkcji (czynników produkcji) będących w jego dyspozycji i w ten sposób reagować na zmiany popytu, aby dopasować je do podaży. Im większy zakres wolnych mocy produkcyjnych, tym szybciej dostawcy mogą reagować na zmiany cen, a zatem tym bardziej elastyczne cenowo będzie dobro/usługa.
Różne metody badawcze są wykorzystywane do obliczania elastyczności cen w prawdziwym życiu, w tym analiza historycznych danych dotyczących sprzedaży, zarówno publicznych, jak i prywatnych, oraz wykorzystanie obecnych badań preferencji klientów w celu stworzenia rynków testowych zdolnych do modelowania elastyczności takich zmian. Alternatywnie można zastosować analizę conjoint (ranking preferencji użytkowników, który można następnie poddać analizie statystycznej).
.