Objawy dysleksji zwykle stają się bardziej oczywiste, gdy dzieci rozpoczynają naukę w szkole i zaczynają skupiać się na czytaniu i pisaniu. Oto dziesięć najczęstszych znaków ostrzegawczych.
Świadomość fonologiczna
Jest to zdolność do rozpoznawania poszczególnych dźwięków (fonemów) i pracy z fonemami w celu tworzenia nowych słów.
Typowe problemy to:
- Pomylenie dźwięków samogłosek, np. pisanie „i” za „e”.
- Trudności z rymowaniem.
- Podział słów na sylaby.
- Łączenie głosek w całe słowo.
Typowe błędy ortograficzne
-
- Pisanie wyrazów tak jak brzmią
np. wont zamiast want
-
- Mieszanie kolejności liter
np. hlep zamiast help
-
- Odwrócenie kolejności liter
np. was zamiast saw
-
- Opuszczenie litery
np. wich zamiast which
-
- Użycie niewłaściwej litery
np. showt zamiast shout
-
- Dodanie dodatkowej litery
np. whent zamiast went
-
- Użycie 't’ zamiast 'ed’
np. lookt zamiast looked
-
- Nie pamięta, kiedy użyć 'ck’ lub 'ke’ na końcu
np. lick zamiast like
Słowa i litery często mieszają się w głowie.
3. Niemożność zapamiętania tabliczki mnożenia i sekwencji liczb
Fakt mnożenia może wydawać się wyuczony, a kilka dni później znowu zapomniany.
To samo dotyczy numerów telefonów i pinów. Trudności z zapamiętaniem sekwencji liczb są pewnym znakiem dysleksji.
Pisanie
Ktoś z dysleksją prawdopodobnie ma wiele pomysłów, ale ma trudności z ich zapisaniem.
Pisanie zajmie im znacznie więcej czasu i będą pisać mniej niż inni uczniowie.
Wielu ludzi z dysleksją pisze długie zdania bez interpunkcji.
Mimo że mają wiele pomysłów, często nie wiedzą, od czego zacząć.
5. Czytanie
Natychmiastowe zapominanie tego, co właśnie zostało przeczytane.
Niższa prędkość czytania.
Pomijanie słów lub pomijanie linii podczas czytania.
Czy kiedykolwiek przeczytałeś stronę, doszedłeś do końca i zdałeś sobie sprawę, że właśnie zapomniałeś wszystko, co przeczytałeś? To zdarza się cały czas osobom z dysleksją. Słowa i ich znaczenia nie trzymają się zbyt dobrze.
Czytanie staje się powolne, kiedy trzeba wyszukać każde słowo. Dysleksja oznacza, że możesz przeczytać słowo, a następnie dalej w dół strony nie rozpoznać go ponownie. Nie ma wizualnej pamięci słowa. Ich oczy mogą wydawać się przeskakiwać nad słowami, pomijając je, pomijać całe linie, czasami po prostu pomijają część słowa.
6. Homofony: there – their
Homofon brzmi tak samo jak inne słowo, ale jest pisany inaczej.
Są one niezwykle trudne dla osób z dysleksją, ponieważ zazwyczaj mają one trudności z rozpoznaniem słów, gdy na nie patrzą. Dlatego szybko uczą się polegać na strategii uczenia się pisowni słowa poprzez budowanie go fonetycznie. To nie działa w przypadku homofonów.
Czy znasz alfabet? Backwards!
Wiele osób z dysleksją ma trudności z dokładnym przypominaniem sobie sekwencji, więc jest bardzo prawdopodobne, że nauka alfabetu będzie problematyczna.
Używanie piosenek i rymowanek często pomaga, ale prawdziwą wygraną jest to, czy potrafią powiedzieć to wspak – zadanie prawie niemożliwe dla osób z dysleksją!
Dysleksja może również powodować problemy z nauką nazw i dźwięków liter.
8. Mieszanie lewej i prawej strony
Stało się to banałem, ale prawdą jest, że wiele osób z dysleksją nie może nauczyć się automatycznego zapamiętywania lewej i prawej strony. Muszą się zatrzymać i pomyśleć o tym.
9. Nie pamiętasz, co ci powiedziano
Pewnym znakiem są trudności z wykonaniem sekwencji wskazówek.
„Wyjmij swoją książkę. Przejdź na stronę 23. Przeczytaj trzy strony.”
Ktoś z dysleksją może pamiętać tylko jedną z tych rzeczy i musi pytać ponownie. Konieczność ponownego pytania może sprawić, że poczują się głupio.
Odwrócenie liczb
Ktoś z dysleksją może zobaczyć 57, ale zapamiętać je jako 75.
Albo zapisać odpowiedź na 6×7 jako 24 zamiast 42.
Przetwarzanie informacji staje się zamazane.
.