Psy czasami się drapią, ale jeśli jest to częste, nieustanne lub niepokojące, to coś jest nie tak. Niektóre psy raczej liżą lub skubią niż drapią. Wiele z nich robi to na osobności, więc zwróć uwagę na czerwoną, obolałą skórę, łyse łaty lub brązowe plamy po ślinie w miejscu, gdzie sierść została wylizana.
Świąd (technicznie zwany świądem) jest objawem, a nie diagnozą lub specyficzną chorobą. Jest to prawdopodobnie najczęstszy powód, dla którego właściciele zabierają zwierzęta do weterynarza, stanowiąc znaczną część naszych konsultacji.
Pchły są nieuchwytne i BARDZO powszechne. W cieplejszej pogodzie jaja pcheł szybciej przekształcają się w dorosłe osobniki. Ważne jest, aby wykonać poniższe kroki przed zdyskontowaniem tych krytyków.
Jak sprawdzić psa pod kątem pcheł
Przemieszczają się szybko i dobrze się ukrywają, zwłaszcza w grubych lub ciemnych płaszczach, więc trudno je znaleźć. Dorosłe osobniki stanowią 5% populacji. Reszta żyje w środowisku w postaci jaj, larw i poczwarek. Ponieważ jedna pchła może złożyć 40-50 jaj dziennie, nie musi być wielu dorosłych, aby pojawił się problem, więc nie znalezienie pcheł nie wyklucza ich obecności. Tylko przy dużym obciążeniu można je znaleźć z łatwością.
Używając grzebienia szukaj ciemnych, ziarnistych plamek kału pcheł, często wokół podstawy ogona i szyi. Te plamki, po umieszczeniu na zwilżonej wacie, tworzą czerwony odcień z powodu zawartości krwi.
Użyłem środka przeciw pchłom; czy to nadal mogą być pchły?
Środki przeciw pchłom muszą mieć skuteczne składniki i być stosowane regularnie. Przerwy w ochronie pozwalają pchłom na żerowanie i składanie jaj w Twoim domu. Biorąc pod uwagę, że 95% ich cyklu życiowego przebiega w środowisku, nie można zapomnieć o skutecznych domowych środkach leczniczych w czasie epidemii.
Niezwykle wiele produktów przeciw pchłom zawiera różne składniki aktywne. Produkty kupione w sklepach lub w Internecie mogą nie być rygorystycznie testowane pod kątem bezpieczeństwa i skuteczności. Skorzystaj z porady weterynarza, zwłaszcza w przypadku wybuchu epidemii. Ponadto, leki weterynaryjne są często łączone ze składnikami zapobiegającymi innym pasożytom, takim jak kleszcze czy motylica płucna. Mogą oni pomóc Ci wybrać leczenie, które uwzględnia Twoje indywidualne potrzeby i ryzyko związane ze stylem życia.
Wiele preparatów przeciw pchłom wymaga ugryzienia pcheł przed ich zabiciem. Jeśli Twój pies jest uczulony na ślinę pcheł (pchle alergiczne zapalenie skóry), nie potrzebujesz wielu pcheł, aby Twój pies odczuwał swędzenie. Ponieważ jedna pchła może ugryźć do 400 razy dziennie, kilka może spowodować wiele podrażnień.
Swędzenie jest zlokalizowane; co to może oznaczać?
Przyjrzyj się uważnie, czy nie ma żadnych ran, mat, ciał obcych, takich jak drzazgi, lub ukąszeń owadów lub kleszczy. Jeśli zwierzę drapie się tylko po uszach, konieczny będzie weterynarz, który obejrzy przewody słuchowe, sprawdzając, czy nie ma tam stanu zapalnego, infekcji lub ciał obcych, takich jak nasiona trawy.
Mój pies drapie się wszędzie; co to może być?
Najczęstszymi przyczynami swędzenia są pasożyty, infekcje i alergie.
Objęliśmy już najczęstszego pasożyta; pchłę. Istnieje również wiele rodzajów …
roztoczy.
Niektóre z nich można łatwo zobaczyć za pomocą mikroskopu, inne są trudniejsze do zauważenia, a większość nie jest widoczna gołym okiem. Roztocza sarkoidalne zwykle powodują intensywne swędzenie i świerzbienie na uszach, klatce piersiowej, łokciach i stawach skokowych. Są one zakaźne, rozprzestrzeniane przez inne psy lub lisy, i wpływają na ludzi.
Roztocze królicze (Cheyletiella) w przeważającej mierze rzadziej dotyka psy. Jest on rozprzestrzeniany przez dzikie króliki lub inne psy. Wygląda jak „chodzący łupież” i może powodować swędzenie, jeśli pies jest nadwrażliwy, choć zwykle tak nie jest. Roztocza te nie będą żyć na ludzi, ale może powodować podrażnienie skóry.
Demodex roztocza powodują wypadanie włosów i łuszczenie, które mogą być miejscowe lub ogólne i, w niektórych formach, powodować swędzenie. Roztocza nie są zakaźne dla innych zwierząt lub ludzi. Jeśli dojdzie do wtórnej infekcji skóry, w ciężkich przypadkach spowoduje to intensywne swędzenie.
Jeśli wszystko inne zostało wykluczone, twój pies najprawdopodobniej cierpi na…
Alergiczną chorobę skóry.
Alergie kontaktowe nie są częste, ale mogą wystąpić na przykład z nowym szamponem lub proszkiem do prania. Pomyśl, czy nie zmieniłeś czegoś ostatnio.
Alergiczne zapalenie skóry, które jest powszechne, jak wspomniano, ze zmianami typowo dotykającymi zadu, grzbietu i szyi.
Pozostałe dwa szerokie typy to:
- Choroba atopowa psów („Atopia” lub „Atopowe zapalenie skóry”): reakcja na alergeny środowiskowe, takie jak pyłki powodujące objawy sezonowe lub roztocza kurzu domowego powodujące objawy całoroczne.
- Skórna niepożądana reakcja na pokarm („Alergia pokarmowa”) jest spowodowana reakcją alergiczną na niektóre pokarmy, która zwykle występuje przez cały rok.
Mają one bardzo podobne objawy, więc trudno je od siebie odróżnić. Wiele psów cierpi z powodu mieszanki alergii, co jeszcze bardziej komplikuje sprawę. Zazwyczaj zmiany skórne i świąd są uogólnione, częściej dotykają brzuszka i twarzy, ale mogą być miejscowe. Alergie pokarmowe są bardziej prawdopodobne, jeśli pies ma mniej niż 1 rok, ale mogą wystąpić w każdym wieku. Powodują one objawy jelitowe u jednej trzeciej psów. Atopia zwykle zaczyna się między 6 miesiącem a 3 rokiem życia.
Twój lekarz weterynarii może omówić rozpoczęcie ścisłej eliminacji pokarmu, jeżeli podejrzewa się niepożądaną reakcję na pokarm.
Allergicznych chorób skóry nie można wyleczyć, można je jedynie leczyć i powodują one ogromną frustrację właścicieli, a także są czasochłonne i kosztowne, ponieważ leczenie trwa całe życie.
Infekcje skóry
Mogą one obejmować drożdże lub bakterie i zazwyczaj występują z powodu słabej funkcji bariery skórnej w wyniku leżącej u podstaw choroby alergicznej skóry. Może to być pierwszy znak, że twój pies ma alergiczną chorobę skóry. Infekcje bakteryjne często pojawiają się w wilgotnych obszarach ciała, takich jak uszy, stopy i pachwiny jako okrągłe łuszczące się plamy, pryszcze lub sączące się rany, ale mogą być ogólne. Infekcje drożdżowe mają tendencję do bycia bardziej tłustymi i uogólnionymi i mogą dotyczyć uszu. Infekcje te powodują intensywne swędzenie, więc wymagają leczenia, ale nie wolno ignorować leżącej u ich podłoża alergii. Zapobieganie infekcjom jest ważne dla długoterminowego zarządzania alergicznymi chorobami skóry.
.