Fred Espenak / NASA GSFC
Dlaczego komety mają ogony?
Komety rozwijają ogony, gdy zbliżają się do peryhelium – miejsca na swojej orbicie, gdy są najbliżej Słońca. Ciepło Słońca odparowuje część materiału komety, uwalniając cząsteczki pyłu, które były uwięzione w lodzie.
Kombinacja ciśnienia promieniowania słonecznego i wiatru słonecznego zdmuchuje gaz i pył z jądra komety, tworząc dwa oddzielne ogony: jonowy i pyłowy.
Dwa rodzaje ogonów
Światło ultrafioletowe jonizuje neutralny gaz zdmuchnięty z komety, a wiatr słoneczny przenosi te jony prosto ze Słońca tworząc ogon jonowy, który zazwyczaj świeci na niebiesko. Z drugiej strony, ogon pyłowy jest neutralny i składa się z małych cząsteczek pyłu (o rozmiarach podobnych do tych, które można znaleźć w dymie papierosowym). Ciśnienie promieniowania słonecznego wypycha te cząsteczki z dala od jądra komety. Cząstki te nadal podążają po orbicie komety wokół Słońca i tworzą rozproszony, zakrzywiony ogon, który z Ziemi wydaje się biały lub różowy.
Komety nie są jedynymi obiektami w Układzie Słonecznym z ogonami – ostatnie obserwacje pokazują, że nawet asteroidy mogą czasami wypuszczać ogony pyłowe.