W 2016 roku witryna internetowa „Natural News”, będąca jednym przystankiem w paranoi i sklepie z suplementami, opublikowała artykuł, zatytułowany „Pepsi Admits Its Soda Contains Cancer-Causing Ingredients”, który omawiał bitwę prawną między środowiskową organizacją nadzorującą zdrowie Center for Environmental Health (CEH) a PepsiCo, która miała miejsce w latach 2011-2015. Clickbait strony internetowe zagregowane tę historię i zapewnił jej ciągłą wiralność poprzez udostępnianie go na wysoce przestrzegane kont Facebook, takich jak „March Against Monsanto.”
The 2016 Natural News artykuł udokumentowane Center for Environmental Health’s wysiłki, aby odkryć poziomy chemicznych o nazwie 4-Methylimidazole (4-MEI) w produktach cola, które były wyższe niż limity prawne nałożone przez stan Kalifornii Proposition 65. 4-MEI nie jest bezpośrednio dodawany do coli, ale jest produktem ubocznym procesów, które produkują karmelowy barwnik, który jest zwykle dodawany do takich napojów bezalkoholowych: „4-metyloimidazol (4-MEI) jest związkiem chemicznym, który nie jest bezpośrednio dodawany do żywności; raczej powstaje jako produkt uboczny w niektórych produktach spożywczych i napojach podczas normalnego procesu gotowania. tworzy jako śladowe zanieczyszczenie podczas produkcji niektórych rodzajów barwnika karmelowego …, które są używane do barwienia napojów typu cola i innych produktów spożywczych.”
Aby zrozumieć wyzwanie prawne z Centrum Zdrowia Środowiskowego i roszczeń dokonanych w tej sprawie przez Natural News, chociaż, trzeba najpierw zrozumieć historię regulacyjną, która zakończyła się w wysiłkach w celu zmniejszenia chemicznego występowania w sodzie.
Czy 4-Metyloimidazol jest rakotwórczy?
Ilość międzynarodowych, krajowych i stanowych lub lokalnych agencji rządowych ocenia bezpieczeństwo i możliwą rakotwórczość różnych produktów spożywczych lub kosmetycznych, i nie zawsze dochodzą do tych samych wniosków. Pierwszą grupą, która podniosła konkretny alarm na temat rakotwórczego potencjału 4-MEI był amerykański Narodowy Program Toksykologiczny (NTP), który w 2007 roku opublikował badanie sugerujące, że masywnie wysokie dawki 4-MEI mogły spowodować u samców i samic myszy raka płuc, a u samic szczurów białaczkę.
Stan Kalifornia ma jedne z najsurowszych praw na świecie dotyczących wymaganych ostrzeżeń o substancjach chemicznych, które mogą powodować szkody rakotwórcze lub reprodukcyjne. Sytuacja ta wynika z Proposition 65, zwanej również Safe Drinking Water and Toxic Enforcement Act, która od 1986 r. nakazuje publikację listy substancji chemicznych, które są „znane Stanu Kalifornia jako powodujące raka lub szkodliwe działanie na rozrodczość” i nakłada wymagania dotyczące etykietowania na każdy produkt sprzedawany w Kalifornii, który zawiera odpowiednie stężenia tych substancji chemicznych.
Kiedy w 2007 roku opublikowano badanie Narodowego Programu Toksykologicznego, stan Kalifornia otrzymał pierwsze prawne uzasadnienie dla umieszczenia 4-MEI na liście Proposition 65, ponieważ Narodowy Program Toksykologiczny jest jedną z organizacji, które ustawa definiuje jako ważnego arbitra rakotwórczości. W styczniu 2011 roku, po okresie przeglądu, 4-MEI rzeczywiście został dodany do kalifornijskiej listy Proposition 65.
Podczas gdy Narodowy Program Toksykologiczny i stan Kalifornia uważają 4-MEI za potencjalny czynnik rakotwórczy, Amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) oraz Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) są o wiele mniej zainteresowane nim jako potencjalnym zagrożeniem rakotwórczym w produktach spożywczych. W 2011 roku EFSA ponownie oceniła 4-MEI i inne produkty uboczne przetwarzania barwnika karmelowego, stwierdzając, że poziomy, na które Europejczycy byli narażeni poprzez spożycie żywności, były znacznie niższe niż te, które mogłyby wzbudzić jakiekolwiek prawdopodobne obawy dotyczące rakotwórczości.
Obecnie stanowisko FDA w sprawie 4-MEI jest takie, że badanie Narodowego Programu Toksykologicznego wykazujące szkodliwość u gryzoni miało ograniczone znaczenie dla ludzi, ponieważ zostało przeprowadzone na zwierzętach laboratoryjnych narażonych na poziomy 4-MEI wyższe niż te, na które każdy człowiek byłby narażony: „W oparciu o dostępne informacje, FDA nie ma powodu, aby sądzić, że istnieje jakiekolwiek natychmiastowe lub krótkoterminowe niebezpieczeństwo stwarzane przez 4-MEI na poziomach oczekiwanych w żywności z powodu stosowania barwnika karmelowego.”
Jednakże stan Kalifornia, opierając swoją decyzję na liczbach pochodzących z tych badań na zwierzętach, orzekł, że każdy produkt zawierający poziomy 4-MEI przekraczające pewne stężenie musiałby być oznakowany jako potencjalny czynnik rakotwórczy.
Czy Pepsi „przyznała”, że ich produkty zawierają „składniki powodujące raka”?
Po tym jak 4-MEI został dodany do listy Proposition 65, Centrum Zdrowia Środowiskowego (Center for Environmental Health) pobrało próbki produktów coli z Kalifornii pod kątem zgodności z tym rozporządzeniem i stwierdziło, że wiele produktów Pepsi i Coca-Coli zawierało poziom 4-MEI przekraczający dopuszczalne limity ustanowione przez Proposition 65 w Kalifornii. CEH złożył skargę prawną w dniu 23 lutego 2012 r., po czym zarówno Coca-Cola, jak i Pepsi ogłosiły zamiar doprowadzenia poziomu 4-MEI w napojach gazowanych do zgodności z prawem kalifornijskim, jak podano w artykule Reutersa z dnia 9 marca 2012 r.:
Coca-Cola Co i PepsiCo Inc wprowadzają zmiany w produkcji składnika swoich imiennych napojów gazowanych, aby uniknąć konieczności oznakowania opakowań ostrzeżeniem o raku.
Zmiana ma na celu zmniejszenie ilości substancji chemicznej zwanej 4-metylimidazolem, lub , która w styczniu została dodana do listy substancji chemicznych objętych kalifornijską ustawą Safe Drinking Water and Toxic Enforcement Act z 1986 r., znaną również jako Proposition 65 … Obie firmy powiedziały, że zaczęły w Kalifornii, i rozszerzyłyby wykorzystanie zredukowanego barwnika karmelowego w czasie.
W dniu 17 września 2015 r. prawnicy PepsiCo i CEH rozstrzygnęli swój spór, podpisując orzeczenie o zgodzie, opisane w ten sposób przez CEH:
W ramach ugody, sfinalizowanej w Superior Court w Alameda County, Pepsi będzie wymagać od swoich dostawców składników spełnienia rygorystycznych limitów poziomów 4-MEI, które CEH znalazł na wysokim poziomie w 2012 r. w niektórych colach produkowanych przez Pepsi i inne duże firmy. Ugoda wymaga również, aby Pepsi testowała swoje produkty coli w celu zapewnienia, że poziom 4-MEI pozostanie poniżej wymaganego poziomu, a także pozwala CEH wnioskować o dalsze testy produktów Pepsi.
Pomimo, że porozumienie to stanowiło główne zwycięstwo prawne dla CEH (któremu przyznano również odszkodowanie finansowe za opłaty prawne i naukowe), w rzeczywistości stanowiło ono (przynajmniej pod względem prawnym) dokładne przeciwieństwo „przyznania się Pepsi do tego, że jej napoje gazowane zawierają składniki powodujące raka”, jak podano w nagłówkach gazet. Wyraźnie widać to w części orzeczenia zatytułowanej „NIE PRZYZNAJE SIĘ”, w której stwierdza się, że PepsiCo nigdy nie naruszyła żadnego prawa i że nie była zobowiązana do przyznania się lub zaakceptowania klasyfikacji 4-MEI jako czynnika rakotwórczego:
Wykonując niniejsze orzeczenie o zgodzie i zgadzając się na ulgi i środki zaradcze określone w niniejszym dokumencie, nie przyznaje się (a) że naruszyła lub groziła naruszeniem Proposition 65 … lub jakiegokolwiek innego prawa lub obowiązku prawnego; lub (b) że substancja chemiczna 4-MEI w lub w innej żywności lub napojach stanowi jakiekolwiek ryzyko dla zdrowia ludzkiego lub wymaga ujawnienia lub ostrzeżenia dla konsumentów.
.