Cukrzyca wiąże się zarówno z przedwczesną chorobą sercowo-naczyniową, jak i z chorobą nerek. Obecność mikroalbuminurii jest sama w sobie niezależnym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby sercowo-naczyniowej. Początkowo wykazano, że inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) spowalniają progresję utrwalonej choroby nerek u pacjentów z cukrzycą typu 1. Kolejne badania wykazały podobne korzyści u pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz przy stosowaniu blokerów receptora angiotensyny II (ARBs). Stosowanie inhibitorów ACE w celu zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z utrwaloną chorobą sercowo-naczyniową, ale bez dysfunkcji lewej komory, zostało potwierdzone w dwóch dużych badaniach z randomizacją – HOPE i EUROPA. Korzyści te utrzymywały się w podgrupach cukrzycowych tych badań i wydają się być niezależne od obniżenia ciśnienia tętniczego. Badanie LIFE również dostarcza dowodów na korzyści płynące ze stosowania ARBs w zmniejszaniu częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych w populacji pacjentów wysokiego ryzyka z cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca. Dlatego w idealnym przypadku wszyscy pacjenci z cukrzycą z chorobą nerek lub chorobą sercowo-naczyniową powinni być leczeni inhibitorami ACE lub ARBs.
Reklama
Wyłącznie dla pracowników służby zdrowia w Wielkiej Brytanii
.