Definicja pieniądza według Wikipedii
Pieniądz to dowolny przedmiot, który jest powszechnie akceptowany jako zapłata za towary i usługi oraz spłata długów w danym kraju lub kontekście społeczno-gospodarczym. Główne funkcje pieniądza są wyróżniane jako: środek wymiany; jednostka rozliczeniowa; przechowywanie wartości; oraz, okazjonalnie, standard odroczonej płatności.
Pieniądz wywodzi się z pieniądza towarowego, ale prawie wszystkie współczesne systemy pieniężne oparte są na pieniądzu fiat.
Podana przez Wikipedię definicja pieniądza jest poprawna w pierwszym akapicie, ale istnieje poważny problem z drugim akapitem. Pieniądz nie powstał jako pieniądz towarowy. Jest to powszechne, ale fałszywe założenie, które wkrótce zostanie wyjaśnione.
Pochodzenie pieniądza
Istnieją trzy główne teorie dotyczące pochodzenia pieniądza:-
1 Pieniądz został stworzony do celów handlowych;
2 Pieniądz został stworzony do celów społecznych;
3 Pieniądz został stworzony do celów religijnych.
1 Pieniądze powstały w celach handlowych
Większość ekonomistów zakłada, że pieniądze powstały w celach handlowych, ponieważ były bardziej elastyczne niż wymiana barterowa. Oznaczało to, że pieniądz był cennym towarem samym w sobie, takim jak bydło w starożytnych cywilizacjach, później złoto i srebro na wagę, a w końcu monety – złote i srebrne monety.
To wszystko wydaje się wystarczająco rozsądne, dopóki nie zdasz sobie sprawy, że jest to próba usprawiedliwienia pochodzenia pieniądza metalicznego, w przeciwnym razie gdzie bydło pasuje do tej idei pieniądza metalicznego? Nie pasują. Ponadto pieniądz metaliczny zakładałby wysoki poziom rozwoju: Zakładałby uznanie własności prywatnej w przeciwieństwie do własności plemiennej: Zakładałby uznanie umów i systemu prawnego do ich egzekwowania. Natomiast bydło jako pieniądz jest o wiele łatwiejsze do zaakceptowania, ponieważ jest łatwe do wyceny dla prymitywnego społeczeństwa, bez systemu prawnego, który mógłby arbitralnie egzekwować wartość.
2 Pieniądze zostały stworzone dla celów społecznych
Druga teoria głosi, że pieniądze zostały stworzone dla celów społecznych, takich jak ustalenie ceny panny młodej lub jako pieniądz za krew dla kogoś zabitego lub rannego przez inne plemię.
3 Pieniądze zostały stworzone dla celów religijnych
Trzecia teoria głosi, że pieniądze zostały stworzone dla celów religijnych. Bernard Laum w swojej książce Heiliges Geld (Święte pieniądze) stwierdza, że pieniądze powstały we wschodnich świątyniach jako przepisana ofiara dla bogów i zapłata dla kapłanów.
Złoto byłoby dla starożytnego człowieka najłatwiejszym metalem do wydobycia ze skał w korytach rzek, miedź byłaby kolejnym najłatwiejszym, a srebro wymagałoby najbardziej rozwiniętej technologii wydobycia. To przeczy naszym instynktownym wyobrażeniom, że złoto jest cenne, ponieważ jest tak trudne do zdobycia. Raczej złoto stało się cenne właśnie dlatego, że było stosunkowo łatwe do zdobycia i ładnie wyglądało. Złoto i srebro składano w świątyniach na Wschodzie jako należności dla kapłanów i ofiary dla bogów, podobnie jak inne towary, takie jak jęczmień i pszenicę. Z czasem świątynie musiały nabyć dużą część istniejącego złota i srebra. Teorię tę potwierdzają ogromne ilości złota i srebra zagarnięte przez Aleksandra Wielkiego ze wschodnich świątyń w 330 r. p.n.e.
Monetyzacja złota
Pomiędzy 1500 r. p.n.e. a 1000 r. p.n.e. środek wymiany zmienił się ze standardu bydła na standard złota na wagę. Świątynie odegrały główną rolę w przekształcaniu złota w pieniądze.
Przez wieki złoto i srebro gromadziły się w świątyniach. Tylko tyle było potrzebne do celów dekoracyjnych. Fakt, że w świątyniach gromadzono tak wiele złota, był głównym czynnikiem stojącym za decyzją o przekształceniu go w pieniądz lub spieniężeniu.
Teoria głosi, że kapłani musieli podjąć decyzję o wykorzystaniu części tej nadwyżki złota poprzez jego spieniężenie: Mogli na przykład ustalić, że 130 gramów złota jest warte 1 krowę. Z czasem kapłani zaczęliby pobierać opłaty za swoje usługi, takie jak doradztwo w zakresie czasu sadzenia zbóż, i wymyśliliby standardową opłatę za te usługi.
Teoria, że kapłani określili wartość złota na podstawie arbitralnej decyzji, jest sprzeczna z handlowym pochodzeniem pieniądza, które zakłada, że wartość złota została określona na podstawie wysiłku związanego z jego wydobyciem i uformowaniem w standardową jednostkę pieniężną.
Pieniądz jest tworem prawa
Przykładając logikę do tych trzech teorii można zrozumieć, jak krowa była standardową jednostką waluty w starożytnej Irlandii i Grecji, gdzie jedna dziewczyna-niewolnik była warta 3-4 krowy w obu tych starożytnych cywilizacjach. Łatwo jest wycenić krowę; jak stara jest krowa; ile cieląt prawdopodobnie będzie miała; ile mleka prawdopodobnie wyprodukuje; wartość jej skóry i mięsa, jej nawóz, jej rodowód…
Ale jak wycenić powiedzmy 130 ziaren złota, które wydaje się być standardową wagą złotej jednostki monetarnej w czasach starożytnych? Kapłani mieli autorytet wśród ogółu społeczeństwa; mieli obfite zasoby złota; określali cenę za swoje usługi; a kiedy zdecydowali się spieniężyć złoto, mogli określić jego wartość w stosunku do ceny standardowej jednostki monetarnej, jaką była krowa.
Teoria pochodzenia pieniądza w nowoczesnej cywilizacji, która ma najwięcej sensu, jest taka, że pieniądz został stworzony do celów religijnych. Pieniądze miały przypisaną wartość na mocy dekretu kapłanów w świątyniach. Dlatego pieniądz, w postaci złota lub srebra na wagę, był pierwszą walutą fiat. Miał wartość zarówno jako środek płatniczy, jak i jako towar.
Więc pieniądz na wagę złota jest tworem prawa i nie ma nic wspólnego z podażą i popytem na złoto, postrzeganą trudnością wydobycia złota i handlową teorią pochodzenia pieniądza.
Wartość pieniądza
Czy pieniądz uzyskuje wartość, ponieważ banki emitują 97% z niego w formie kredytu? Czy pieniądz uzyskuje wartość, ponieważ jest emitowany przez banki jako dług i musi być spłacony wraz z odsetkami? Co daje pieniądzowi jego wartość?
Pieniądz ma wartość tylko dlatego, że wszyscy obywatele w kraju współpracują ze sobą we wspierających ramach społecznych i prawnych. Pieniądz ma wartość tylko dlatego, że jest akceptowany jako środek wymiany dla całego kraju i jest akceptowany przez rząd do płacenia podatków. Jeśli możemy przyjąć, że to właśnie czyni pieniądz wartościowym, to pieniądz powinien być traktowany jako zasób publiczny, emitowany dla wspólnego dobra. Jeśli to właśnie czyni pieniądz wartościowym, nie powinien on być emitowany przez prywatne banki dla ich własnych korzyści.
Charakterystyka pieniądza
Pieniądz ma trzy cechy według ekonomistów:-
1 Środek płatniczy;
2 Jednostka rozliczeniowa;
3 Magazyn wartości.
Pieniądz – Definicja
Wśród trzech cech pieniądza – Środek Płatniczy jest zdecydowanie najważniejszy. Jeżeli pieniądz jest akceptowany przez ogół społeczeństwa jako bezwarunkowy środek płatniczy, to jest on wartościowy dla społeczeństwa. Pieniądze umożliwiają obywatelom współpracę na rzecz wspólnego dobra.
Istnieje wiele możliwych definicji pieniądza:-
1 Pieniądz jest tworem prawa.
2 Pieniądz nie jest materialnym bogactwem samym w sobie, lecz siłą pozwalającą na uzyskanie bogactwa.
3 Pieniądz jest token, bezwartościowy sam w sobie, ale symbolizujący bogactwo.
4 Pieniądz jest abstrakcyjną władzą społeczną opartą na prawie.
5 Pieniądz jest tym, co rząd przyjmuje w podatkach.
6 Pieniądz jest środkiem wymiany, który jest prawnie egzekwowany przez rząd.
7 Pieniądz jest środkiem wymiany, który jest akceptowany przez Lud.
8 Pieniądz ma wartość jako środek wymiany tylko dlatego, że jest akceptowany przez Lud i jest prawnie egzekwowany przez Rząd działający w imieniu Ludu.
Definicja pieniądza według Stephena Zarlengi jest następująca:-
Elementem istoty pieniądza (poza tym, co jest używane do jego oznaczania) jest abstrakcyjna siła społeczna ucieleśniona w prawie, jako bezwarunkowy środek płatniczy.
Moja definicja pieniądza jest następująca:-
Pieniądz to bezwarunkowy środek płatniczy, symbol bogactwa, sam w sobie bezwartościowy, ale symbolizujący bogactwo, ponieważ jest zapisany w prawie; i zarządzany przez rząd jako zasób publiczny, dla i w imieniu Ludu.
Pieniądz metalowy
Charakterystyka przechowywania wartości, którą posiada pieniądz towarowy, koliduje z najważniejszą cechą pieniądza jako bezwarunkowego środka płatniczego.
W Stanach Zjednoczonych istnieje znaczna liczba ludzi, którzy dostrzegają problem, ale ich rozwiązanie polegające na monetyzacji złota lub srebra sprawiłoby, że obecna zła sytuacja z bankowością opartą na rezerwie frakcyjnej stałaby się o wiele gorsza. Dla nich pieniądz jest towarem. Jest to sprzeczne z historycznym uzasadnieniem dla pieniądza, które mówi, że jest on tworem prawa, a zatem powinien być symbolem bogactwa, symbolizującym bogactwo, ale nie samym bogactwem.
Złote i srebrne monety mogą być gromadzone przez bogatych ludzi, w oczekiwaniu, że w przyszłości będą warte więcej. Zmniejszyłoby to ilość pieniędzy w obiegu, zakłócając podstawową funkcję pieniądza, jaką jest bycie środkiem wymiany.
Dobrze przestrzegaj tych zasad: Bardzo częstym błędem jest twierdzenie, że pieniądz jest towarem… Kruszec jest wyceniany przez swoją wagę …. pieniądz jest wyceniany przez swój stempel.
John Locke, angielski lekarz i filozof (1632 – 1704)
Srebro i złoto…(nie mają) żadnej trwałej wartości… Musimy rozróżniać między pieniądzem jako kruszcem, który jest towarem, a pieniądzem jako walutą, ponieważ jego wartość jako towaru i wartość jako waluty to dwie różne rzeczy…
Benjamin Franklin, Ojciec Założyciel USA, polimata (1706 – 1790)
Na świecie nie ma wystarczającej ilości srebra lub złota, aby działać jako prawidłowo funkcjonująca waluta. Gdyby zdefiniować pieniądz jako towar taki jak złoto lub srebro, dałoby to tym bogatym ludziom, którzy kontrolują większość złota i srebra na świecie, jeszcze więcej bogactwa i większą kontrolę nad losem narodu i świata.
Bankowość z rezerwą cząstkową mogła zostać stworzona tylko przez złotników-bankierów, z powodu istnienia pieniądza metalowego. To dało początek wekslom, a w końcu kredytom i naszemu obecnemu systemowi bankowemu. Biorąc pod uwagę zrozumienie historii pieniądza, należy odrzucić ideę pieniądza metalowego jako rozwiązania naszych problemów monetarnych.
Natura pieniądza
Pieniądz jest wspólnym zasobem, który powinien być tworzony przez rząd dla dobra Ludu.
Pieniądz istnieje nie z natury, lecz z prawa
Arystoteles, Filozof grecki (384 p.n.e.-322 p.n.e.)
Jasno w IV wieku p.n.e., prawie 2500 lat temu, Arystoteles zrozumiał naturę pieniądza. Pieniądz nie jest towarem, który ma być wydobywany jak złoto czy srebro. Pieniądz nie jest towarem, który ma być uprawiany jak pszenica czy jęczmień. Pieniądz nie jest zwierzęciem, takim jak krowa czy koza. Natura pieniądza polega na tym, że jest on wynalazkiem prawnym. Pieniądze są tworem prawa. Grecka nazwa pieniądza to „nomisma”, która wywodzi się od „nomos” oznaczającego prawo lub wiążący zwyczaj. Arystoteles zdefiniował pieniądz jako abstrakcyjną moc prawną, kontrolowaną publicznie dla wspólnego dobra.
Czwarta gałąź rządu
Politycy odnoszą się do trzech gałęzi rządu: władzy wykonawczej; władzy ustawodawczej i władzy sądowniczej.
Stephen Zarlenga w „The Lost Science of Money” przekonująco i przekonująco argumentuje, że istnieje czwarta gałąź rządu, (czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie), zwana Władzą Pieniężną. Władza Pieniądza to władza nad emisją pieniądza w danym kraju. Martin Van Buren (ósmy prezydent USA, 1782-1862) ukuł to wyrażenie i w tej książce będzie ono pisane wielkimi literami na cześć tego naprawdę wspaniałego spostrzeżenia na temat natury i własności procesu kreacji pieniądza.
Ta zdolność do tworzenia podaży pieniądza w danym kraju powinna być najważniejszą funkcją rządu. Ponieważ prywatne banki tworzą obecnie ponad 97% podaży pieniądza, kontrolują one najważniejszą gałąź rządu – Władzę Pieniężną – która skutecznie uzurpuje sobie prawo do systemu kontroli i równowagi zapisanego w pozostałych trzech gałęziach rządu w naszych zachodnich demokracjach.
Stephen Zarlenga wniósł największy wkład w reformę monetarną, wyraźnie stwierdzając, że Władza Pieniężna jest zdecydowanie najważniejszą ze wszystkich gałęzi rządu. Fakt, że obecnie nie jest to tak uznawane, doprowadził do wyraźnego zniekształcenia i zepsucia społeczeństwa.
Konstytucyjny imperatyw zdefiniowania Pieniądza
Władza Pieniężna jest tak ważna, że powinna być oficjalnie uznana w prawie. Gdy społeczeństwo zdobędzie kontrolę nad emisją pieniądza, nie może pozwolić bankierom emitować pieniędzy już nigdy więcej.
Co ciekawe, konstytucja USA stwierdza w art. 1, sekcji 8, klauzuli 5, że Kongres ma prawo „bić monety, regulować ich wartość”.
Można to interpretować jako konstytucyjny mandat dla Kongresu do emitowania pieniędzy i wydawania ich w obieg. Można by argumentować, że Kongres ma prawo do odzyskania prawa do emisji pieniądza narodowego od prywatnego Systemu Rezerwy Federalnej.
Jednakże to, co w całości mówi Klauzula 5 w Artykule 1, Sekcja 8, to: –
To coin Money, regulate the Value thereof, and of foreign Coin, and fix the Standard of Weights and Measures;
One could interpret from this clause that only Congress has the authority to coin money, that is, to produce just the coins used in the United States. Monety są produkowane przez Mennicę Amerykańską, biuro Departamentu Skarbu USA, i stanowią około 1/1000 podaży pieniądza w USA. Monety stanowią jedyną część podaży pieniądza w USA, która przynosi bezpośrednie korzyści rządowi i ludziom.
Zważywszy na znaczenie pieniądza dla naszego społeczeństwa, uważam, że do każdej konstytucji (lub w inny sposób zapisanej w prawie) powinna być wprowadzona jasna definicja określająca pieniądz i stwierdzająca jego nadrzędne znaczenie w funkcjonowaniu społeczeństwa.
Pieniądz – sługa nie pan
Cała podaż pieniądza powinna być tworzona przez rząd w imieniu i na rzecz ludzi. Pieniądz powinien stać się sługą człowieka, a nie jego panem.
.