Spis treści
Co to jest personifikacja
Co oznacza personifikacja? Personifikacja jest literackie urządzenie, w którym ludzkie atrybuty i cechy są podane do nie-ludzkich lub nieożywionych obiektów. Na przykład, zdanie może powiedzieć: „stara podłoga z twardego drewna jęczała pod ciężarem ciężkiego stołu”. W tym zdaniu, podłoga z twardego drewna jest personifikowany, dając zdolność do jęku jak human.
Czytelnik rozumie to znaczy, że podłoga wykonane skrzypiący hałas, gdy ciężki stół został umieszczony na nim. Używając personifikacji i dając podłodze ludzkie atrybuty, zdanie bardziej rezonuje z czytelnikiem, oferując lepszy obraz tego, co się dzieje.
Pisarze używają personifikacji jako środka języka figuratywnego, aby pomóc ustalić nastrój i zbudować obraz w kawałku pisania. Co personifikacja robi najlepiej jest to, że łączy czytelnika z obiektu, który jest opisywany.
Jest to ludzka natura antropomorfizować i również dać nieożywionych obiektów ludzkich cech w celu uczynienia ich bardziej relatable. W poprzednim przykładzie, gdy powódź jęczała pod ciężarem stołu, czytelnik może natychmiast przypomnieć sobie czas w ich życiu, kiedy musieli nosić ciężki przedmiot, pozwalając im poczuć i być bardziej związane z ciężarem, że podłoga była carrying.
Przykłady personifikacji w zdaniu
Personifikacja również pomaga zwiększyć emocje i może sprawić, że zwykłe zdania bardziej interesujące, gdy są skutecznie wykorzystywane. Rozważmy zdania płynące:
Ogon psa poruszał się tam i z powrotem, gdy jego właściciel wrócił z pracy.
And
The dog danced with joy when his owner came back from work.
While there’s nothing wrong with the first sentence, the second sentence connects with the reader on a more personal level because of the use of personification.
To expresses the dog’s happiness that his owner is home and allows the reader to imagine a more vivid picture of what is going on in the narrative.
Znaczenie personifikacji
Przy użyciu personifikacji, pisarz powinien pamiętać o kilku rzeczach, aby przekazać wiadomość, że chcą bez mylenia czytelnika.
Po pierwsze, autor musi myśleć o tym, jakie emocje i znaczenia chcą przekazać przy użyciu personifikacji i czy te myśli są odpowiednie do opisu obiektu.
W powyższym przykładzie dotyczącym podłogi z twardego drewna jęczy, to nie miałoby sensu, aby powiedzieć, że podłoga śpiewał z radości pod ciężarem ciężkiego stołu. Następnie, personifikacja obiektu lub zwierzęcia musi być wykonane konsekwentnie tak, że emocje dołączone do niego poprzez wykorzystanie personifikacji nie zmienia się często.
To może prowadzić do zamieszania ze strony czytelnika. Wreszcie, personifikacja jest najlepiej używać w miejscach, gdzie czytelnik nie spodziewa się, że to się stanie. Warto pamiętać, że personifikacja nie tylko tworzy więź z czytelnikiem, ale także podkreśla pewne cechy.
Dobrzy pisarze używają języka figuratywnego, takiego jak personifikacja, aby nadać swoim pismom życie i połączyć się z odbiorcami. Poprzez nadanie nieożywionym obiektom ludzkich cech, personifikacja pomaga odnieść idee i obiekty do ludzi, pozwalając autorowi skuteczniej przekazać swoje znaczenie.
.