Przedrukowano za zgodą z Drugiego Katalogu Żydowskiego, opublikowanego przez Jewish Publication Society.
Bycie bar/bat micwą i stawanie się bar/bat micwą (tym, który jest zobowiązany do wykonywania przykazań) nie mają związku przyczynowo-skutkowego. Innymi słowy, jest się pełnoprawnym członkiem społeczności żydowskiej, zdolnym do uczestniczenia we wszystkich aspektach jej religijnej ekspresji i istnienia, nawet jeśli nigdy nie miało się uroczystości bar/bat micwy. Wszystko, co jest konieczne, to ukończenie 12 lat w przypadku kobiet i 13 lat w przypadku mężczyzn.
Często słyszy się, jak ludzie ubolewają nad faktem, że nie mieli okazji świętować bar/bat micwy. W ostatnich latach bar/bat micwa dla dorosłych staje się coraz bardziej powszechna. Wiele osób, które nie miały okazji odbyć jej w odpowiednim wieku, zdecydowało się na obserwowanie tego obrzędu przejścia w późniejszym terminie. Podczas gdy ceremonie te są bardzo poruszającym doświadczeniem, a wysiłki włożone w naukę i przygotowanie do nich powinny być chwalone i wspierane, ważne jest, aby pamiętać, że istotą bar/bat micwy jest wiek danej osoby. Obowiązki i odpowiedzialność stają się ich udziałem niezależnie od tego, czy odbywa się formalna uroczystość czy nie.
Ceremonia, która jest dość niedawna, nie czyni człowieka bar/bat micwą; wyznacza jedynie czas, w którym staje się on „synem/córką przykazań”. Prawdziwe znaczenie tego wyrażenia to nie „syn lub córka przykazań”, ale „jeden z przykazań” .
.