Jednym z najbardziej udanych i najmniej znanych piratów wszech czasów był Cheng I Sao, kobieta-pirat (tak, kobiety też były piratami!), która zdominowała wybrzeże prowincji Kwangtung przez piętnaście lat między 1795-1810.
W „One Woman’s Rise to Power: Cheng I’s Wife and the Pirates”, Dian Murray pisze o Cheng I Sao, znanej również bardziej po prostu jako „Cheng I’s Wife” i jej dojściu do władzy. Murray przedstawia żywą relację o żonie Cheng I i wyrachowanych krokach, jakie podjęła, by zdominować chińskie wybrzeże – zarówno na morzu, jak i na lądzie w niektórych nadmorskich miastach. W czasie swojej sławy zespół piratów Cheng I Sao przyćmił hiszpańską Armadę, liczącą „około 70 000 piratów na 1200 statkach”.
Murray zauważa, że wiele z jej sukcesu nie było pomimo jej płci, ale z jej powodu. Cheng I Sao rozpoczęła swoją karierę jako piratka po porzuceniu wcześniejszej pracy jako prostytutka, aby wyjść za mąż i dołączyć do męża na morzu. Razem organizowali pirackie gangi i stali się potężnymi przywódcami. Murray zauważa, że „ich głównym osiągnięciem było zjednoczenie małych gangów w potężną konfederację, która do 1804 r. liczyła 400 dżonek i 70 000 ludzi.” W 1807 roku, kiedy Cheng I zmarł nagle, Chang I Sao wykonane ruch władzy przejąć.
Cheng I Sao rozpoczął off przez natychmiastowe zabezpieczenie zarówno jej pozycji i statusu jako dalszego lidera po śmierci Cheng I. Po pierwsze, otrzymała wsparcie od najpotężniejszych wodzów swojego męża, aby uprzedzić wszelkie potencjalne partie opozycyjne, które mogłyby powstać. Następnie upewniła się, że jest niezastąpiona dla gangów pirackich, które wraz z mężem pomogła zjednoczyć. W ten sposób zachowała lojalność i poparcie eskadry.
I wreszcie, opracowała ścisły kodeks praw dla swoich statków. Dzięki dobrze egzekwowanym surowym prawom, Cheng I Sao utrzymała władzę. Na przykład, kradzież od mieszkańców wsi lub z gminnego skarbca były uważane za przestępstwa kapitałowe. Dezercja i nieposłuszeństwo prowadziły do dekapitacji, a „przestępstwa seksualne wobec kobiet-jeńców były również surowo karane.” W przypadku gwałtu, a nawet seksu za obopólną zgodą, „sprawcy byli skazywani na śmierć.”
Raz w tygodniu
Cheng I Sao odwróciła wiele starych, genderowych wyobrażeń na temat „mobilności społecznej kobiet.” Kiedy była gotowa porzucić piractwo, zręcznie i dyplomatycznie negocjowała z chińskimi urzędnikami w Kantonie, ostatecznie przyznając jej i jej drugiemu mężowi Chang Pao 80 dżonek do użytku osobistego i dodatkowe 40 do handlu solą. Cheng I Sao negocjowała również dla swoich ludzi. „Kiedy konfederacja się rozwiązała, każdy z piratów pani Cheng mógł wyrzec się swojego dawnego życia i przejść na stanowisko w cesarstwie. W ten sposób konfederacja piratów okazała się drabiną do godnego szacunku sukcesu.”
.