Po obróbce posttranskrypcyjnej, mRNA opuszcza jądro komórkowe i wiąże się z rybosomem, strukturą złożoną z białek i RNA (rRNA), która wspomaga proces wiązania między kodonami mRNA i antykodonami tRNA. Podczas gdy rybosom może pracować tylko na jednej nici mRNA w tym samym czasie, wiele rybosomów może wiązać się z dowolną nicią mRNA, tworząc polirybosomy. Rybosomy eukariotyczne i prokariotyczne różnią się nieco pod względem wielkości i złożoności, choć ich funkcje są generalnie podobne. Dopóki nie omówimy specyficznych właściwości translacji u eukariotów, będziemy mówić tylko o translacji u prokariotów.
Struktura rybosomów
Rybosomy składają się z dwóch podjednostek, jednej małej i jednej dużej. Na rybosomie znajdują się cztery miejsca wiążące, jedno dla mRNA i trzy dla tRNA. Trzy miejsca dla tRNA są oznaczone jako P, A i E. Miejsce P, zwane miejscem peptydylowym, wiąże się z tRNA utrzymującym rosnący łańcuch polipeptydowy aminokwasów. Miejsce A (miejsce akceptora), wiąże się z aminoacylowym tRNA, który zawiera nowy aminokwas, który ma być dodany do łańcucha polipeptydowego. Miejsce E (miejsce wyjścia), służy jako próg, ostatni etap przejściowy, zanim tRNA pozbawiony swojego aminokwasu zostanie wypuszczony przez rybosom.

Odkąd mała podjednostka kojarzy się z cząsteczką mRNA, dwie podjednostki łączą się ze sobą, tworząc kompaktor, który utrzymuje mRNA i tRNA w stabilnej i właściwej orientacji do syntezy białka.
Rozwój białka
Jeśli spojrzymy na strukturę chemiczną aminokwasu, widzimy, że jeden koniec zawiera terminalną grupę azotową, podczas gdy drugi zawiera grupę karboksylową.

Gdy aminokwasy są przenoszone z aminoacylo tRNA w miejscu A do rosnącego łańcucha białkowego przyłączonego do miejsca P, są one przenoszone w określonej orientacji, tak że łańcuch rośnie przez dodawanie aminokwasów do karboksylowego, a nie azotowego końca łańcucha. W ten sposób łańcuch białkowy rośnie w kierunku od azotu do karboksylu. Taki zsyntetyzowany łańcuch nazywany jest łańcuchem polipeptydowym. Podobnie, każdy dodany aminokwas może być nazwany peptydem; blokiem budulcowym większego łańcucha polipeptydowego. Białka są polipeptydami.
