Kimberly Denise Jones, urodziła się 11 lipca 1974 roku, z rodziców Linwood Jones i Ruby Mae. Ona jest z Native American i African American pochodzenia. Stojąc zaledwie 4 stopy 11 cali wzrostu Kimberly Jones wydaje się znacznie mniej niż bycie tylko przeciętną dziewczyną w kapturze, ale kiedy „Lil’ Kim” została przedstawiona światu, stała się znana ze swoich prowokacyjnych over-the-top strojów, wspaniałych blond fryzur, pornograficznego nastawienia, seksownych męskich szalonych spojrzeń i przełomowego triumfu, który ostatecznie zapewnił jej miejsce jako jednej z niewielu kobiet raperów w zdominowanym przez mężczyzn przemyśle. Pochodząca z Brooklynu w Nowym Jorku Kimberly urodziła się w rozbitym domu, w wieku 9 lat jej rodzice złożyli pozew o rozwód, pozostawiając ją i starszego brata Christophera pod opieką ojca. Kimberly była zbuntowanym dzieckiem żyjącym pod ścisłymi zasadami ojca, z którym ciągle się kłóciła, aż w końcu uciekła z domu. Jako nastolatka mieszkała z przyjaciółmi, chłopakami handlującymi narkotykami, a czasami na ulicy. Po spotkaniu swojego mentora i obrońcy życia Christophera Wallace’a, (Notorious B.I.G/Biggie Smalls), zaczęła porządkować swoje życie i to właśnie Christopher pomógł jej rozwinąć karierę muzyczną. Do tego czasu Kimberly przyjęła hasło „Lil’ Kim” od swojego wzrostu i skróciła swoje imię do po prostu Kim. Z pomocą Christophera została jedyną kobietą w krótko działającej grupie rapowej Junior M.A.F.I.A. Ich debiutancki album Conspiracy z 1995 roku zadebiutował na miejscu #8 na Billboard Hot 100 i przyniósł przebojowe single „Player’s Anthem” (#13) i „Get Money” (#17). Po wydaniu płyty, Lil’ Kim pojawiła się na płytach Mona Lisy, The Isley Brothers, Total i Skin Deep. Oczywistym było, że nadszedł czas, aby wydała swój własny solowy album i tak właśnie zrobiła w 1996 roku, wydając „Hard Core”. Kampania marketingowa Lil’ Kim dla tego albumu była dość wymagająca – była ubrana w skąpe bikini i futra w reklamach, jak również na okładkach albumów – ale zamiast skutkować krytyką, album stał się hitem, debiutując na # 11 na listach przebojów pop. Pierwszy singiel z albumu, „No Time” w duecie z Seanem „Puffy” Combsem, stał się #1 rapowym singlem i #20 na popowych listach przebojów. W pierwszej dziesiątce znalazł się również singiel „Not Tonight” (#6). Ale podczas gdy kariera Lil Kim rozkwitała, jej życie zostało zniszczone wraz ze światem muzyki, kiedy jej ojciec, Notorious B.I.G., został zamordowany 9 marca 1997 roku. Po tym wydarzeniu Lil’ Kim zrobiła sobie przerwę od nagrywania własnej muzyki, ale nadal była zajęta wieloma innymi projektami. Była jednym z głównych wykonawców bardzo udanej trasy koncertowej Puff Daddy’ego „Bad Boy Tour” w 1998 roku i zbudowała swój własny biznes, zakładając wytwórnię Queen Bee Records, w której Lil’ Kim pełniła funkcję dyrektora generalnego. Jej długo oczekiwany „Notorious K.I.M.” został wydany latem 2000 roku pod szyldem Queen Bee i zadebiutował na #1 miejscu listy Billboard R&B/Hip-Hop Charts. Do tego czasu schudła, ale nadal utrzymywała seksualne techniki i prowokacyjne wybryki dla fanów, którzy byli głodni więcej. W 1999 roku zadebiutowała w filmie dla nastolatków „She’s All That”, a w 2002 roku zagrała Tinę Parker w komedii „Juwanna Man”. W 2001 roku Lil Kim zdobyła swój pierwszy przebój #1 na liście Billboard Hot 100 w remake’u hitu Patti Labelle „Lady Marmalade”, w którym współpracowała z piosenkarkami Mya, Pink i Christiną Aguilerą, a sukces ten przyniósł im nagrodę Grammy w 2002 roku w kategorii Best Pop Collaboration. Jej trzeci pełnowymiarowy album „La Bella Mafia” został wydany w 2003 roku, debiutując na #5 na listach przebojów pop i przyniósł jej dwa kolejne hity „The Jump Off” (#17) i „Magic Stick/feat.50Cent”, który wystrzelił do #2. Jej album „The Naked Truth” wydany we wrześniu 2005 roku zadebiutował na pozycji nr 6 na liście Billboard’s Top 200 Album’s chart i sprzedał się w 109,000 kopii w pierwszym tygodniu od premiery.