Bakarat (gra karciana)

Punto bancoEdit

Przeważająca większość gier bakarat w kasynach w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii, Szwecji, Finlandii i Makau to bakarat „punto banco” i można je zobaczyć oznaczone po prostu jako „Bakarat”. Około 91% całkowitego dochodu z kasyn w Makau w 2014 roku pochodziło z punto banco. W punto banco, kasyno prowadzi grę przez cały czas i zobowiązuje się do rozegrania obu rąk zgodnie z ustalonymi zasadami losowania, znanymi jako „tableau” (z francuskiego: „tablica”), w przeciwieństwie do bardziej historycznych gier bakarata, gdzie każda ręka jest związana z osobą, która dokonuje wyborów w losowaniu. Gracz (punto) i bankier (banco) są po prostu oznaczeniami dla dwóch rąk rozdawanych w każdym kuponie, dwa wyniki, które zakładający się może poprzeć; ręka gracza nie ma żadnego szczególnego skojarzenia z hazardzistą, ani ręka bankiera z domem.

Punto banco jest rozdawane z buta zawierającego 6 lub 8 talii kart potasowanych razem; cięta karta jest umieszczona przed siódmą od końca kartą, a wyciągnięcie ciętej karty wskazuje ostatni kupon buta. Krupier spala pierwszą kartę zakrytą, a następnie w oparciu o jej wartość liczbową, asy warte są 1, a karty zakryte 10, krupier spala tyle kart zakrytych. Dla każdego Coup, dwie karty są rozdawane zakryte do każdej ręki, zaczynając od „gracza” i na przemian. Krupier może określić sumę (np. „pięć gracz, trzy bankier”). Jeśli gracz lub bankier, lub obaj osiągną sumę 8 lub 9 w tym etapie, przewrót zostaje zakończony, a wynik ogłoszony: wygrana gracza, wygrana bankiera, lub remis. Jeśli żadna z rąk nie ma 8 lub 9, stosuje się zasady losowania, aby określić, czy gracz powinien otrzymać trzecią kartę. Następnie, w oparciu o wartość każdej karty wylosowanej przez gracza, stosuje się zasady losowania, aby określić, czy bankier powinien otrzymać trzecią kartę. Kupon jest następnie kończony, wynik jest ogłaszany, a zwycięskie zakłady są wypłacane.

Tableau of drawing rulesEdit

Jeśli ani gracz, ani bankier nie otrzymają sumy 8 lub 9 w dwóch pierwszych kartach (znanych jako „naturalne”), tableau jest konsultowane, najpierw dla zasad gracza, a następnie bankiera.

Reguła gracza Jeśli gracz ma początkową sumę 0-5, dobiera trzecią kartę. Jeśli początkowa suma kart gracza wynosi 6 lub 7, gracz pozostaje w grze. Zasada bankiera Jeśli gracz jest w grze (tzn. ma tylko dwie karty), bankier bierze pod uwagę tylko swoją rękę i postępuje zgodnie z tą samą zasadą co gracz, tzn. bankier dobiera trzecią kartę przy układach 0-5, a przy 6 lub 7 staje.

Jeżeli gracz wyciągnął trzecią kartę, bankier działa zgodnie z następującymi bardziej złożonymi zasadami:

• Jeżeli suma kart bankiera wynosi 2 lub mniej, bankier dobiera kartę, niezależnie od tego, jaka jest trzecia karta gracza.
• Jeśli suma bankiera wynosi 3, to bankier dobiera trzecią kartę, chyba że trzecią kartą gracza była 8.
• Jeśli suma bankiera wynosi 4, to bankier dobiera trzecią kartę, jeśli trzecią kartą gracza była 2, 3, 4, 5, 6, 7.
• Jeśli suma bankierów wynosi 5, to bankier dobiera trzecią kartę, jeśli trzecią kartą gracza była 4, 5, 6 lub 7.
• Jeśli suma bankierów wynosi 6, to bankier dobiera trzecią kartę, jeśli trzecią kartą gracza była 6 lub 7.
• Jeśli suma bankiera wynosi 7, wtedy bankier zostaje.

Krupier rozdaje karty zgodnie z tabelą i krupier ogłasza zwycięski układ, gracza lub bankiera. Przegrane zakłady zostaną zebrane, a wygrane zakłady zostaną wypłacone zgodnie z zasadami gry. Zazwyczaj, 1 do 1, parzyste pieniądze będą wypłacane za zakłady gracza i 19 do 20 za zakłady bankiera (parzyste pieniądze z „5% prowizji dla domu od wygranej”).

Jeśli zarówno gracz jak i bankier mają taką samą wartość na koniec rozdania, krupier ogłosi „égalité – remisowe zakłady wygrywają.” Wszystkie remisowe zakłady zostaną wypłacone po kursie 8 do 1, a wszystkie zakłady na gracza lub bankiera pozostają w miejscu i są aktywne w następnej grze (klient może lub nie może wycofać te zakłady w zależności od zasad kasyna).

Przepis kasynaEdit

W Stanach Zjednoczonych, pełnowymiarowa wersja punto banco jest zwykle grana przy dużych stołach w odgrodzonych obszarach lub prywatnych pokojach oddzielonych od głównego parkietu do gier. Gra jest często odwiedzana przez high rollers, którzy mogą postawić dziesiątki lub setki tysięcy dolarów na pojedynczą rękę. Minimalne zakłady są stosunkowo wysokie, często zaczynają się od 100 dolarów i sięgają nawet 500 dolarów. Maksymalne zakłady są często ustalane w zależności od potrzeb gracza. Stół jest obsługiwany przez krupiera, który kieruje grą, oraz dwóch krupierów, którzy obliczają podatek oraz zbierają i wypłacają zakłady. Używa się sześciu lub ośmiu talii kart, zwykle tasowanych tylko przez krupiera i rozdającego. But trzymany jest przez jednego z graczy, który rozdaje karty na polecenie krupiera zgodnie z tableau. W przypadku wygranej gracza, but wędruje albo do najwyżej postawionego gracza, albo do następnej osoby w kolejności zgodnej z ruchem wskazówek zegara wokół stołu, w zależności od konwencji kasyna. But może zostać odrzucony lub krupier może zostać poproszony o rozdanie.

Kursy i strategiaEdit

Punto banco ma zarówno jedne z najniższych house edges wśród gier stołowych w kasynie, jak i jedne z najwyższych. Zakład gracza ma atrakcyjnie niski house edge 1.24%, a zakład bankiera (pomimo 5% prowizji od wygranej) jest jeszcze niższy, na poziomie 1.06%. Oba są tylko nieznacznie lepsze dla zakładu gracza niż szanse w ruletce z jednym zerem i porównywalne do gry w blackjacka bez stosowania strategii.

W przeciwieństwie do tego, zakład remisowy, który płaci 8 do 1 ma wysoki house edge 14.4%. Większość kasyn w Wielkiej Brytanii płaci za remis 9 do 1, co skutkuje łagodniejszym house edge wynoszącym około 4.85%.

Podczas gdy liczenie kart, stosowane w grach takich jak blackjack, daje stosunkowo niewielką przewagę, w połączeniu z techniką znaną jako sortowanie krawędzi, gracze bakarata mogą uzyskać znaczącą przewagę w stosunku do kasyna. Ta technika zyskała uwagę w 2012 roku, kiedy brytyjskie kasyno odmówiło wypłaty profesjonalnemu hazardziście Philowi Ivey około 11 milionów dolarów, które wygrał, ponieważ użył sortowania krawędzi, aby uzyskać nieuczciwą przewagę. Również w 2012 roku, Ivey wraz z towarzyszącą mu kobietą wygrał $9,6 miliona w kasynie Borgata w Atlantic City używając edge-sorting i kolejne $500,000 grając w kości używając swoich zysków jako stawki w grze. Borgata zapłaciła mu po wygranej, ale następnie pozwała go do sądu w 2014 roku po tym, jak nagranie z monitoringu pokazało, że manipulował krupierem, aby ten obrócił niektóre karty w talii, aby wykorzystać wadę na odwrocie kart. Borgata zwyciężyła i wygrała 10,1 miliona dolarów w sądzie cywilnym, które Ivey od lipca 2019 roku odmówił zapłaty. W lutym 2019 roku Borgata uzyskała zgodę amerykańskiego sądu okręgowego w New Jersey na zajęcie się aktywami Ivey’a w stanie Nevada, ponieważ nie miał on żadnych aktywów w stanie New Jersey, których mógłby dochodzić. W aktach sądowych Borgata oszacowała wartość Ivey’a na ponad 100 milionów dolarów. Ivey odwołuje się od tej sprawy od lipca 2019 roku.

Szczegóły House edge (8 decków)

WariacjeEdit

Mini-baccarat

Mniejsze wersje gry są powszechne w skromniejszych ustawieniach. W midi punto, stół jest obsługiwany tylko przez jednego krupiera i jest ogólnie mniejszy. W mini punto, stół nie jest większy niż standardowy stół do blackjacka, a karty są rozdawane przez krupiera bezpośrednio ze standardowego buta. Minima/maksima stołu są mniejsze.

Super 6/Punto 2000Odmiana, w której wypłacane są równe pieniądze za zwycięskie zakłady bankiera (zamiast 95%), z wyjątkiem sytuacji, gdy bankier wygrywa za pomocą 6, które wypłacają tylko 50% zakładu. Ta gra występuje pod różnymi nazwami, w tym Super 6 i Punto 2000. The house edge on a banker bet under Super 6 is 1.46% compared with regular commission baccarat at 1.058%. Jest to równoznaczne z podwyższeniem prowizji o 17,45% do 5,87%. Bankier wygrywa z 6 około 5 razy w każdym ośmiokartowym bucie. Oprócz zwiększonego house edge, wariant Super 6 jest używany przez kasyna ze względu na swoją szybkość, ponieważ częściowo eliminuje czasochłonny proces obliczania i pobierania prowizji od wygrywających zakładów bankiera, z wyjątkiem wygranej z 6.

EZ BaccaratOdmiana pochodząca z 2004 roku, w której wypłacane są równe pieniądze zarówno od wygrywających zakładów bankiera, jak i gracza, z wyjątkiem sytuacji, gdy bankier wygrywa z sumą 7 po wyciągnięciu trzeciej karty, co powoduje push na zakładach bankiera. Gra posiada dwie dodatkowe opcje, Dragon 7, specyficzny zakład wygranej z trzech kart 7 po stronie bankiera, który płaci 40 do 1 zamiast push, oraz Panda 8, zakład wygranej z trzech kart 8 po stronie gracza, który płaci 25 do 1.

Chemin de ferEdit

Chemin de fer jest wersją, która pojawiła się po raz pierwszy pod koniec XIX wieku. Jej nazwa, która jest francuskim terminem na kolej, pochodzi od wersji jest szybsza niż oryginalna gra, kolej była w tym czasie najszybszym środkiem transportu. Jest to nadal najbardziej popularna wersja we Francji.

Sześć talii kart jest używanych, potasowanych razem. Gracze siadają w przypadkowej kolejności, zazwyczaj wokół owalnego stołu; odrzucone karty trafiają na środek. Gra rozpoczyna się na prawo od krupiera i kontynuowana jest przeciwnie do ruchu wskazówek zegara.

Gdy gra się rozpocznie, jeden gracz jest wyznaczony jako bankier; ten gracz również rozdaje. Pozostali gracze są „punterami”. Pozycja bankiera zmienia się w trakcie gry w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. W każdej rundzie bankier obstawia kwotę, którą chce zaryzykować. Pozostali gracze, w kolejności, deklarują, czy będą „go bank”, grając przeciwko całemu aktualnemu bankowi z takim samym zakładem. Tylko jeden gracz może „wejść do banku”. Jeśli nikt nie „zabankuje”, gracze stawiają swoje zakłady w kolejności. Jeśli suma zakładów graczy jest mniejsza niż wysokość banku, obserwujący mogą również obstawiać do wysokości banku. Jeśli suma zakładów graczy jest większa niż bank, bankier może zwiększyć bank, aby wyrównać; jeśli tego nie zrobi, nadmiarowe zakłady są usuwane w odwrotnej kolejności.

Bankier rozdaje cztery zakryte karty: dwie dla siebie i dwie wspólne dla pozostałych graczy. Gracz z najwyższym indywidualnym zakładem (lub pierwszy w kolejności gry, jeśli jest remis) jest wybierany do reprezentowania grupy graczy nie będących bankierami. Bankier i gracz patrzą na swoje karty; jeśli któryś z nich ma ósemkę lub dziewiątkę, zostaje to natychmiast ogłoszone, a ręce zostają odwrócone i porównane. Jeśli żadna z kart nie jest ósemką ani dziewiątką, gracz może zaakceptować lub odrzucić trzecią kartę. Tradycyjna praktyka – oparta na matematyce, podobna do podstawowej strategii w blackjacku, ale dodatkowo wymuszona poprzez sankcje społeczne ze strony innych osób, których pieniądze są stawką – nakazuje, aby zawsze akceptować kartę, jeśli suma kart na ręce wynosi od 0 do 4, włącznie, i zawsze odrzucać kartę, jeśli suma kart na ręce wynosi 6 lub 7. Po podjęciu decyzji przez gracza, bankier z kolei decyduje o przyjęciu lub odrzuceniu kolejnej karty. Gdy zarówno bankier jak i gracz reprezentatywny podejmą decyzję, ręce są odwracane i porównywane.

Jeśli ręka gracza przewyższa rękę bankiera, gdy są porównywane, każdy zakładający się gracz otrzymuje z powrotem swój zakład i odpowiadającą mu kwotę z banku, a pozycja bankiera przechodzi na następnego gracza w kolejności. Jeśli ręka bankiera jest większa niż ręka gracza, wszystkie zakłady przepadają i zostają odłożone do banku, a pozycja bankiera nie ulega zmianie. Jeśli jest remis, zakłady pozostają takie same dla następnego rozdania.

Jeśli bankier chce się wycofać, nowym bankierem zostaje pierwszy gracz w kolejności, który jest skłonny postawić kwotę równą aktualnej sumie bankowej. Jeśli nikt nie jest chętny do postawienia tej kwoty, nowym bankierem zostaje następny gracz w kolejności, a bank zostaje zresetowany do kwoty, jaką ten gracz chce postawić. Wiele gier ma ustaloną minimalną kwotę banku lub zakładu.

Baccarat BanqueEdit

W Baccarat Banque pozycja bankiera jest znacznie bardziej trwała w porównaniu do Chemin de fer.But zawiera trzy potasowane talie. Bankier, o ile nie zrezygnuje z własnej woli lub z powodu wyczerpania swoich finansów, pełni swoją funkcję do czasu rozdania wszystkich kart.

Bank jest na początku wystawiany na licytację, czyli przekazywany graczowi, który zobowiąże się zaryzykować największą kwotę. W niektórych kręgach osoba, która jako pierwsza wpisała swoje nazwisko na listę graczy, ma prawo do posiadania pierwszego banku, ryzykując taką kwotę, jaką uzna za stosowną.

Po ustaleniu prawa do rozpoczęcia gry, bankier zajmuje miejsce w połowie jednego z boków owalnego stołu, krupier stoi naprzeciwko niego, a pomiędzy nimi znajduje się strefa odrzuconych kart. Po obu stronach bankiera znajdują się gracze (dziesięć takich osób tworzy pełny stół). Wszystkie inne osoby, które chcą wziąć udział w grze, pozostają w pozycji stojącej i mogą grać tylko w przypadku, gdy suma w banku nie zostanie pokryta przez siedzących graczy.

Krupier, potasowawszy karty, rozdaje je w tym samym celu graczom po prawej i lewej stronie, przy czym bankier ma prawo potasować je jako ostatni i wybrać osobę, przez którą zostaną one pocięte. Po wniesieniu stawki przez każdego gracza, bankier rozdaje trzy karty, pierwszą graczowi po prawej, drugą graczowi po lewej, a trzecią sobie; następnie trzy kolejne w podobny sposób. Pięciu graczy po prawej stronie (oraz osoby postronne, które z nimi grają) wygrywa lub przegrywa dzięki kartom rozdanym po tej stronie; pięciu pozostałych dzięki kartom rozdanym po lewej stronie. Zasady dotyczące pojawienia się z ośmioma lub dziewięcioma kartami, oferowania i przyjmowania kart itd. są takie same jak w Chemin de fer.

Każdy z graczy kontynuuje trzymanie kart dla swojej strony tak długo, jak wygrywa lub remisuje. Jeśli przegra, następna ręka jest rozdawana graczowi następującemu po nim w rotacji.

Każdy gracz może „iść do banku”, pierwsze roszczenie do tego należy do puntera bezpośrednio po prawej stronie bankiera; następne do gracza po jego lewej stronie, i tak dalej na przemian w regularnej kolejności. Jeśli dwóch graczy po przeciwnych stronach chce „go bank”, idą po połowie udziałów.

Gracz idący do banku może to zrobić albo na jednej ręce, w zwykłym trybie, albo a cheval, tzn. na dwóch rękach oddzielnie, połowa stawki jest grana na każdej ręce. Gracz wchodzący do banku i przegrywający może ponownie wejść do banku, a jeśli ponownie przegra, może wejść do banku po raz trzeci, ale nie dalej.

Gracz, który podejmuje się trzymać bank musi rozegrać jedną rękę, ale może wycofać się w dowolnym momencie. W momencie wycofania się jest zobowiązany do podania kwoty, z jaką się wycofuje. Następnie każdy inny gracz (w kolejności rotacji) może kontynuować prowadzenie banku, zaczynając od tej samej sumy i rozdając z pozostałej części pakietu, z której korzystał jego poprzednik. Odchodzący bankier zajmuje miejsce poprzednio zajmowane przez jego następcę.

Rozbicie banku nie pozbawia bankiera prawa do kontynuacji, pod warunkiem, że posiada on środki, którymi może go uzupełnić, do ustalonego minimum.

Jeśli stawki graczy przekroczą kwotę znajdującą się w danym momencie w banku, bankier nie jest odpowiedzialny za wysokość tej nadwyżki. W przypadku przegranej, krupier płaci krupierom w kolejności rotacji, tak daleko jak sięgają środki w banku; ponad to, nie mają oni żadnych roszczeń. Bankier może jednak, w takim przypadku, zamiast opierać się na swoim prawie, zadeklarować przyjęte stawki, wykładając potrzebne fundusze na ich pokrycie. W takim przypadku bank staje się nieograniczony, a bankier musi zatrzymać wszystkie stawki (niezależnie od ich wysokości) oferowane w kolejnych rozdaniach, albo zrezygnować z banku.

MacaoEdit

David Parlett uważa Macao za bezpośredniego prekursora bakarata. Jego nazwa i zasady sugerują, że mógł zostać przywieziony przez żeglarzy wracających z Azji, gdzie podobne gry karciane były rozgrywane od początku XVII wieku, takie jak San zhang, Oicho-Kabu i Gabo japgi. Macao pojawiło się w Europie pod koniec XVIII wieku i było popularne wśród wszystkich klas społecznych. Jej sława doprowadziła do tego, że król Wiktor-Amadeusz III zakazał jej we wszystkich swoich królestwach w 1788 roku. Była najpopularniejszą grą w Watier’s, ekskluzywnym klubie dla dżentelmenów w Londynie, gdzie doprowadziła do ruiny Beau Brummella. Mecz w noweli Arthura Schnitzlera z 1926 r. Nocne gry (Spiel im Morgengrauen) zawiera instrukcję gry w Makau pod nazwą bakarat. Jej popularność w Stanach Zjednoczonych osłabła po początkach XX wieku. Gra nadal ma zwolenników w Europie kontynentalnej, zwłaszcza w Rosji.

Macao używa dwóch talii kart potasowanych razem. Gracze stawiają swoje zakłady (w ramach uzgodnionych limitów) przeciwko bankierowi. Początkowo bankier rozdaje każdemu graczowi po jednej zakrytej karcie, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Celem graczy jest przebicie wartości karty bankiera lub przegranie zakładu. W przypadku remisu wygrywa ten, kto ma taką samą wartość z mniejszą liczbą kart. Bankier wygrywa, jeśli jest remis zarówno pod względem wartości, jak i liczby kart (we wczesnej wersji gry wszystkie zakłady są nieważne). Każdy gracz, który otrzyma naturalną dziewiątkę, otrzymuje potrójną stawkę zakładu, o ile bankier również nie ma naturalnej dziewiątki. Wygrana z naturalną ósemką daje podwójną wygraną, podczas gdy wygrana z 7 lub niżej jest tylko równa stawce zakładu. Gracze mogą poprosić o dodatkowe karty, które są rozdawane odkryte; jeśli jest to dziesiątka lub karta zakryta, mogą ją odrzucić i poprosić o kolejną. We wczesnej wersji tej gry, przekroczenie 9 z dodatkowymi kartami oznacza „bust”, tak jak w blackjacku, późniejsze wersje używają arytmetyki modulo 10, tak jak w innych grach. Pokonanie bankiera z parą daje tylko równą kwotę do zakładu. Kiedy talia jest wyczerpana, gracz po lewej stronie bankiera zostaje nowym bankierem.

Victoria jest odmianą makao, w której gracze otrzymują początkowo dwie karty. Podobnie jak makao i bakarat, została ona zakazana w Rosji w XIX wieku, chociaż jej zasady nadal były drukowane w podręcznikach do gry.