9 lipca 2016 r. przypada 200. rocznica ogłoszenia przez Argentynę niepodległości od Hiszpanii. Argentyński ruch niepodległościowy rozpoczął się w 1806 roku, gdy brytyjskie ataki na Buenos Aires zostały odparte przez lokalną milicję przy niewielkiej pomocy Hiszpanii. Ważne były również konsekwencje interwencji Napoleona I w Hiszpanii, która rozpoczęła się w 1808 roku. Obalenie Ferdynanda VII przez Napoleona pogrążyło Hiszpanię w wojnie domowej między dwoma rywalizującymi ze sobą rządami – jednym ustanowionym przez Napoleona i drugim utworzonym przez patriotyczne junty w imieniu wygnanego króla i wspomaganym przez Brytyjczyków. Zgodnie ze starymi zasadami prawa hiszpańskiego, dominia królewskie w Ameryce miały prawo do samodzielnego rządzenia do czasu przywrócenia prawowitego króla i 25 maja 1810 roku (dziś obchodzony jako dzień rewolucji), Buenos Aires ustanowiło autonomiczne wicekrólestwo w imieniu Ferdynanda, w oczekiwaniu na jego przywrócenie. Kiedy jednak okazało się, że Ferdynand jest praktycznie bezsilny po swojej restauracji w 1814 roku, w domu w San Miguel de Tucumán zebrało się zgromadzenie członków wicekrólestwa, aby przedyskutować sytuację. 9 lipca 1816 r. ogłosili niepodległość kraju pod nazwą Zjednoczone Prowincje Río de la Plata.
Nastąpiło kilka lat ciężkich walk, zanim hiszpańscy rojaliści zostali pokonani w północnej Argentynie. Pozostali zagrożeniem z ich bazy w Peru, dopóki nie został wyzwolony przez José de San Martín i Simón Bolívar w 1820-24. Rząd w Buenos Aires próbował utrzymać integralność starego wicekrólestwa Río de la Plata, ale peryferyjne części, nigdy skutecznie kontrolowane, wkrótce zostały utracone: Paragwaj w 1814, Boliwia w 1825, a Urugwaj w 1828.
Dzisiaj Nueve de Julio jest świętem federalnym w Argentynie, obchodzonym z fajerwerkami, paradami, przemówieniami i demonstracjami wojskowymi. Locro, tradycyjny gulasz, i empanadas są powszechnie spożywane podczas uroczystości, a święto jest czas, aby zebrać się z rodziną i przyjaciółmi, aby świętować. ¡Feliz Día de la Independencia!
.