Kilka miesięcy temu głosiłem przesłanie o łzach Jezusa. Nasz Zbawiciel był „mężem boleści i zaznajomionym z boleścią” (Izajasza 53:5). To coś więcej niż zwykły emocjonalizm czy płytki sentymentalizm – to przypomnienie, że On się troszczy i że nosi nasze brzemiona.
W Piśmie Świętym trzykrotnie pojawia się informacja, że Jezus płakał (J 11:35; Łk 19:41; Hbr 5:7-9). Każdy z nich jest blisko końca Jego życia i każdy ujawnia, co jest najważniejsze dla naszego kochającego Boga. On naprawdę jest „dotknięty uczuciem naszych słabości” (Hbr 4:15). Jego łzy przypominają, że kocha On grzeszników i troszczy się o każdą duszę.
Kilka tygodni temu otrzymałem bardzo uprzejmego e-maila od młodej kobiety, która słuchała tego konkretnego przesłania biblijnego. Jest ona utalentowaną poetką, która ma serce do pomagania innym. Z prawdy, którą się podzieliła, Pan dał jej piękny wiersz, aby wyrazić to przesłanie. Zapytałem, czy mógłbym przekazać go innym, a ona łaskawie pozwoliła mi się nim tutaj podzielić. Mam nadzieję, że zachęci cię on do zobaczenia czułości Chrystusa i do proszenia Pana, aby napełnił twoje serce Jego własną miłością do innych…
Prosiłam Pana, aby dał mi miłość -
Jego miłość do dusz w grzechu;
W zamian dał mi płaczące oczy,
złamane serce wewnątrz.
Pytałam Go, dlaczego dał mi łzy,
Zabrał mnie w czasie
Do czasów, kiedy mój Zbawiciel żył na ziemi,
Kiedy był w pełni sił.
Widziałam, jak szedł do miejsca, gdzie Jego przyjaciel
leżał w grobie;
Siostry i ich przyjaciele byli zasmuceni -
Jaką miłością ich obdarzył.
Widzicie, że mój Zbawiciel stojąc tam
Był również zasmucony tego dnia,
Płakał wielkimi rzewnymi łzami z szlochami
Aż ci, którzy widzieli, mogli powiedzieć:
"Oto widzimy teraz, jak On umiłował."
Jego łzy ujawniły Jego serce
Jego miłość była widoczna przez łzy -
Widziałem po części sens Boga.
A potem zabrał mnie do dnia, w którym
Ludzie witali swego Króla
Gdy Jezus wchodzi na ich cześć
Dzieci biegają i śpiewają.
Ale gdy ujrzał Jerozolimę
rozciągniętą przed Jego oczyma,
Jego dusza została poruszona smutkiem z ich powodu;
To poruszyło Jego serce do płaczu.
Och, gdy czytam te uroczyste słowa
Czuję, że są słodkie
Bo w nich widzę Jego miłość
Tak doskonałą i pełną.
Na jeszcze jedno miejsce On mnie teraz zabrał,
O północy ujrzałam
Syna Bożego pochylonego z żalu
W najgłębszym smutku trzymanego.
Słyszałam Jego płacz, mocny i głęboki,
Ale przez niego poznałam
Modlił się za mnie - to mnie rozpuściło,
Jego miłość do mnie poznałam.
Z łzawą radością podziękowałam Panu
Za odpowiedź na moją modlitwę,
Za to, że dał mi Swoją miłość do dusz -
Jego łzy, Jego serce, Jego troskę.
-Christina Joy Hommes
Aby przeczytać więcej poezji Christiny odwiedź http://www.hoperefined.com/.
.