Sztuka Malowania (detal), Johannes Vermeer, 1666
Możesz myśleć, że potrzebujesz więcej czasu, idealnej marki farby lub nowego pędzla.
Kiedy nadchodzi weekend i w końcu udało ci się znaleźć trochę czasu „ty”, puste płótno wpatruje się w ciebie, a gotowy portret, który tak bardzo chciałeś osiągnąć, wydaje się być odległym światem.
Twoja motywacja jest wysoka, twój rysunek jest dobry, ale skok od ołówka do farby uderzył w ścianę.
Przeglądanie magazynu o sztuce lub zakupy nowego koloru farby nagle wydają się atrakcyjnym pomysłem.
Zaczniesz w przyszłym tygodniu, kiedy będziesz miał dokładny kolor, którego potrzebujesz.
Ale co jeśli te działania cię powstrzymują?
A co jeśli zmusisz się do próby osiągnięcia więcej za mniej, dasz sobie pewne ograniczenia i twoje malarstwo portretowe może wykonać gigantyczne skoki naprzód?…
1. The Art of the Start
Jednym z największych żalów, jakie możesz mieć w każdym twórczym przedsięwzięciu, jest brak rozpoczęcia.
To może cię zjeść i dni, miesiące i lata mogą minąć, zanim dasz sobie czas i pozwolenie na rozpoczęcie.
Brak czasu może wydawać się doskonałą wymówką, dzieci, zobowiązania zawodowe…życie.
Ale danie sobie pozwolenia może być prawdziwą prawdą.
Pozwolenie na rozpoczęcie.
Pozwolenie na porażkę.
Pozwolenie na nazwanie siebie artystą.
Mieć metodę
Zawsze chciałem malować portrety, ale odkładałem to na później, martwiłem się o to, jak wypadną, a w porównaniu ze starymi mistrzami, których tak podziwiałem, wydawało mi się to przytłaczającym wyzwaniem.
Czy wszyscy będą się śmiać, gdy nie będą wyglądać jak portretowany?
Więc kontynuowałem malowanie abstrakcji zawodowo, sprzedawały się dobrze i to było to, z czego byłem znany.
Ale bakcyl portretowania był zakopany głębiej, to był największy błąd, jaki popełniłem.
Pewnego wieczoru ja i Vanessa poszliśmy na kolację do domu przyjaciół, oboje byliśmy artystami.
Po deserze, Warren z podekscytowaniem pokazał nam prezent ślubny, na który czekali od 10 lat. Był to naturalnej wielkości, podwójny portret, który namalował ich przyjaciel, ale w klasycznym stylu bohemy, artysta posiadał tylko motocykl i nigdy nie dotarł do M6, aby go dostarczyć.
To było tak imponujące, że prawdziwa, żywa, zwykła osoba stworzyła to dzieło na tak wielką skalę i miało ono taki emocjonalny wpływ na naszych przyjaciół, że nie mogło mnie nie zainspirować.
Następnego dnia poszedłem do mojego studia i Vanessa stała się moim pierwszym niechętnym siadem do pełnego technicolorowego portretu, moje podejście było, delikatnie mówiąc, niekonsekwentne!
Błąd moich dróg
Studiowanie portretu w The Sarum Studio z Nickiem Beerem
Od listy kolorów farb z jednej książki do rekomendacji pędzla od innego nauczyciela i nie wspominając o wielu godzinach spędzonych w muzeach na studiowaniu obrazów z pierwszej ręki.
Rozwinąłem swój własny styl… ale zajęło to godziny i godziny i proces był bolesny, wyniki…. tylko o.k.
Więc wtedy podjąłem nowe twórcze podejście, 20 kolorów, huczącą muzykę klasyczną i livener whiskey, inspiracja powinna przejąć… no cóż, tak jakby.
Wytworzyłem wiele portretów, niektóre z nich były nagradzane, więc nie były zbyt tandetne – ale czegoś wciąż brakowało.
Subtelność tonu i dymność starych mistrzów wciąż mi się wymykały, więc postanowiłem udać się do źródła i wyruszyć do Florencji, Włochy.
To tutaj miałem przełom, dzięki uprzejmości Maestro, Micheala Johna Angela założyciela Angel Academy of Art, Florencja. Miałem wystarczająco dużo szczęścia, aby wygrać stypendium Królowej Elżbiety Craft, aby studiować tam, a także sight-size portret w The Sarum Studio, Salisbury z Nick Beer (starszy instruktor w Charles Cecil Studio, Florencja)
To było w tej podróży, że nauczyłem się błąd moich dróg.
Skomplikowana recepta, którą sobie stworzyłem, była błędna, używałem zbyt wielu kolorów i pracowałem zbyt ciężko.
Jak to się stało, że nikt mi tego wcześniej nie powiedział? Zmarnowałem tyle czasu i energii.
To była inspiracja do stworzenia tego zasobu, aby pomóc innym aspirującym artystom nie popełniać tych samych błędów, co ja.
Kreatywne ograniczenia
Amerykański malarz realistyczny Chuck Close chciał rzucić sobie wyzwanie na początku swojej kariery malarskiej, więc na początku lat 60-tych dokonał wyboru.
Postanowił rozpocząć nową epicką serię obrazów (niektóre miały prawie 9 stóp wysokości), w których brakowało jednego kluczowego składnika…. wyrzucił swoje pędzle.
To zmusiło go do pracy w granicach tworzenia obrazu malarskiego bez użycia jednego, wydawałoby się niezbędnego narzędzia w tym fachu.
Ale jego rezultaty były zdumiewające.
„Frank”, Chuck Close, 1969, akryl na płótnie.
Rozwinął technikę podobną do tej stosowanej przez drukarzy, używając gamy 3 kolorów do budowania swoich obrazów i używał aerografu zamiast pędzla.
Rozbijał proces i podchodził do tematu metodycznie.
„Jeśli przytłacza cię całość, rozbij ją na kawałki.”
Chuck Close
Jednakże to wymuszone przez samego siebie ograniczenie nie było jedyną przeszkodą, z jaką zetknął się w swojej malarskiej karierze. W połowie lat osiemdziesiątych, u szczytu sukcesu, cierpiał na chorobę, która sprawiła, że był przykuty do wózka inwalidzkiego.
Czy to powstrzymało jego produktywność?
Nie, nauczył się przystosowywać. Wrócił do pędzla, tym razem przywiązując go do ręki.
Zamiast pracować na mniejszą, bardziej poręczną skalę, zainstalował wózek widłowy, aby go podnosić i opuszczać. Każdy obraz potrzebował od czterech miesięcy do roku, aby go ukończyć, więc każdego dnia musiał się pojawiać i malować.
„Rada, którą lubię dawać młodym artystom, a właściwie każdemu, kto mnie posłucha, to nie czekać na inspirację. Inspiracja jest dla amatorów; reszta z nas po prostu pojawia się i bierze się do pracy…. Czujesz, że potrzebujesz tego wspaniałego pomysłu, zanim zabierzesz się do pracy, a ja stwierdzam, że prawie nigdy tak nie jest.”
Chuck Close
Kreatywne ograniczenia mogą dać ci skupienie w twoich obrazach.
Mastering Black & White Portraiture with Oils
Will Kemp, nagranie wideo z kursu
Opracowałem zasoby, aby pomóc innym niedoszłym malarzom portretowym, którzy dopiero zaczynają swoją podróż.
„The Essential Guide to Portraits – Mastering Black & White Portraiture with Oils” to kurs wideo do pobrania, który przeprowadzi Cię przez proces tworzenia realistycznego autoportretu w olejach, używając czarno-białej fotografii jako punktu odniesienia.
Nauczysz się pewnie pracować z ograniczoną paletą, poznasz klasyczne techniki z farbami olejnymi i położysz fundamenty pod wszystkie przyszłe sukcesy portretów w pełnym kolorze.
Jeśli chcesz zrozumieć tworzenie potężnych portretów, musisz zrozumieć kontrast i ton. Ulubionym artystą Chucka Close’a jest Vermeer, kolejny mistrz światłocienia – gry światła & ciemności.
Nie jest to łatwe, ale podążając krok po kroku za procesem, można osiągnąć kilka niezwykłych rezultatów.
Zająłem się filmowaniem wszystkiego z mojej perspektywy, abyś mógł zobaczyć dokładnie, co robię, gdy przechodzimy przez cały proces tworzenia portretu.
Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o 'The Essential Guide to Portraits – Mastering Black & White Portraiture with Oils’
.