Lawa
Po pierwsze, jest definicja, którą musimy stworzyć. Aby wszystko było jasne, geolodzy używają słowa „magma” w odniesieniu do stopionej skały, która nadal znajduje się pod ziemią, oraz słowa „lawa”, gdy już wybuchnie na powierzchni.
Skały w płaszczu i jądrze są nadal gorące od momentu powstania Ziemi około 4,6 miliarda lat temu. Kiedy formowała się Ziemia, materiał zderzał się z dużymi prędkościami. Te zderzenia generowały ciepło (spróbuj klaskać w dłonie – robią się gorące), które zostało uwięzione w Ziemi. Wewnątrz Ziemi jest również ciepło wytwarzane przez rozpad radioaktywny naturalnie występujących pierwiastków promieniotwórczych. Jest to ten sam proces, który pozwala reaktorowi jądrowemu wytwarzać ciepło, ale w Ziemi materiał radioaktywny jest znacznie mniej skoncentrowany. Ponieważ jednak ziemia jest znacznie większa od elektrowni jądrowej, może wytwarzać dużo ciepła. Skały są dobrymi izolatorami, więc ciepło powoli się rozprasza.
To ciepło jest wystarczające do częściowego stopienia niektórych skał w górnym płaszczu, około 50-100 km pod powierzchnią. Mówimy o częściowym stopieniu, ponieważ skały nie topią się całkowicie. Większość skał składa się z więcej niż jednego minerału, a te różne minerały mają różne temperatury topnienia. Oznacza to, że kiedy skała zaczyna się topić, niektóre z minerałów topią się w znacznie większym stopniu niż inne. Głównym powodem, dla którego jest to ważne, jest to, że ciecz (magma), która jest generowana nie jest po prostu stopionym odpowiednikiem skały wyjściowej, ale czymś innym.
Możesz pomyśleć o zrobieniu „skały” z cukru, masła i golonego lodu. Udawaj, że są one wymieszane w równych proporcjach tak, że twoja skała składa się w 1/3 z cukru, w 1/3 z masła i w 1/3 z lodu. Jeśli jednak zaczniesz topić tę „skałę”, wytworzona „magma” będzie silnie skoncentrowana w rzeczach, które łatwiej się topią, czyli w lodzie (teraz woda) i maśle. W twojej magmie będzie trochę stopionego cukru, ale niewiele, większość będzie nadal krystaliczna.
Najczęstszym typem magmy produkowanej jest bazalt (rzeczy, które są erupcjonowane na grzbietach śródoceanicznych, aby utworzyć dna oceanów, jak również rzeczy, które są erupcjonowane na Hawajach). Wkrótce po ich uformowaniu, małe kropelki bazaltowej magmy zaczynają przemieszczać się w górę (ich gęstość jest nieco mniejsza niż gęstość litej skały), a wkrótce łączą się z innymi kroplami i w końcu następuje dobry przepływ bazaltowej magmy w kierunku powierzchni. Jeśli dotrze ona na powierzchnię, wybuchnie jako lawa bazaltowa.