Pierwsze liturgiczne święto Najświętszego Serca było obchodzone, za zgodą episkopatu, 31 sierpnia 1670 r. w wyższym seminarium duchownym w Rennes, we Francji, dzięki staraniom św. Jana Eudesa. Msza i Oficjum skomponowane przez tego świętego zostały przyjęte także w innych miejscach, zwłaszcza w związku z szerzeniem się kultu Najświętszego Serca po objawieniach świętej Małgorzaty Marii Alacoque i błogosławionej Marii od Boskiego Serca Droste zu Vischering.
Modlitwy i czytania mszalne zatwierdzone przy tej okazji zostały zastąpione nowymi tekstami w 1929 r., a Mszał Rzymski opublikowany w 1970 r. zawiera trzy zestawy modlitw i czytań, po jednym na każdy rok trzyletniego cyklu liturgicznego.
Księża mogą używać tej Mszy, odprawianej w białych szatach, jako Mszy wotywnej także w inne dni, zwłaszcza w pierwszy piątek każdego miesiąca (chyba że przypada on w dzień wyższej rangi).
Od 2002 roku uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa jest także specjalnym Dniem Modlitw o Uświęcenie Kapłanów.
W 2009 roku uroczystość ta zapoczątkowała „Rok Kapłański”.