Wat is de ziekte van Hashimoto?
De ziekte van Hashimoto, ook wel thyreoïditis van Hashimoto genoemd, is een auto-immuunziekte. Dit betekent dat het immuunsysteem, dat gewoonlijk het lichaam beschermt en ziekten helpt bestrijden, antilichamen produceert en de schildklier aanvalt. De schildklier is dan niet meer in staat voldoende schildklierhormonen te produceren, wat tot hypothyreoïdie kan leiden. Hypothyreoïdie betekent dat de schildklier niet genoeg schildklierhormonen produceert om aan de behoeften van het lichaam te voldoen.
De ziekte van Hashimoto kan bij iedereen voorkomen, maar treft het vaakst vrouwen en mensen met een familiegeschiedenis van schildklieraandoeningen. Het komt ook vaker voor naarmate mensen ouder worden. Mensen met auto-immuunziekten hebben meer kans om de ziekte van Hashimoto te ontwikkelen. Hypothyreoïdie veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto ontwikkelt zich langzaam en kan maanden of zelfs jaren duren. De symptomen verschillen van persoon tot persoon.
Wat zijn de symptomen van de ziekte van Hashimoto?
Enige mogelijke symptomen zijn:
- Vergroting van de schildklier (of struma)
- Slikproblemen
- Intolerantie voor koude
- Lichte gewichtstoename
- Vermoeidheid
- Constipatie
- Droge huid
- Haaruitval
- Haaruitval haaruitval
- onregelmatige en hevige menstruatie
- onvruchtbaarheid
- moeilijkheden met concentreren of denken
- verlaagd libido
Wat zijn de complicaties van de ziekte van Hashimoto?
Onbehandeld, kan hypothyreoïdie veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto leiden tot ernstige complicaties:
- Gezelligheid, die het vermogen om te slikken of te ademen kan belemmeren
- Hartproblemen zoals hartvergroting of hartfalen
- Mentale problemen zoals depressie, verminderde zin in seks en vertraagde mentale functies
- Myxoedeem coma, een zeldzame en mogelijk fatale aandoening die kan optreden als hypothyreoïdie lange tijd onbehandeld blijft. Myxoedeem coma vereist spoedbehandeling.
- Geboorteafwijkingen. Baby’s van vrouwen met onbehandelde hypothyreoïdie lopen meer kans doodgeboren of prematuur geboren te worden. Bovendien kunnen zij later in hun leven een lager IQ hebben omdat de hersenen zich in de baarmoeder niet goed ontwikkelden.
Hoe wordt de ziekte van Hashimoto gediagnosticeerd?
De diagnose begint wanneer u uw symptomen aan uw arts beschrijft. Bij lichamelijk onderzoek van de hals kan een licht vergrote schildklier worden gevonden. De diagnose wordt bevestigd met bloedonderzoek.
- TSH-test: Een hoog TSH-niveau betekent dat de hypofyse de schildklier dwingt meer T4 te produceren omdat er niet genoeg in het lichaam aanwezig is (hypothyreoïdie).
- Vrije T4- en totale T3-test: een lage vrije T4- of totale T3-spiegel wijst ook op hypothyreoïdie
- Bloedtest op antityroïde peroxidase-antilichamen (anti-TPO): deze test detecteert de aanwezigheid van antilichamen die de schildklier aanvallen. De meeste mensen met de ziekte van Hashimoto hebben deze antilichamen, maar mensen met hypothyreoïdie die door andere aandoeningen wordt veroorzaakt, hebben ze mogelijk niet. Antilichamen tegen schildklierperoxidase kunnen ook aanwezig zijn bij normale mensen zonder hypothyreoïdie.
Wat is de behandeling voor de ziekte van Hashimoto?
Niet iedereen met de ziekte van Hashimoto heeft hypothyreoïdie. Als u geen schildklierhormoondeficiëntie hebt, kan uw arts u een voortdurende observatie aanbevelen in plaats van een behandeling met geneesmiddelen. Als u een tekort hebt, bestaat de behandeling uit schildklierhormoonvervangingstherapie. De meest effectieve behandeling is een synthetisch (kunstmatig) T4 medicijn, levothyroxine genaamd.
Levothyroxine is identiek aan T4 dat door het lichaam wordt aangemaakt. Een dagelijkse pil kan het normale peil van schildklierhormoon en TSH in de bloedbaan herstellen en uw schildklierfunctie normaliseren. U zult dit geneesmiddel waarschijnlijk de rest van uw leven elke dag moeten innemen, maar het kan nodig zijn de dosis af en toe te veranderen. Om het peil van het schildklierhormoon in uw bloed constant te houden, moet u altijd hetzelfde merk nemen, want niet alle geneesmiddelen zijn precies hetzelfde. U mag geen calciumsupplementen of maagzuurremmers
samen met schildkliermedicatie innemen.
Hypothyroïdie testen is geen routine. Als u echter risico loopt op schildklieraandoeningen en overweegt zwanger te worden, moet u zich laten testen. Behandeling van hypothyreoïdie is eenvoudig en stelt u in staat uw kind te beschermen tegen geboorteafwijkingen.
Vragen voor uw arts
- Betekenen mijn symptomen dat ik hypothyreoïdie heb?
- Hoe weet ik of mijn hypothyreoïdie wordt veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto?
- Is er een verschil in behandeling voor hypothyreoïdie en de ziekte van Hashimoto?
- Welke medicijnen heb ik nodig en wanneer moet ik ze innemen? Welke medicijnen of supplementen moet ik vermijden met mijn schildkliermedicijnen?
- Hoe vaak moet ik naar de dokter?
- Moet ik met een endocrinoloog overleggen over mijn behandeling?