Inleiding: De out-of-pocket kosten voor een electieve orchiectomie, die vaak niet door de ziektekostenverzekering wordt gedekt, is een belangrijke barrière voor man-naar-vrouw transseksuelen die bereid zijn om door te gaan met hun fysieke transitie. Deze en andere belemmeringen (gebrek aan toegang tot een chirurg die bereid is de operatie uit te voeren, wachttijden, en onderliggende psychologische en psychiatrische aandoeningen) leiden ertoe dat een subgroep van transseksuele vrouwen een poging doet tot zelfcastratie. Er is weinig informatie gepubliceerd over de financiële kosten en implicaties van zelfcastratie voor zowel patiënten als gezondheidszorgsystemen.
Doel: We vergelijken de financiële en psychologische kosten van electieve chirurgische orchiectomie versus zelfcastratie bij een transseksuele vrouw van 40 jaar.
Methoden: We interviewden de patiënte en haar zorgverleners en verkregen financiële informatie van lokale vergoedings- en factureringsspecialisten.
Resultaten: Na een kleine bloeding als gevolg van de zelfcastratie, kwam onze patiënte op de spoedeisende hulp en onderging een bilaterale inguinale exploratie, ligatie en verwijdering van de bilaterale zaadstrengen, en een gecompliceerde scrotale exploratie, debridement en sluiting. Ze werd opgenomen in de psychiatrische dienst voor een ziekenhuisverblijf van drie dagen. De totale rekening bedroeg 14.923 dollar, te vergelijken met 4.000 dollar voor een electieve poliklinische orchiectomie in het geografisch gebied van de patiënte.
Conclusies: Vanuit een financieel oogpunt had een electieve orchiectomie het gezondheidszorgsysteem aanzienlijk minder kunnen kosten dan een ziekenhuisopname met de bijbehorende extra kosten. Vanuit het oogpunt van patiëntveiligheid is electieve orchiectomie te verkiezen boven zelfcastratie, die aanzienlijke risico’s met zich meebrengt zoals bloedingen, misvormingen, infecties, urinefistels en zenuwbeschadigingen. Zorgverleners van transseksuele vrouwen zouden de houding van patiënten ten opzichte van zelfcastratie zorgvuldig moeten onderzoeken en moeten werken aan het verbeteren van de toegang tot electieve orchiectomie om het aantal zelfcastraties en de kosten voor de gezondheidszorg als geheel te verminderen. Verder onderzoek naar de financiële implicaties van zelfcastratie van verschillende gezondheidszorgsystemen en van een reeks patiënten is nodig.