De definitie van een driftbui
Heeft uw kind wel eens van 0-60 in een oogwenk een woede-uitbarsting gehad, toen het niet ging zoals hij wilde? Dit soort emotionele uitbarstingen kan worden gedefinieerd als een driftbui. Tantrums variëren in ernst en duur. Een kleine driftbui kan gepaard gaan met huilen, weigeren om aan een verzoek te voldoen en algemene koppigheid. Het lijkt wel of je kind vastzit en niet verder kan dan een situatie die het als oneerlijk ervaart. Ernstigere driftbuien kunnen gepaard gaan met schreeuwen, fysieke agressie en verlies van controle. Het kan er heftig aan toe gaan! Hoe het ook zij, een driftbui betekent dat je kind op dat moment emotioneel niet zelfregulerend is. Het is overgefrustreerd, en zijn emoties zitten op de pilootstoel.
Vaak zijn driftbuien verontrustend voor zowel het kind als de anderen die erbij betrokken zijn. Het is normaal voor ouders om zich verbijsterd of geïrriteerd te voelen door dit problematische gedrag. Kinderen kunnen zich na afloop zelfs schamen of in verlegenheid brengen. Hoe uitdagend driftbuien ook kunnen zijn, een kalme en attente reactie van een volwassene helpt om de situatie te ontmantelen en positief gedrag te stimuleren. Ouders kunnen kinderen ook helpen bij het aanleren van zelfregulatievaardigheden, waardoor ze meer het gevoel krijgen dat ze alles onder controle hebben.
Hoe kunnen videospelletjes kinderen helpen bij het reguleren van hun emoties? Leer hoe Mightier’s klinisch geteste games werken.Meer dan 70% van de ouders melden positieve verandering.
De betekenis van een driftbui
Kinderen hebben driftbuien als ze het gevoel hebben dat ze in een situatie de controle verliezen. Misschien krijgen ze hun zin niet, of zijn ze om een of andere reden “van slag”. Als ze het gevoel hebben dat ze de situatie niet onder controle hebben, komen er heftige emoties los die hun lichaam in een stroomversnelling brengen. Bovendien hebben kinderen soms moeite om een probleem goed in te schatten (bijvoorbeeld als ze niet de leiding krijgen, lijkt dat het einde van de wereld) of ze gebruiken wat wordt genoemd absoluut denken (“Je laat me NOOIT doen wat ik wil!”), wat resulteert in een overreactie.
Af en toe een driftbui hebben is normaal in de ontwikkeling. Maar als je kind regelmatig driftbuien heeft, kan dat iets meer betekenen. Woede-uitbarstingen komen vaak voor bij kinderen die moeite hebben met het zelf reguleren van hun emoties. Kinderen met angst, ADHD of autisme zijn vatbaarder voor dit soort uitbarstingen. Sommige ouders vinden het nuttig om een logboek bij te houden of te noteren wat ze opvalt als hun kind een driftbui heeft. Denk aan wat er vlak voor de driftbui gebeurde, het soort omgeving en hoe uw kind zich die dag voelde. Dit soort informatie kan nuttige aanwijzingen geven wanneer u de betekenis van een driftbui probeert te begrijpen.
Respons op een driftbui
Een kalme reactie, zachte bijsturing en zelfs het opzettelijk negeren van negatief gedrag zijn vaak effectief bij het de-escaleren van de situatie. Natuurlijk, als de veiligheid in het geding is, moet u ingrijpen. Als de rust is weergekeerd, kunt u samen met uw kind nagaan wat hij had kunnen doen om kalm te blijven en kunt u hem wat perspectief bieden. Probeer niet toe te geven of te onderhandelen, dit zal het gedrag alleen maar versterken en communiceren dat het hebben van een driftbui een manier is om de controle terug te krijgen. Woedeaanvallen zijn moeilijk! Gelukkig zijn er veel effectieve hulpmiddelen om kinderen te helpen de zelfregulatievaardigheden te leren die ze nodig hebben.