Een van de eerste vragen die een MBA-aanvrager zal hebben is “hoe moeilijk is het om toegelaten te worden?”. Om hier een idee van te krijgen, kun je kijken naar de acceptatiegraad. Hoewel de onderstaande cijfers een goed uitgangspunt zijn, moet je er wel rekening mee houden dat ze NIET aangeven hoe groot je kansen zijn om toegelaten te worden tot een programma. Ze houden geen rekening met je sterke punten als kandidaat, noch met de sterke punten van het vakgebied, noch met de jaarlijkse schommelingen in vraag en aanbod van kandidaten bij een bepaalde instelling.
We weten echter dat je de cijfers wilt, dus hier zijn de acceptatiepercentages van de US News and World Report top 10 MBA-programma’s in de VS. De gegevens hier zijn voor de klas van 2019.
| RANK | SCHOOL | ACCEPTANCE RATE | CLASS SIZE | NUMBER OF APPLICANTS |
| #1 | University of Pennsylvania – Wharton | 19.2% | 863 | 6692 |
| #2 | Stanford Graduate School of Business | 5.7% | 418 | 8173 |
| #3 | Harvard Business School | 9,9% | 928 | 10.351 |
| #4 | MIT Sloan | 11.6% | 404 | 5798 |
| #5 | Universiteit van Chicago – Booth | 23.5% | 582 | 4674 |
| #6 | Columbia Business School | 16.5% | 753 | 6188 |
| #7 | Northwestern – Kellogg | 20,2% | 478 | 4595 |
| #8 | UC Berkeley – Haas | 12.9% | 262 | 4007 |
| #9 | Yale School of Management | 17,4% | 348 | 4098 |
| #10 | Duke – Fuqua | 22.4% | 433 | 3796 |
Nu we dat uit de doeken hebben gedaan, laten we het eens hebben over wat deze cijfers ons eigenlijk vertellen.
Wat betekenen acceptatiepercentages?
Sommige (of alle) acceptatiecijfers kunnen intimiderend lijken, maar voordat je in paniek raakt over je kansen op een MBA-programma van de hoogste ranglijst, laten we eens achter het gordijn kijken. Aanvaardingspercentages maken deel uit van de strategie van een toelatingsafdeling, zowel om hun programma’s op de markt te brengen als om ervoor te zorgen dat ze hun plaatsen vullen. Programma’s met een hoge ranking ontvangen duizenden aanvragen en hebben meestal maar een paar honderd tot een paar honderd plaatsen te bieden, dus het is logisch dat hun acceptatiegraad laag is. In feite, aangezien de aanvaardingspercentages deel uitmaken van de formule die door journalisten wordt gebruikt om MBA-ranglijsten op te stellen, is het lage aanvaardingspercentage een deel van de reden waarom deze scholen überhaupt tot de best gerangschikte MBA-programma’s behoren. Een laag cijfer is voordelig voor de school omdat het hen de kans geeft hun prestige aan te prijzen, maar deze cijfers zijn niet het hele verhaal.
Acceptatiecijfers variëren van jaar tot jaar, en soms variëren ze heel erg. Zelfs als programma’s hun klassengrootte ongeveer gelijk houden (en dat doen ze over het algemeen, maar niet altijd), hebben ze weinig controle over het aantal aanvragen dat ze ontvangen, wat hun acceptatiepercentages sterk beïnvloedt. Wharton rapporteerde bijvoorbeeld een acceptatiegraad van slechts 9% in 2016, maar in 2018 accepteerden ze 856 van 5.905 aanvragers, waardoor hun acceptatiegraad omhoog spoot naar ongeveer 14%. Berkeley Haas had daarentegen een acceptatiegraad van 15% voor de klas van 2020, maar toen ze bijna het dubbele aantal aanvragen ontvingen en het jaar daarop hun klasgrootte met ongeveer 100 plaatsen verminderden, kromp hun acceptatiegraad tot een magere 6%. Business schools maken bewuste beslissingen om te proberen deze aantallen laag te houden door meer aanvragers te werven en de grootte van hun klas te veranderen.
Helaas is er gewoon geen manier om op het moment van aanmelding te weten of je in een extreem concurrerend jaar zult zitten of niet, of dat je droomprogramma hun klasgrootte zal uitbreiden of inkrimpen. Om die reden moet je verder denken dan acceptatiepercentages – denk aan hoe concurrerend je aanvraag is, of je genoeg werkervaring hebt (en de kwaliteit van die ervaring), en hoe overtuigend van een zaak die je kunt samenstellen om voor je acceptatie te pleiten. Wanneer je je aanmeldt voor een top MBA programma, zul je ongetwijfeld naast honderden andere goede, competitieve kandidaten solliciteren, en daarom is het belangrijk om jezelf te onderscheiden. Benoem wat jou en je professionele ervaring maakt: een talent voor innovatie, een schat aan leiderschapservaring, een brede wereldwijde blootstelling in je industrie, of expertise in een gespecialiseerd gebied. Zorg er ook voor dat je jezelf onderscheidt door je duidelijke, goed doordachte en overtuigende carrièredoelen. Als u meer wilt weten over uw kansen om te worden aanvaard in verschillende programma’s, of u wilt een concurrentievoordeel bij het samenstellen van een sterke toepassing, dan profiteren van de diensten van professionele MBA toelatingsadviseurs die u kunnen helpen met precies dat.
Opbrengstpercentages en de gevreesde wachtlijst
Bedenk dat terwijl je denkt over de aanvaardingspercentages, de school ook nadenkt over de opbrengst-hoeveel van hun toegelaten studenten zullen matriculeren. Dit cijfer maakt ook deel uit van de rangschikking van de meeste grote nieuwszenders: hoe hoger het rendement, hoe “beter” de school wordt geacht te zijn. Op de allerbeste scholen kan het rendementspercentage in de buurt van 100% komen, maar zelfs een paar stappen lager zal het nog dramatisch dalen (denk bijvoorbeeld aan: hoeveel CBS-studenten worden ook toegelaten tot GSB, en gaan in plaats daarvan daarheen). De school wil haar plaatsen optimaal vullen zodat ze genoeg collegegeld kan innen en kan blijven bloeien, wat betekent dat ze moeten voorspellen wat hun rendement zal zijn wanneer ze beginnen met aanvaardingen aan te bieden. Dit is de reden waarom “fit” belangrijker is voor lager gerangschikte scholen – zij willen mensen kiezen die hun aanbod ook daadwerkelijk zullen accepteren.
Dit kan goed nieuws voor je zijn – als je droomschool een lager dan verwacht rendement heeft, wat betekent dat veel minder studenten zich aanmelden dan er worden toegelaten, dan heb je een betere kans om van de wachtlijst binnen te komen, wat uiteindelijk gewoon een hulpmiddel is dat scholen gebruiken om ervoor te zorgen dat ze hun klassenaantal kunnen invullen. In wezen hangt je kans om van een wachtlijst af te komen gedeeltelijk af van hoe goed de toelatingscommissie was in het voorspellen van hun opbrengstpercentage. Dat heb je niet in de hand, maar als je op de wachtlijst staat, kun je nog steeds je kansen vergroten door contact op te nemen met de school, nog een essay in te dienen en zelfs nog een aanbeveling te vragen als je daartoe in staat bent.
Een concurrerend toelatingspercentage zou niet de basis moeten zijn van je beslissing om je al dan niet aan te melden, noch in positieve, noch in negatieve zin. Je moet je aanmelden op basis van de vraag of het programma bij je past, en of je denkt dat je een goede kans maakt om toegelaten te worden op basis van statistieken zoals de gemiddelde GMAT-scores, de hoeveelheid en diepte van je werkervaring, en je vermogen om een overtuigende reden voor toelating in je aanvraag samen te stellen. Gebruik acceptatiepercentages voorzichtig en als een beginnend referentiepunt, maar richt je energie op het onderscheiden van jezelf en zet je beste beentje voor met een geweldige sollicitatie.