De getijden mogen op het eerste gezicht eenvoudig lijken, maar de ins en outs van de getijden hebben grote wetenschappelijke denkers eeuwenlang in verwarring gebracht en zelfs Galileo op een dwaalspoor gebracht met een onzinnige theorie.
Heden ten dage weet men dat de zwaartekracht tussen de aarde, de maan en de zon de getijden dicteert. De maan echter beïnvloedt de getijden het meest.
De zwaartekracht van de maan op de aarde is sterk genoeg om de oceanen in bolling te trekken. Als er geen andere krachten in het spel waren, zouden de kusten één hoogwater per dag beleven als de aarde om haar as draait en de kusten in de bolling van de oceanen tegenover de maan komen te staan.
De traagheid echter – de neiging van een bewegend voorwerp om te blijven bewegen – beïnvloedt ook de oceanen van de aarde. Als de maan om de aarde cirkelt, beweegt de aarde ook in een heel klein cirkeltje, en deze beweging is voldoende om een centrifugale kracht op de oceanen te veroorzaken. (Het is de middelpuntvliedende kracht die het water in een emmer vasthoudt wanneer je de emmer in een boog boven je hoofd zwaait.)
Deze traagheid, of middelpuntvliedende kracht, zorgt ervoor dat de oceanen uitpuilen aan de tegenovergestelde kant van de maan. Terwijl de aantrekkingskracht van de maan sterk genoeg is om oceanen aan te trekken tot een uitstulping aan de kant van de aarde die naar de maan is gericht, is deze niet sterk genoeg om de traagheid aan de andere kant van de aarde te overwinnen. Het resultaat is dat de oceanen van de wereld tweemaal uitpuilen, eenmaal wanneer zij zich aan de kant van de aarde bevinden die het dichtst bij de maan is, en eenmaal wanneer zij zich aan de kant bevinden die het verst van de maan is verwijderd, volgens het Wood’s Hole Oceanographic Institution in Wood’s Hole, Mass.
Geografie compliceert de getijden, maar veel plaatsen op aarde ervaren slechts twee hoogtij- en twee laagtij-periodes elke 24 uur en 50 minuten. (De extra 50 minuten worden veroorzaakt door de afstand die de maan elke dag aflegt als zij om de aarde draait).
De zon en de getijden
“Zonne-getijden” worden veroorzaakt door de zwaartekracht van de zon en zijn zwakker dan de getijden van de maan.
De zon is 27 miljoen maal zo massief als de maan, maar staat ook 390 maal zo ver weg. Als gevolg daarvan heeft de zon 46 procent van de getij-genererende krachten (TGF’s) die de maan heeft, volgens de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA).
Zonale getijden worden daarom vaak beschouwd als slechts variaties op maantijden.
Lokale geografie kan de getijdensterkte ook variëren.
Just ten noorden van de kust van Maine in Canada, heeft de Baai van Fundy een unieke trechtervorm op precies de juiste positie om de grootste getijden ter wereld te creëren. Het water in de baai kan meer dan 15 meter stijgen of ongeveer zo hoog als een huis van 4 verdiepingen.
FORCE, het Fundy Ocean Research Center for Energy, schat dat de Bay of Fundy bij elk getij 110 miljard ton (100 miljard metrische ton) water voortstuwt.
Recentelijk hebben lokale leiders actie ondernomen om te profiteren van de getijden.
In juli ondertekenden de gouverneur van Maine, John Baldacci, en de premier van Nova Scotia, Darrell Dexter, volgens Business Weekly, een memorandum van overeenstemming om onderzoek en ideeën uit te wisselen op het gebied van hernieuwbare energiebronnen zoals getijdenenergie en offshore-windenergie.
Uitleg over getijden: toen en nu
Toen Galileo Galilei in 1595 getijden probeerde te verklaren, liet hij de maan buiten deze theorie en concentreerde hij zich op de traagheid van de oceanen en zijn juiste idee dat de aarde om de zon draaide, volgens een NOVA-documentaire.
Het was pas in 1687, dat Sir Isaac Newton uitlegde dat oceaan getijden het resultaat zijn van de zwaartekracht aantrekkingskracht, volgens NOAA.
- Wat Is de Grootste Oceaan?
- Wat is het Groot Barrièrerif?
- Hoeveel water is er op Aarde?
Dit artikel is afkomstig van Life’s Little Mysteries, een zustersite van OurAmazingPlanet.
Recent nieuws